نانا موسکوری؛ "صدای یونان" در هشتاد سالگی

نانا موسکوری در سال ۱۹۶۱ ترانه‌ای با نام "رزهای سفید آتن" روانه بازار کرد و با همین ترانه به قله جدول آهنگ‌های برتر آلمان راه یافت. او این ترانه را به زبان یونانی، انگلیسی، فرانسه، اسپانیایی و آلمانی خواند و نامش هم‌زمان در کشورهای مختلف دنیا بر سر زبان‌ها افتاد.

نانا موسکوری که تحصیلات آکادمیک موسیقی دارد، در سیزدهم اکتبر سال ۱۹۳۴ (۱۳۱۳) در جزیره کرت یونان به دنیا آمد. او در زمان حکومت دیکتاتوری سرهنگ‌ها در کشورش در اوایل دهه ۱۹۶۰ به خارج از یونان مهاجرت کرد. او هنوز محل اصلی زندگی‌اش سوئیس است.

نانا موسکوری تاکنون ۳۰۰ جایزه لوح طلایی، نقره‌ای، پلاتین و الماس از چهارگوشه جهان دریافت کرده است. به این ترتیب او پس از مادونا موفق‌ترین خواننده جهان است. او همواره همکاران خواننده خود را به خاطر جرات و پشتکارشان تقدیر کرده است. موسکوری چند جایزه خود را در سال ۱۹۷۷ در خانه دوم خود در پاریس به نمایش گذارد.

یک عکس جمعی از سال ۱۹۸۱ در شهر فرانکفورت آلمان به هنگام اهدای جایزه طلایی بلیط کنسرت. شش هنرمند بزرگ این جوایز را دریافت کردند. آنها موفق شده بودند در تور موسیقی خود بیش از ۱۰۰ هزار بیننده را به تالار‌های موسیقی بکشانند. این شش نفر عبات بودند از اودو یورگنز، اودو لیندنبرگ، ریچارد کلایدرمن، هاوارد کارپندیل، پتر مافای و نانا موسکوری.

گرچه نانا موسکوری به زبان‌های مختلف اروپایی و با سبک‌های گوناگون خوانده است، اما نام او همچنان به عنوان صدای یونان شهرت دارد. صدای او بر آهنگ‌های میکیس تئودوراکیس، آهنگساز نامی یونان همچنان به یادگار مانده است. کوئینسی جونز او را برای قاره آمریکا و موسیقی جاز کشف کرد و آلبوم جاز او را با نام "دختری از یونان می‌خواند" در سال ۱۹۶۲ وارد بازار کرد.

هاری بلافونته خواننده نامدار آمریکایی در یوروویژن با نانا موسکوری آشنا شد و بلافاصله او را با خود به کنسرت‌های بزرگ برد. آنا بعدها نیز فعالیت مشترک هنری‌اش را با هاری بلافونته ادامه داد. تصویر یکی از کنسرت‌های این دو در دهه ۱۹۸۰ در مونیخ.

نانا موسکوری در آغاز دهه ۲۰۰۰ بار دیگر به موسیقی جاز روی آورد. او با ترانه‌هایش در فستیوال‌ها شرکت کرد. نانا موسکوری در سال ۲۰۰۸ میلادی با نوازنده آمریکایی و شرشناس ترومپت،‌ کوئینسی جونز، در کنسرتی به مناسبت هفتادوپنجمین سال تولد او شرکت کرد.

نانا موسکوری خود را زنی خجالتی می‌نامد که سعی می‌کند هم رنگ جماعت نشود. همین‌که در آغاز زندگی هنری‌اش به او گفتند با این عینک نمی‌توان روی سن ظاهر شد، او با سماجت خاص خود اقدام به این کار کرد تا ثابت کند با عینک نیز می‌توان برنامه هنری اجرا کرد. اکنون عینک چهارگوش سیاه رنگ او بخشی از تیپ هنری‌اش شده است.

نانا موسکوری تصمیم گرفت پس از یک تور چهارساله که از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ به طول انجامید از طرفدارانش خداحافظی و صحنه‌ی آواز را ترک کند. صحنه‌ای از یکی از اجراهای این دوران در آتن. او اما در سال ۲۰۱۲ بار دیگر به صحنه آمد و در سن ۷۷ سالگی برای هوادارانش خواند.

نانا موسکوری در سال۲۰۱۲ به همراه دخترش لنو به روی صحنه رفت و ترانه‌ای دوصدایی خواند. این دو با هم ترانه پرفروش و محبوب "هفت گل سرخ سیاه رنگ" را که در سال ۱۹۷۵ بازار را فتح کرده بود، خواندند. نانا موسکوری همچنین ترانه‌های دوصدایی‌اش را در آلبومی با نام "نانا و دوستاناش. قرار ملاقات" روانه بازار کرد.

نانا موسکوری در سیزدهم اکتبر سال ۲۰۱۴ هشتاد ساله شد. او از صحنه دل بر نمی‌کند و همواره برای هوادارانش می‌خواند. یکی از اجراهای او در شهر آتن با لباسی سراسر سپید. او همواره قلب‌اش برای یونان می‌تپد. او حتی از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ نماینده حزب دمکرات مسیحی یونان در پارلمان اروپا بود. استعفایش از این سمت به خاطر مواضع ضدجنگ او اعلام شد.

"سفر من از ۱۹۶۲ تاکنون" آخرین آلبوم نانا موسکوری است که به بازار آمده. این آلبوم شرح بیش از ۵۰ سال فعالیت هنری این هنرمند بزرگ است. نانا موسکوری نشان داده که موسیقی مهم‌ترین وسیله برای پشت سرگذاردن مانع‌های ملی، زبانی و فرهنگی میان مردم جهان و نزدیک کردن آنها به یکدیگر است.