چشم‌انداز حضور بسکتبال ایران در مسابقات قهرمانی جهان <br>گفت‌وگو با رضا طاهری، داور بسکتبال در آلمان

دویچه‏وله: روز بیست و هشتم ماه اوت، مسابقات قهرمانی جهان در ترکیه آغاز می‌شود. تیم ملی بسکتبال ایران نیز در این مسابقات شرکت دارد و با تیم ملی ایالات متحده‏ی آمریکا هم‏گروه است. شما در ماه ژوییه‏ی سال جاری، تیم ملی بسکتبال ایران را در یک تورنمنت در کشور ایتالیا همراهی کردید. وضعیت بسکتبال ملی ایران را در حال حاضر چگونه ارزیابی می‏کنید؟

ر‏ضا طاهری: تیم ملی بسکتبال ایران در آستانه‏ی آمادگی برای مسابقات قهرمانی جهان در استامبول ترکیه، شش اردوی آمادگی را پشت سر خواهد گذاشت. من فکر می‏کنم، حالت نردبانی‏ای که بسکتبال ایران پیش گرفته است و دارد گام به گام از آن بالا می‏رود، کاری بسیار خوب و بنیادی است. امیدواریم… ما فقط به آینده امیدواریم. به‏خاطر این‏که بسکتبال ما دارای پشتوانه‏سازی خوبی است. ما به مسابقات قهرمان جهان، در حقیقت، به عنوان یک آماده‏سازی برای مسابقات گوان‏جو آسیایی نگاه می‏کنیم.ما می‏دانیم که در قهرمانی جهان مقامی به‏دست نخواهیم آورد. ولی با شرکت در آن‏جا و مطرح کردن نام ایران در مقابل بزرگان بسکتبال جهان، خود را برای مسابقات آسیایی گوان‏جو که چند ماه آینده در چین برگزار خواهد شد، آماده می‏کنیم.

شما به عنوان شهروند آلمانی ایرانی‏تبار، داور مسابقات بسکتبال باشگاهی آلمان هستید. چرا وقتی در مورد تیم ملی بسکتبال ایران صحبت می‏کنید، از واژه‏ی «ما» استفاده می‏کنید؟

برای این‏که فکر می‏کنم هر ایرانی، هرجای دنیا که باشد، ایرانی است. ما ایرانی‏ها و من هم به عنوان یک ایرانی دستی بر این آتش دارم و سعی می‏کنم با کمک به بسکتبال ایران و جوان‏های ایرانی -نه کمک به بسکتبال جمهوری اسلامی ایران- نام ایران را در دنیا به‏خوبی مطرح کنم.

بسکتبال ملی ایران، الان چندین سال است شاهد بلندپروازی در عرصه‏ی قاره‏ای آسیا است و قهرمان آسیا است، در المپیک ۲۰۰۸ چین به عنوان تک نماینده‏ی قاره‏ی آسیا حضور داشت، دو لژیونر به خارج فرستاده (صمد نیکخواه بهرامی به لیگ بسکتبال باشگاه‏های فرانسه و حامد حدادی به اِن‏بی‏ای امریکا) و حالا نیز به جام جهانی ۲۰۱۰ صعود کرده است. روند رشد بسکتبال ملی ایران را در حال حاضر، در مقایسه با مقطع زمانی سه سال گذشته، چگونه می‏بینید؟

بسکتبال ایران فکر نمی‏کنم فعلاً بتواند بسکتبالیستی را به خارج صادر کند. علت آن هم این است که کیفیت بسکتبالیست‏های ما طوری است که آن‏ها نمی‏توانند در خارج از کشور همان درآمدی را داشته باشند که در داخل کشور به‏دست می‏آورند. در حال حاضر بسکتبالیست‏های ما در داخل کشور درآمد فوق‏العاده خوبی دارند. اما در خارج از کشور در قیاس با درآمدی که در داخل کشور دارند، نمی‏توانند باشگاهی را پیدا کنند که مبلغی همانند داخل کشور به آن‏ها پرداخت کند. این دلیل عمده‏ای است که فعلاً بسکتبالیست‏های ما در داخل کشور مانده‏اند. حتی بسکتبالیست‏های آمریکایی‏ای که در خارج از کشور خودشان در فهرست بازار نقل و انتقالات هستند، مایل‏اند به ایران بروند. چون در ایران مبالغ فوق‏العاده خوبی به آنها پرداخت می‏شود.

شما همیشه نگران این نکته بودید که با قرار گرفتن علی سعیدلو در رأس سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی، محمود مشحون از ریاست فدراسیون بسکتبال ایران برکنار شود و برادران مشحون که خود بسکتبالیست بودند و سهم بزرگی را در موفقیت و بلندپروازی بسکتبال ملی ایران در حال حاضر دارند، کنار بروند. حال که آقای مشحون چهار سال دیگر در سمت خود ابقا شده است، چشم‏انداز بسکتبال ایران در سال‏های آینده را چگونه می‏بینید؟

در جایی به این عنوان برخوردم: «لیاقت پشت میز بسکتبال ایران برای چهار سال دیگر ماندنی شد». دغدغه‏های ما به خاطر این بود که کسی که لیاقت بسکتبال ایران را داشته باشد، پشت میز اداره‏ی بسکتبال بنشیند. خوشبختانه ستاد مدیریتی‏ای که در حال حاضر در ورزش کشور دیده می‏شود، راهی بسکتبال ما نشد. مشحون‏ها در بسکتبال ماندند و چهار سال دیگر می‏توانند به بسکتبال ایران خدمت کنند. در رأس برنامه‏ی چهار سال آینده‏ی بسکتبال ایران، دو آیتم بیش از همه می‏درخشد: یکی این‏که بسکتبال باپشتوانه بشود. یعنی بسکتبال در رده‏های جوانان، نوجوانان و مینی، دارای تیم‏های فراوان بشود. ضمن این‏که فدراسیون بسکتبال، با توجه به پتانسیلی که بسکتبال بانوان ایران دارد و هم‏چنین با توجه به محدودیت‏هایی که در حکومت جمهوری اسلامی عاید این رشته می‏شود، ورزش بسکتبال بانوان را مقداری رو به رشد بیاورد. این دو آیتم در رأس همه‏ی برنامه‏ی فدراسیون بسکتبال ایران است.

مصاحبه‌گر: فرید اشرفیان

تحریریه: شهرام احدی