آنچه باید درباره هفت ژست آلمانیها بدانید
۱۳۹۵ اسفند ۱۳, جمعهشما ممکن است هیچگاه به آلمان سفر نکنید، اما شاید با آلمانیها در جایی دیگر از جهان آشنا شوید و در ارتباط با آنها قرار گیرید، بخصوص به این دلیل که آلمانیها بسیار به مسافرت علاقه دارند.
انسانها برای برقراری ارتباط با هم میتوانند در کنار پیامهای لفظی یا کلامی، از پیامهای غیرکلامی استفاده کنند. این پیامها به وسیله حرکات بدن به بیان درمیآیند (ژست). تغییرات در اجزا و حالت چهره هر فرد هم میتواند پیامهای گوناگونی را منتقل کند (میمیک).
پیامهای غیرکلامی در فرهنگهای گوناگون میتواند به شکلهای متفاوت بیان شود. در نتیجه ممکن است یک شکل از پیامی غیرکلامی در یک فرهنگ برای فرهنگی دیگر قابل درک نباشد یا موجب سوءتفاهم اساسی شود.
در اینجا با چند ژست و میمیک معمول آلمانیها آشنا میشوید:
۱. تکان دادن دست در برابر صورت: "خیال کردهای من احمقم"
چگونگی: در حال حرف زدن، دستشان را به حالت باز در برابر صورت تکان میدهند تا به طرف صحبتشان بگویند که یک ایده یا رفتار را احمقانه میدانند.
مثال: «این دو نفر تازه دو ماه است با هم هستند، و یک سگ هم آوردهاند نگه دارند؟» (تکان دست در برابر صورت)
«فقط دو هفته مرخصی با حقوق؟» (تکان دست)
در بسیاری از موارد جمله یا ژستی که به کار میرود به شخص سومی اشاره دارد، اما ممکن است طرف گفتگو هم مورد خطاب قرار گیرد تا به او نشان دهند که در مورد رفتارش چه فکر میکنند.
«فکر کردی میتوانی اینجوری با مردم رفتار کنی؟» (تکان دست، اخمها در هم)
۲. کشیدن پوست زیر چشم به سمت پایین: "آنچه میگویم کنایه است"
چگونگی: در حال صحبت کردن با یک انگشت پوست زیر یک چشم را به طرف پایین میکشند.
عجیب است اما واقعیت دارد: آلمانیها گاه از کنایه استفاده میکنند. وقتی یک آلمانی با انگشت اشارهاش پوست زیر یک چشمش را به طرف پایین میکشد، میخواهد بگوید "منظورم درست عکس چیزی است که دارم میگویم". این ژست مهم است تا طرف مقابل کنایه را بفهمد.
«بله روشن است، انرژی اتمی (با انگشت پوست زیر چشم را به پایین میکشد) بدیلی مطمئن نسبت به ذغال است.»
مهم است که زمان حرکت انگشت با گفتار در هماهنگی باشد.
۳. جمع کردن لبها به سمت جلو: "در بارهاش فکر میکنم"
چگونگی: در حالی که به حرف طرف مقابل گوش میدهند، لبها را به طرف جلو جمع میکنند. به حالت به فکر فرو رفته سر را که میتواند به یک سمت متمایل باشد، تکان میدهند.
توجه: اگر طرف مقابل لبها را به طرف جلو جمع کند، هنوز معلوم نیست که درباره آنچه میشنود، چه فکر میکند. به هر حال، لبهای جمع شده به طرف جلو بیانگر تردید هستند. کسی که این ژست پیام غیرکلامی را یاد گرفته باشد، نشان میدهد که به فرهنگ آلمانی نزدیک شده است.
۴. چشم دوختن به چشمها در حال گفتوگو
چگونگی: هنگام گفتوگو به چشم طرف مقابل چشم میدوزند.
آلمانیها هنگام صحبت با دیگران یا گوش دادن به حرف آنها به چشمانشان نگاه میکنند. برای خارجیها این کار مستلزم تمرین است، وگرنه ممکن است در میانه صحبت رشته سخن را از دست بدهند.
نگاه کردن به چشم یکدیگر هنگام گفتگو خصوصیت خوبی به شمار میآید و از این طریق میتوانید بدانید که طرف مقابل واقعا به حرفتان گوش میدهد. از آنجا که راحت نیست بتوان به چشم دیگری نگاه کرد و همهنگام دروغ گفت، چنین گفتگوهایی رک و صادقانه هستند.
۵. چشمک زدن به عنوان سلامگویی
چگونگی: لبخند میزنند، چشم را یکبار به آهستگی میبندند و همراه با تکان دادن سر دوباره باز میکنند.
در آلمان در وضعیتهای خاصی به این شکل به دیگران سلام میگویند. برای نمونه در نشستها و جلسهها، کسی که به عنوان اولین نفر سر میز کنفرانس قرار بگیرد میتواند همکارانش را ببیند که یک به یک وارد میشوند و به حالت گفته شده به دیگران سلام میکنند. دیگران نیز به همین گونه به سلام آنها پاسخ میدهند.
این گونه سلامگویی بین همکاران و آشنایان متداول است و نه میان دوستان صمیمی.
۶. با انگشت چند بار روی پیشانی زدن: "چه احمقی"
چگونگی: با انگشت چند بار روی پیشانی میزنند تا بگویند که طرف مقابل یا نفر سوم احمق است.
این حرکت توهینآمیز تلقی میشود.
۷ تحت تاثیر قرار گرفتم: "بوووواه"
چگونگی: بلند "بوووواه" میگویند در حالیکه با چشمان کاملا باز و با تعجب نگاه کرده و بالاتنه یا سر را کمی به عقب خم میکنند.
همه چیز همزمان: بیان کلام، حالت تعجب در چهره و حرکت ملایم بالاتنه یا سر به عقب، همه و همه بیانگر حیرتزدگی است، یا ناامیدی، یا احترام، یا چندش.
برای تاکید بر احساسی که میخواهند بیان کنند، بر مدت زمان بیان "بوووواه" میافزایند.
وقتی میگویند "بوووواه" یعنی تحت تاثیر قرار گرفتهاند. اما "بوووووووواه" یعنی میزان تاثیر بسیار زیاد بوده است.