کنگره حزب کمونیست چین و جوانگرایی

دیروز دوشنبه (۱۵ اکتبر) در پکن هفدهمین کنگره‌ی حزب کمونیست چین، با بیش از ۲۰۰۰ نماینده‌ آغاز به کار کرد. هو جینتائو رییس‌جمهوری چین و دبیرکل حزب کمونیست این کشور، سخنرانی افتتاحیه‌ی کنگره‌ی حزب کمونیست چین را برعهده داشت. امروز رسانه‌های جهان، به این کنگره و مضمون سخنرانی هو جینتائو پرداخته‌اند. یکی دیگر از موضوعات مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی، نشست سران اتحادیه‌ی اروپاست که این هفته در لیسبون برگزار می‌شود.

دیکتاتوری یک حزب

روزنامه‌ی سوییسی «تاگس آنتسایگر» چاپ زوریخ، درباره‌ی کنگره‌ی حزب کمونیست چین می‌نویسد: «در چین نه مردم، بلکه دیکتاتوری حزبی حاکم است که خود را کمونیست می‌نامد. هو در سخنرانی خود روشن ساخت که قرار نیست در این مساله ـ جز آرایش‌های احتمالی درون حزبی ـ تغییری ایجاد شود. بنابراین اگر قرار باشد فعلا اصلاحات سیاسی صورت نگیرد، دست‌کم این را باید به حساب کارآیی هو جینتائو گذاشت که دو مساله‌ی اصلی دیگر را اولویت بخشیده است: حفاظت از محیط زیست و شکاف میان فقیر و غنی. رهبران این کشور باید در دهه‌ی آینده موفق شوند، انسان‌های بیشتری را در اعتلای اقتصادی سهیم کنند. در غیر این صورت خطر فوران‌ها و زمین‌لرزه‌های اجتماعی وجود دارد که دیگر هیچ کس نمی‌تواند آن‌ها را مهار کند. دیکتاتوری‌ هم نمی‌تواند».

رهایی اندیشه

روزنامه‌ی ایتالیایی «لا استامپا» چاپ تورین، در مورد سخنرانی رییس‌جمهوری و دبیرکل حزب کمونیست چین می‌نویسد: «حتا اگر مانند دوره‌ی مفاهیم روسی پرسترویکا و گلاس‌نوست، طنینی پرسش‌برانگیز هم داشته باشد، اما با این حال شعار جدید حزب کمونیست چین درباره‌ی «آرزوی تکامل علمی»، حاکی از تعهدی برای یک تحول سیاسی نیرومند است. به نظر می‌رسد که تصور تکامل علمی، گشایشی به سوی روند جوان‌‌گرایی، دست کشیدن از ارتدوکسی کهنه و بازگشت به موضوع «رهایی اندیشه» باشد. به سخن دیگر، هو جینتائو اعضای حزب را تشویق کرد که فراتر از شابلون‌های کهنه، آزاد بیندیشند».

جایی محدود برای دمکراسی

روزنامه‌ی آلمانی «فولکس اشتیمه» چاپ ماگدبورگ، درباره‌ی هفدهمین کنگره‌ی حزب کمونیست چین می‌نویسد: «اگر سخنان هو جینتائو رهبر حزب کمونیست چین را دنبال کنیم، درمی‌یابیم که چین همچنان خط مشی یک جامعه‌ی هماهنگ را تعقیب می‌کند. در این هماهنگی، برای دمکراسی جای محدودی درنظر گرفته شده است. در زمینه‌ی جزمیات کهنه، حزب کمونیست چین متزلزل نمی‌شود. سیاست پیگیرانه‌ی چین واحد، جزیی از این امر است. جزیره‌ی چینی تایوان که می‌خواهد از نظر بین‌المللی خود را رها سازد، برای چین یک ایالت مرتد باقی می‌ماند. همین! غرب در مقابل آن کاری نمی‌کند و دچار تناقض‌گویی می‌شود. زیرا تایوان همان دمکراسی‌ای را پیاده می‌کند که به عبث انتظار آن از جمهوری خلق چین می‌رود. فقط تناسب قواست که به ضرر تایوان است. به همین دلیل تایوان باید از زیاده‌روی در امر استقلال خودداری کند. در غیر این صورت، طبق اظهاراتی که در کنگره بیان شد، سرکوب نظامی صورت خواهد گرفت. همچنین مسخره است که واشنگتن یا برلین به خاطر دالای لاما و تبت با پکن سرشاخ می‌شوند و مساله‌ی حل نشده‌ی تایوان تعمدا به فراموشی سپرده می‌شود».

خطر ناکامی پروژه‌ی اروپا متحد

روزنامه‌ی اتریشی «دی پرسه» چاپ وین اخطار می‌کند که اگر اتحادیه‌ی اروپا در مورد سندپایه‌ای خود به توافق نرسد، زنده نخواهد ماند. این روزنامه می‌نویسد: «اگر این پروژه یک بار دیگر ناکام بماند، همه بازنده خواهند بود و بیش از همه خود اتحادیه‌ی اروپا. این اتحادیه، از یک چنین خفت تازه‌ای، احتمالا جان به در نخواهد برد. این امر برای کشورهای اتحادیه‌ی اروپا نیز روشن است. چرا که پس از گذشت شش سال، این خطر وجود دارد که معنا و هدف واقعی این آزمایش به فراموشی سپرده شود: اتحادیه‌ی اروپا بایست از طریق ساختارهای سازمانی و تصمیم‌گیری بهتر، بر ناکارایی خود که منتقدان و طرفداران آن به یک اندازه بر آن صحه می‌گذارند، چیره گردد. زمان آن فرارسیده که به بحث‌های بیهوده پایان داده شود و دولت‌های اتحادیه‌ی اروپا نشان دهند که آیا می‌توانند با ساختارهای تازه سیاست بهتری را انجام دهند».