یک سازمان زنان آلمان خواستار ایجاد صندوق کمک به روسپیان شد
۱۳۹۹ آبان ۲۰, سه‌شنبه
سازمان دفاع از حقوق زنان «سول‌وُدی» (Solwodi) آلمان روز سه شنبه، دهم نوامبر (۲۰ آبان) ضمن تقاضای کمک به زنان تن‌فروش تاکید کرد که کرونا نشان داده است، وضعیت زنانی که در صنعت خدمات جنسی کار می‌کنند «خطرناک، تحقیرآمیز و ناامن است».
این سازمان از دولت‌های ایالتی و فدرال آلمان خواست، صندوقی برای رساندن کمک‌های نقدی فوری به این زنان ایجاد کنند و در درازمدت شرایط خروج هدفمند آنها از روسپی‌گری را فراهم نمایند.
سال‌هاست که سازمان‌های گوناگون غیردولتی بر تغییر اوضاغ اسف‌انگیز بسیاری از زنان تن‌فروش در آلمان تاکید می‌ورزند.
آنها برای این منظور طرح‌های متفاوتی هم ارائه کرده‌اند، از جمله ایجاد کار مناسب با توانایی زنان و ممنوعیت تن‌فروشی.
به گفته یک سخنگوی «سول‌وُدی»، شمار زیادی از روسپیان حتی از داشتن آپارتمان شخصی و بیمه درمانی محروم هستند.
تعداد قابل توجهی از آنها از کشورهای شرق اروپا آمده‌اند و حتی زبان آلمانی نمی‌دانند. به همین دلیل وابسته به افرادی هستند که با آنها مانند برده رفتار می‌کنند و به آنها اطلاعات نادرست در باره أوضاع فعلی و محدودیت‌های کرونایی می‌‌دهند.
به دلیل تعطیلی روسپی‌خانه‌ها بعضی از زنان تن‌فروش شب‌ها در خیابان مخفیانه به دنبال مشتری می‌گردند، زیرا هیچ‌گونه کمک مادی و معنوی به آنها نمی‌رسد.
البته آنهایی که اجازه اقامت در آلمان را دارند، می‌توانند از دولت تقاضای کمک مالی کنند، اما بر أساس اطلاعات «سول‌وُدی»، خیلی‌ها نمی‌دانند که چگونه می‌توان تقاضای کمک کرد.
بازگشت به زادگاه
در ماه‌های اخیر شمار زیادی از کارگران جنسی که از کشورهای اروپای شرقی به آلمان آمده بودند به دلیل تنگدستی و استیصال به زادگاهشان بازگشته‌اند.
بعضی از مخالفان روسپی‌گری و مدافعان حقوق بشر از این بابت ابراز خرسندی می‌کنند، اما سازمان‌های مدافع حقوق زنان مانند «سول‌وُدی» و مشاوران اجتماعی به اوضاغ نابسمان اقتصادی آنها در زادگاهشان اشاره می‌کنند و این که آنها به محض تغییر أوضاع بازخواهند گشت، اما این بار با دست خالی‌تر و وابستگی بیشتر به افراد و باندهایی که از روسپیان سواستفاده می‌کنند.
«سول‌وُدی» (مخفف (Solidarity with Women in Distress در سال ۱۹۸۵ توسط یک راهبه آلمانی به نام لیا آکرمن (Lea Ackermann) برای کمک به زنان تن‌فروش در کشور آفریقایی کنیا تاسیس شد و فعالیت خود در آلمان را در سال ۱۹۸۷ آغاز کرد.
اکنون با حمایت چند سازمان و بنیاد، در کشورهای گوناگون از جمله نیجریه، مجارستان و رومانی برای کمک به زنان تن‌فروش و قربانیان قاچاق و تجارت زنان و خشونت خانگی یا ازدواج اجباری فعالیت می‌کند.