Niemiecki paszport można otrzymać również bez perfekcyjnej znajomości języka pisanego

Jak wynika z wydanego w czwartek orzeczenia Federalnego Sądu Administracyjnego w Lipsku, cudzoziemcy nie władający w znacznym stopniu pisanym językiem niemieckim mogą mimo to otrzymywać obywatelstwo Republiki Federalnej Niemiec. Wystarczy, jeśli cudzoziemiec może porozumiewać się ustnie w swoim otoczeniu rodzinnymi i zawodowym, jak również w kontaktach z władzami i jest w stanie czytać teksty dotyczące życia codziennego.

Federalny Sąd Administracyjny zniósł tym samym wyrok Sądu Administracyjnego Badenii-Wirtembergii z siedzibą w Mannheimie, który orzekł w styczniu br., że w celu otrzymania obywatelstwa RFN konieczna jest dobra znajomość pisanego języka niemieckiego, a nie tylko jego ustna znajomość. Chodziło o wniosek 42-letniego obecnie Turka , który od 27-iu lat mieszka w Stuttgarcie, prowadzi tam restaurację i mówi dobrze po niemiecku. Nie był on jednak w stanie zdać egzaminu pisemnego z języka Goethego i Schillera.

Według orzeczenia Federalnego Sądu Administracyjnego zamieszkały od wielu lat w RFN obcokrajowiec może wysuwać roszczenia do otrzymania obywatelstwa niemieckiego, jeśli nie umie pisać po niemiecku. Musi on jednak umieć czytać po niemiecku i rozumieć akustycznie ten język. Sąd uwzględnił tym samym powództwo wspomnianego obywatela tureckiego, który, jak już wspominaliśmy, wprawdzie umie mówić i czytać po niemiecku, ale nie umie pisać.

Adwokat tureckiego obywatela, Ursula Roeder podkresliła, że jej klient chce się zintegrować ze społeczeństwem niemieckim i w tym celu chce mieć obywatelstwo RFN:

”Jego zdaniem, jeśli Republika Federalna przedkłada taką ofertę i zachęca cudzoziemców do integracji, to on chce z tej oferty skorzystać. Jego dotychczasowa znajomość niemieckiego jest wystarczająca, bez konieczności perfekcyjnego opanowania języka pisanego. Dlatego chce on korzystać z praw obywatelskich i chce uczestniczyć w wyborach. Mieszka on tutaj już niemalże od trzech dziesięcioleci i chce brać aktywny udział w życiu naszego kraju. Uważam, ze ma on rację. Jest to również częścią składową polityki integracyjnej. Na tym polegał sens tej ustawy.”

Zdaniem Federalnego Sądu Administracyjnego jest więc rzeczą wystarczającą, jeśli wspomniany obywatel turecki ze Stuttgartu jest w stanie przeczytać, a następnie podyktować po niemiecku tekst odnoszący się do życia codziennego w Niemczech, lub rozpoznać akustycznie, że napisany przez inną osobę tekst stanowi wyraz jego woli.

Równocześnie sąd odrzucił powództwo pewnego cudzoziemca z Nadrenii-Palatynatu,obywatela libanskiego zamieszkałego w RFN od 20-tu lat, który umie wprawdzie mówić po niemiecku, ale nie jest w stanie ani czytać, ani pisać.