نخل طلای کن به میشائیل هانکه و "عشق" رسید

هیئت داوران جشنواره کن شامگاه یکشنبه (۲۷ مه/ ۷ خرداد) جایزه نخل طلای کن را که پرافتخارترین جایزه این جشنواره به شمار می‌رود به میشائیل هانکه، کارگردان اتریشی، برای فیلم "عشق" اهدا کرد.

این فیلم داستان رابطه‌ی عاطفی زن و مرد مسنی را بازگو می‌کند که با عشق به موسیقی زندگی هنرمندانه‌ای را با یکدیگر تقسیم کرده‌اند. دوران آرام بازنشستگی این دو که در آستانه‌ی هشتاد سالگی قرار دارند، با بیماری مرد دستخوش دگرگونی می‌شود.

هانکه در این فیلم نیز نشان داده است که استاد تصویر کردن دنیای درونی انسان‌ها و روابط ژرف انسانی است. پیش‌تر نیز بسیاری از منتقدان اهدای نخل طلا به فیلم "عشق" را دور از ذهن ندانسته بودند.

این سینماگر اتریشی اولین بار در سال ۲۰۰۱ به خاطر فیلم "معلم پیانو" جایزه بزرگ جشنواره کن و بار دوم در سال ۲۰۰۹ به خاطر فیلم "روبان سفید" جایزه نخل طلای فستیوال را دریافت کرد.

فیلم "واقعیت" از ماتئو گارونه، فیلمساز ایتالیایی، به عنوان دومین فیلم برتر و "سهم فرشتگان" از کن لوچ، فیلمساز با سابقه جشنواره کن به عنوان سومین فیلم برتر از سوی هیئت داوران جشنواره کن شناخته شد. کن لوچ شش سال پیش موفق به کسب نخل طلای کن شده بود.

مادس میکلسن، هنرپیشه‌ی دانمارکی برای حضور درخشنده خود در فیلم "شکار" از سوی هیئت داوران کن به عنوان بهترین هنرپیشه مرد شناخته شد.

کارلوس ریگاداس که با درام خانوادگی "Post Tenebras Lux" در بخش مسابقه کن شرکت داشت، جایزه بهترین کارگردان را تصاحب کرد.

کاسمینا استراتان و کریستینا فلوتور، دو هنرپیشه زن رومانیایی مشترکا جایزه بهترین هنرپیشه زن این دوره از جشنواره کن را برای بازی در فیلم "آن سوی تپه‌ها" به کارگردانی کریستین مونجیو از آن خود کردند.  

اعضای هیئت داوران جشنواره کن در این دوره را ژان پل گوتیه (طراح مد فرانسوی)‌، هیام عباس (بازیگر و فیلمساز فلسطینی)، امانوئل دووس (بازیگر فرانسوی)‌، دایان کروگر (بازیگر آلمانی) و ایوان مک‌گرگور (بازیگر اسکاتلندی)، آندرئا آرنولد (فیلمساز بریتانیایی)، الکساندر پین (فیلمساز آمریکایی) و رائول پک (فیلمساز اهل هائیتی) تشکیل می‌دادند.

نانی مورتی‌، فیلمساز و بازیگر ۵۸ ساله ایتالیایی ریاست هیئت داوران شصت و پنجمین جشنواره فیلم کن را بر عهده داشت.

برنده نخل طلای کن از سال ۲۰۰۲ تا کنون:

۲۰۰۲: پیانیست، رومن پولانسکی
۲۰۰۳: فیل، گاس ون سنت
۲۰۰۴: فارنهایت ۹/۱۱، مایکل مور
۲۰۰۵: بچه، لوک داردن و ژان پی‌‌یر داردن
۲۰۰۶: بادی که بارلی را لرزاند، کن لوچ
۲۰۰۷: ۴ ماه، ۳ هفته و ۲ روز، کریستین مونجیو
۲۰۰۸: کلاس درس، لوران کانته
۲۰۰۹: روبان سفید، میشائیل هانکه
۲۰۱۰: عمو بونمی زندگی‌های گذشته‌اش را به خاطر می‌آورد، اپیچاتپونگ ویراستاکول
۲۰۱۱: درخت زندگی، ترنس مالیک
۲۰۱۲: عشق، میشائیل هانکه