Ustawowe święto religijne muzułmanów w Dolnej Saksonii?

Na początku stycznia 2015 premier Dolnej Saksonii zamierza podpisać umowę z organizacjami reprezentującymi społeczność muzułmańską ws. ustawowego wprowadzenia muzułmańskiego dnia świątecznego.

Stephan Weil zapowiedział to w sobotę (27.12) na łamach gazety „Hannoversche Allgemeine Zeitung”. Stwierdził, że możliwe jest zaprowadzenie zmian w ustawie Dolnej Saksonii o dniach wolnych od pracy i „wprowadzenie też islamskiego święta religijnego jako dnia wolnego od pracy”. Dolnosaksońskie szkoły już w tej chwili zezwalają uczniom na dzień wolny od lekcji z okazji muzułmańskiego Święta Ofiarowania (Kurban Bajram) i zakończenia postu (Ramadan).

Planowana umowa może też złagodzić zakaz noszenia chust dla nauczycielek wyyznania muzułmańskiego. Weil wskazał, na możliwość” bardziej elastycznych rozwiązań”. Zastrzegł jednak, że nie może to dziać się kosztem spokoju w pracy szkół. Dotychczas istniał zakaz noszenia chust przez muzułmanki w instytucjach państwowych i na lekcjach, z wyjątkiem lekcji religii.

Pionierzy: Hamburg i Brema

Po Hamburgu i Bremie, Dolna Saksonia jako trzeci kraj związkowy RFN będzie więc miała umowę ze społecznością muzułmańską.

Hamburg jako pierwszy z 16 niemieckich krajów związkowych podpisał w listopadzie 2012 roku umowy z trzema organizacjami islamskimi i wspólnotą alewitów, reprezentującymi 90 proc. społeczności muzułmańskiej Hamburga. Przyznano hamburskim muzułmanom liczne przywileje. Władze kraju związkowego zobowiązały się m.in. do promowania islamu w szkołach publicznych. Muzułmanie wybrali sobie, zgodnie z porozumieniem, trzy dni wolne od pracy. Otrzymali też prawo decydowania o tym, czego można nauczyć na studiach z zakresu islamu. Sami dokonują także wyboru nauczycieli lekcji islamu w miejskich szkołach.

Hamburska umowa zawiera również postanowienia dotyczące budowy większej liczby meczetów, grzebania zmarłych bez trumien oraz duszpasterstwa dla muzułmanów w armii i w więzieniach, itd.

W dokumencie muzułmanie z kolei zobowiązali się do przestrzegania niemieckiej konstytucji i równości płci. Podpisano też wspólne oświadczenie o tolerancji i niedyskryminacji.

(epd)/ Barbara Cöllen