Papież w synagodze

Wchodzącego do kolońskiej synagogi Benedykta XVI-tego przywitał zarząd gminy, a w tle brzmiała stara żydowska pieśń o pokoju. Atmosfera była bardzo podniosła. Gospodarzem spotkania była gmina – jedna z liczniejszych w Niemczech – licząca ponad 5 tysięcy członków. W ławach synagogi zajęli miejsca nie tylko członkowie gminy i centralnej rady Zydów w Niemczech; także towarzyszący papieżowi purpuraci oraz politycy – szczebla federalnego i regionalnego. Rabin Natanel Titelbaum powitał papieża jako Pontifexa Maximusa – czyli wielkiego budowniczego pomostów. Przypomniał długą historię osadnictwa żydowskiego w Kolonii i pogromy Żydów w XV wieku inspirowane przez ówczesny kościół i wielką tragedię XX wieku – wymordowanie narodu żydowskiego przez Niemców. Dziękował papieżowi, że odwiedza synagogę dająć świadectwo woli dialogu. Benedykt XVI - bardzo poruszony uroczystością – wyjaśnił motywy jakie nim kierowały, gdy przyjął zaproszenie kolońskiej gminy żydowskiej:

„Moją wizytą chciałbym nawiązać do tego, co uczynił mój wielce szacowny poprzednik Jan Paweł II-gi podczas swej pierwszej wizyty w Niemczech Niemczech roku 1980-tym, kiedy to 17 listopada w Moguncji spotkał się z kierownictwem Centralnej Rady Żydów w Niemczech i Konferencją Rabinatu Niemieckiego. Także dziś, korzystając z okazji, chciałby podkreślić, iż jest moim zamiarem kontynuacja polepszania stosunków z narodem żydowskim i umacniania przyjaźni z nim – czyli kroczenia drogą, na której tak decydujące postępy poczynił papież Jan Paweł II „

Benedykt XVI-ty jeszcze parokrotnie powoływał się na swego poprzednika – wtedy na przykład kiedy mówił o siostrzanych stosunkach między katolikami i Żydami; kiedy nawiązywał do dekalogu jako wspólnego dziedzictwa i zobowiązania na przyszłość. Wizyta papieża w kolońskiej synagodze była niewątpliwie wydarzeniem historycznym, wydarzeniem które niemieccy Żydzi wspominać będą długo. Także ów krótki dialog jaki papież prowadził z wieloma członkami kolońskiej gminy po oficjalnym zakończeniu uroczystości.