1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

۱۱ ژانویه ۱۸۴۷: قلمش به قلم گوته می‌مانست

EA۱۳۹۴ دی ۲۱, دوشنبه

۱۱ ژانویه ۱۸۴۷: ۱۶۹سال پيش در چنين روزی نويسنده و نوازنده پيانو، كارولينه فن وُلتسوگن در ينا در شرق آلمان درگذشت. همه روزه در این بخش یکی از چهره‌ها یا رویدادهای مهم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی یا تاریخی آلمان معرفی می‌شود.

https://p.dw.com/p/1Hatz
عکس: Public Domain

كارولينه فن وُلتسوگن (Caroline von Wolzogen) در سوم فوريه سال ۱۷۶۳ در رودولشتات در شرق آلمان زاده شد. سری پرشور و دلی بی‌تاب داشت. عاشق‌پيشه بود و با زندگی عادی خانوادگی نمی‌ساخت. از خانواده‌ای اشرافی بود و ۱۶ سال بيشتر نداشت كه او را برای يكی از اشراف‌زادگان زادگاهش نامزد كردند و ۵ سال پس از آن به همسری او درآوردند.

اما او بر خلاف خواهر و يار هميشگی ‌خود، شارلوته سر و دل را تنها با موسيقی و ادبيات و هم‌نشينی با هنرمندان و فيلسوفانی چون شلينگ، فيشته و ويلهلم فُن هومبولت مشغول می‌كرد.

۲۵ ساله بود كه همراه خواهرش، شاعر بلندآوازه زمان شيلر را به قصر خانوادگی‌اش دعوت كرد. شيلر شش ماه نزد آن دو ماند و همانجا به سفارش پنهانی كارولينه از خواهرش شارلوته خواستگاری كرد.

برنامه شيلر و كارولينه اين بود كه شارلوته همسر عادی او و كارولينه همنشين دلش باشد اما شارلوته پس از ازدواج با شيلر، كارولينه را از خانه خود راند و شيلر هم ظاهرا به اين كار گردن نهاد اما از قرار آنها رابطه عاشقانه را پنهانی حفظ كرده بودند. حتی تاريخ‌نگاران فرزند كارولينه زاده ۱۷۹۴ را از شيلر می‌دانند.

كارولينه فرزندش را در سوئیس به دنيا آورد و با خويشاوند خود، ويلهلم فن ولتسوگن كه او را هم‌چون خواهری دوست داشت، ازدواج كرد تا وضعیت فرزندش شکلی قانونی بیابد.

كارولينه فن وُلتسوگن آثار ادبی ماندگاری از خود به جا گذاشت كه معروف‌ترين آنها يكی زندگينامه شيلر است كه در آن از ذكر ظهور شخص خود در زندگی شاعر پرهيز كرده است. اين زندگينامه باعث شد كه شيلر تا مدت‌ها به عنوان شاعری وارسته و پايبند به سنت‌های خانوادگی معرفی شود.

اثر دوم، رمان "آگنس فون ليلين" است كه نخست بدون ‌ذكر نام نويسنده در مجله ادبی شيلر "دی هورن" منتشر شد. اين رمان بعدها از پرفروش‌ترين كتاب‌ها شد و برخی حتی گمان می‌كردند كه شايد گوته آن را نوشته باشد. رمان، سرگذشت دختری ساده‌دل و پراحساس است كه جامعه او را درک نمی‌كند و شوق و شور او را برای زندگی نمی‌فهمد.

كارولينه فن ولتسوگن مدتی در وايمار زيست و پيوسته با بزرگان ادب و هنر مانند گوته و يوهان كريستوف ويلاند نشست‌های ادبی برگزار كرد اما پس از مرگ فرزند و همسرش به ينا رفت و همانجا در تنهايی و گوشه‌نشينی در ۸۴ سالگی درگذشت.