پاکستان، کشوری بحران زده
۱۳۸۶ آذر ۲۸, چهارشنبهدر سالی که گذشت مخالفان از دو سو مزه قدرت را برای پرویز مشرف رئیس جمهور پاکستان تلخ کردند. اسلام گرایان افراطی که به صدها مکتب قرآنی تکیه دارند، مشرف را به بی اعتنایی به شریعت اسلام متهم می کنند. شورش خشم آگین آنها در ماه ژوئیه با تصرف مسجد لال در اسلام آباد به اوج رسید. ژنرال مشرف سرانجام در دهم ژوئیه دستور حمله به مسجد را صادر کرد. صدها نفر به قتل رسیدند، اما مشکل ادامه دارد و حتی خشم بنیادگرایان مسلمان بیشتر شد.
بنیادگرایان: مشرف میخواهد اسلام را از پاکستان "ریشه کن" کند
ایمان الظواهری مرد شماره دوی شبکه القاعده که گفته می شود مخفیگاهش در کوهستان های مرزی افغانستان و پاکستان است، آشکارا اسلام گرایان را به انتقام گیری فرا خوانده و گفت:«اگر بپا نخیزید و انتقام نگیرید، مشرف آرام نمی نشیند تا اسلام را از پاکستان ریشه کن کند.»
ژنرال مشرف سعی دارد وانمود کند که بر اوضاع مسلط است و اسلامگرایان را شکست داده است، اما انفجارها و حملات انتحاری که هر روز گوشه ای از کشور را به لرزه می اندازد، گواهی است بر ضعف دستگاه حاکمه در کنترل اوضاع کشور.
ژنرال مشرف برای قدرت نمایی و در واقع برای تثبیت موقعیت خود در مقام ریاست جمهور آینده کشور، در سوم نوامبر در کشور وضعیت فوق العاده اعلام کرد، اما این بار از سوی مخالفان سیاسی، شامل نیروهای مدنی و دموکرات، متهم شد که به خاطر حفظ قدرت شخصی قانون اساسی کشور را زیر پا گذاشته است. صدها روزنامه نگار، حقوقدان و سیاستمدار به مشرف اعتراض کردند و بسیاری از آنها با قهر و خشونت روبرو شدند.
حقوقدانان: مشرف "دیکتاتوری" بر مسند قدرت
پس از سرکوب خشن تظاهرات حقوقدانان و وکلای مدافع، سردار عصمت الله رئیس کانون وکلای پاکستان آشکارا اعلام کرد:«مشرف یک دیکتاتور است. ما هرگز از پای نمی نشینیم تا عاقبت به یاری خدا او را از قدرت طرد کنیم.»
در برابر اعتراضات گسترده نهادهای مدنی و نیروهای دموکراتیک کشور بود که سرانجام ژنرال مشرف چندی پیش از فرماندهی کل ارتش پاکستان کناره گرفت. البته ژنرال سابق اندوه خود را از این اقدام پنهان نکرد و با لحنی گریان گفت:«این ارتش زندگی من است، تمام امید و آرزوی من است. در این لحظات تلخ که اونیفورم را از تن بیرون می کنم، باز با تمام وجود کنار شما هستم و به شما سربازان وطنم فکر می کنم.»
در پاکستان در اوایل ژانویه سال آینده انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود و مشرف خود را برای احراز این مقام آماده می کند، روشن نیست در برابر دو جناح قوی که از دو سو بر او فشار می آورند، چه سرنوشتی در انتظار اوست.