Spór o Turcję w Unii , po akcji w Hamburgu, Moskwa grozi niepokornym...

CDU/CSU opowiadają się za przyznaniem Turcji uprzywilejowanego partnerstwa w UE, rządząca SPD natomiast – za pełnym członkostwem Ankary we Wspólnocie.

…”Jeśli UE przyjmie Turcję, to jakim prawem odmawia przyjęcia Ukrainy” – pyta komentator FRANKFURTER NEUE PRESSE: …”W tym i podobnych przypadkach oferta uprzywilejowanego partnerstwa, które jest czymś więcej od normalnych stosunków dyplomatycznych, ale mniej od pełnego członkostwa, byłaby najlepszym rozwiązaniem. Jeśli Angela Merkel zostanie kanclerzem, może mieć nadzieję, że także i Francja na dłuższą metę poprze jej pomysł, bowiem w odróżnieniu od prezydenta Jacquesa Chiracka jego rywal i ewentualny następca, Nicolas Sarkozy, odrzuca pełne członkostwo Turcji w UE. Także i entuzjazm Jacquesa Chiracka dla Turcji osłabł: prezydent wie, że „nie” Francuzów i Holendrów wobec konstytucji unijnej wiele miało wspólnego z wrażeniem obywateli, że na razie starczy otwarcia Unii…”

Akcja antyterrorystyczna w Hamburgu.

…”Hamburg to nie Londyn. Nie było zamachu, ofiar śmiertelnych, krwi. Ale Hamburg to jednak Londyn: zdjęcia, zrobione w autobusie, doprowadziły do ujęcia w ciągu zaledwie dwu dni trzech podejrzanych – sukces nadszedł szybko…” – zauważa DIE WELT: …”Bez względu na to, czy zatrzymani wczoraj wieczorem Czeczeńcy planowali czy też nie owe zamachy, to Udo Nagel, szef MSW, miał wszelkie powody do takiej reakcji. Nie miał bowiem wyboru. Gdyby zignorował informacje, jego dni jako polityka byłyby policzone…”

Szczyt WNP w Kazaniu.

…”Ona żyje jeszcze, ta WNP…” – przypomina VOLKSSTIMME: …”Prezydent Rosji, Putin, zebrał jej szefów państw w Kazaniu. Za tym kryje się zamiar Kremla zdyscyplinowania coraz luźniejszej Wspólnoty w drodze reform organów WNP. W razie konieczności Rosja może posłużyć się instrumentem tanich dostaw ropy, za pomocą których Moskwa utrzymuje przy życiu niezbyt pokorne byłe republiki sowieckie, jak Gruzję. Jeśli za dużo marzeń o wolności i przyjaźni do Ameryki – kurek można zakręcić. Rosja ma władzę. Ale czy da się zrealizować ową ukrytą politykę hegemonii, to już całkiem inna sprawa…”