۲ فوریه ۲۰۰۵: مشت تاریخی

بی‌گمان عمر طولانی صد ساله‌ در شهرت و محبوبیت ماکس اشملینگ (Max Schmeling) بی‌تأثیر نبوده است. گویی زندگی او آینه کوچکی‌ست از تاریخ معاصر آلمان.

او در سال ۱۹۰۶ در روستای لوکو در شرق آلمان زاده شد و از آغاز به ورزش بوکس علاقه داشت اما این ورزش تا سال ۱۹۱۸ در آلمان ممنوع بود.

۲۰ ساله بود که به برلین رفت و ظرف ۶ ماه عنوان قهرمانی اروپا را در وزن نیم سنگین به دست آورد و به نماد پیروزی آلمانی تبدیل شد که در جنگ جهانی شکست خورده بود.

در آن زمان روشنفکران و هنرمندان به ورزشکاران می‌بالیدند و با آنها رابطه بسیار نزدیکی داشتند و همین ماکس جوان را محبوب خاص و عام کرده بود.

از سال ۱۹۳۰ قهرمان سنگین‌وزن بود و از همان سال‌ها خود را برای مسابقات المپیک آماده می‌کرد.

بی آن که بخواهد محبوب جوانان نازی هم شده بود و با اینکه عضو حزب آن‌ها نشد، از پشتیبانی ایشان برخوردار گردید.
هنگامی که نازی‌ها به قدرت رسیدند، بوکسور یهودی‌تبار امریکایی ماکس بر (Max Baer) به جنگ اشملینگ رفت و او را در مسابقه هیجان‌انگیزی شکست داد.

سه سال بعد در المپیک ۱۹۳۶ جو لوئیز (Joe Louis) سیاهپوست امریکایی در برابر ماکس اشملینگ قرار گرفت. این بار بوکسر آلمانی پیروز شد و رژیم نازی این پیروزی را برتری سیاسی و نژادی خود قلمداد کرد. اما دو سال بعد جو لوئیز در حضور ۷۰ هزار تماشاگر امریکایی او را شکست داد و نماینده آلمان را با سرشکستگی به کشورش فرستاد.

ماکس اشملینگ با ثروتی که اندوخته بود، پس از پیروزی متفقین بر نازی‌ها به کار کشاورزی و ورود کوکا‌کولا به آلمان پرداخت و در دهه ۱۹۵۰ به نماد بازآفرینی قدرت اقتصادی آلمان تبدیل شد. رابطه خوب او با سرمایه‌داران امریکایی و شرکت او در کارهای خیریه برایش پیروزی‌های معنوی در پی داشت به طوری که او را به عنوان شهروند افتخاری لوس آنجلس و لاس‌وِگاس انتخاب کردند.

با فرو ریختن دیوار برلین بار ماکس اشملینگ دوباره به میدان آمد و در سال ۱۹۹۰ در مسابقات بوکس به طور نمادین هنری ماسکه مشت‌زن جوان آلمانی را همراهی کرد.

ماکس اشملینگ در ۹۹ سالگی درگذشت. او پیشتر دارایی خود را که بالغ بر صد میلیون یورو بود،به بنیادهای حفاظت از طبیعت و انجمن‌های نگهداری از کودکان بی‌سرپرست بخشیده بود.