Аляксандр Мілінкевіч: “Галоўнае – гаварыць людзям праўду”
З якімі перашкодамі Вы сутыкаецеся падчас передвыбарчай кампаніі?
А. Мілінкевіч: Нашым падарожжам по рэгіёнах вялікіх перашкод няма, але значны ціск аказваецца на тых людзей, што працуюць у нашых ініцыятыўных групах. Іх ўвесь час пераследуюць, патрабуюць, каб яны выйшли з нашай группы і не збіралі подпісы. Некаторым настаўникам зменшылі колькасць гадзінаў, некаторым пагражаюць звольніць з працы.
Наколькі эфектыўныя Вашыя паездкі па рэгіёнах?
А. Мілінкевіч: Я думаю, што калi ў нас няма тэлебачання, радыё і амаль зачыненыя ўсе незалежныя газеты, а радыё транслюецца на нас толькі з замежжа, гэтыя паездкі выходзяць у маей працы на першы план. Трэба сказаць, што прыход на пікеты – гэта ўсе больш эфектыўная праца, таму што каля пикетаў збіраецца многа людзей, мноства пытанняў, дыскусія. Для нас вельми важна, што людзі даюць прапановы ў праграму. Потым яны адчуюць, што іх паслухалі, улічылі іх думкі. Гэта таксама сувязь з народам.
Як людзі раэгуюць на Вашы словы?
А. Мілінкевіч: Вельмі добра. Таму што пратэстны настрой у рэгіёнах адчуваецца нават больш, чым у Мінску. У маленьких гарадах, раённых цэнтрах проста мора праблемаў – безпрацоўе, безперспектыўнасць для моладзі, людзи ад’язджаюць на доугі час за мяжу, каб трошкі зарабіць на кавалак хлеба. Праблемаў у рэгіёнах, як нідзе, многа.
Які праект Вы маеце намер прапанаваць беларускаму грамадству?
А. Мілінкевіч: Па законе я пакуль не мею права абвесціць сваю праграму, але магу сказаць, што яна будзе вельмі простая. Хопіць жыць у страху, людзям трэба даць дастойнае жыцце. У нас ёсць такія магчымасці. Мы - працавіты, адукаваны народ. Перашкодай з’яўляецца толькі неразумная палітыка. Я думаю, самае галоўнае – гаварыць людзям праўду. Яны проста змучаліся жыць у хлусні і хочуць самі вырашаць свой лес. Новая ўлада ніколі не будзе прызначацца, яна будзе абірацца людзьмі. Яна будзе пад кантролем людзей і людзі хочуць гэтага.
Маеце лі Вы намер пасля рэгістрацыі аб’яднацца з камандай Казуліна?
А. Мілінкевіч: З самага пачатку наша кааліцыя гаварыла, што трэба ійсці на выбары толькі адным кандыдатам. Па гэтай прычыне аб’ядналіся і 10 партый, і сотні грамадскіх арганізацый. Мы шкадуем, што на гэтым этапе ўжо няма цалкам адзінага кандыдата сярод дэмакратычных кандыдатаў. Я не думаю, што зараз трэба абмяркоўваць, хто пад каго будзе здымацца. Калі для нас асабістыя амбіцыі не на першым месцы, а мы больш думаем пра Беларусь, я думаю, як толькі здадзім подпісы, мы мусім усё яшчэ раз сесці і даказаць людзям, што для нас краіна важней за асабістую кар’еру.