Ruhrfestspiele - sztuka w zamian za węgiel.

Recklinghausen przeżyło 1. maja istny festyn kulturalny: teatr, kabaret, koncerty – mieszkańcy zagłębia Ruhry mieli przedsmak tego, co organizatorzy przygotowali na 60. jubileuszowe wydanie festiwalu. W przeciągu najbliższych 6 tygodni odbędzie się w jego ramach kilkadziesiąt imprez.

Początek festiwal ten wziął w roku 1947, kiedy na gościnne występy w Zagłębie Ruhry przyjechał hamburski teatr miejski.

Hasło "Sztuka w zamian za węgiel" było na początku brane dosłownie- wspomina 74-letni emerytowany górnik Heinrich Huelsmann - Górnikom brak było duchowych doznań a aktorom brak było opału. – bieda była po obu stronach.

Po wojnie hamburski teatr bez dostaw węgla z Recklinghausen musiałby zawiesić działalność z braku opału. Z wdzięczności artyści dali występy przed górniczą publicznością. Taki był zalążek festiwalu.

Obecny dyrektor Frank Hofmann przejął przed dwoma laty pałeczkę od Franka Castorfa, który nie miał do festiwalu zbyt szczęśliwej ręki. Przez kilka lat topniała publiczność a deficyt budżetowy się pogłębiał. Od dwóch lat festiwal znów odżył, na ten rok zapowiada się prawdziwy renesans. Na niektóre spektakle bilety są już wysprzedane - i ponoć nigdy jeszcze nie rozeszły się w tak rekordowym tempie.

Frank Hofmann otwierając festiwal nie krył entuzjazmu: Jestem bardzo poruszony- przyznał - Wspaniałe jest to, jak dużo ludzi przyszło na otwarcie. Gdzie indziej spotkać można teatr, do którego przychodzi sto tysięcy ludzi.

Ale otwarcia festiwalu dokonał nie dyrektor –lecz zwykły górnik życząc wszystkim „szczęść Boże”.

W dniu otwarcia wstęp na wszystkie imprezy był gratis. Co można było obejrzeć ? Na przykład „Poskromienie złośnicy” Szekspira.

Atrakcją będzie gościnny występ hollywoodzkiego gwiazdora Kevina Spacey, który zaznaczał, że ta interpretacja szekspirowskiego dramatu jest pełna współczesnych elementów. Mowa o gościnnych występach londyńskiego Old Vic Theater, który rzadko kiedy opuszcza swą siedzibę. W "Ryszardzie III" znaleźć można wyraźne odniesienia do współczesności – twierdzi dyrektor Hofmann.