مهدی کروبی: از دادگاه علنی استقبال میکنم
۱۳۸۹ دی ۱۳, دوشنبهدر حالی که هفته گذشته مقامات دولتی ایران در "نماز جمعه"، "تلوزیون" و... از رسیدن زمان محاکمه آنچه "سران فتنه" خواندند صحبت کردند، مهدی کروبی از سران معترضان به نتیجه انتخابات ریاستجمهوری سال گذشته به این صحبتها واکنش نشان داد. به نقل از سایت سحامنیوز سایت رسمی حزب اعتماد ملی ایران: آقای کروبی با انتشار نامهای به "تهديدهای رسانههای جريان حاكم" در "یکهفته اخیر" پاسخ داده است. در این نامه امده است: «مدتی است که در رسانه ملی، مطبوعات اقتدارگرایان، برخی خطبه های نماز جمعه و نطق برخی نمایندگان، بلوایی به پا شده و به ماشین اتهامزنی علیه چهرههایی تبدیل شده که سرمایه عمر خود را صرف سرافرازی و پیشرفت ایران و اسلام کردهاند.»
در این نامه از تبدیل شدن رسانه ملی به رسانهای کاملا انحصاری و در خدمت حاکمیت اشاره شده که مدیریت فکری آن را مجموعهای خارج از "صدا و سیما" هدایت میکند. آقای کروبی "حاصل نشدن توفیقی" از طرح مسئله "خواص بیبصیرت" پس از چندین ماه را دلیل همراه شدن "رسانه ملی، مطبوعات حکومتی، برخی خطبههای نماز جمعه و محافل مختلف میداند که در یک هفته گذشته «سفره اتهامزنی و دروغگویی خود را پهن کرده و دروغ بر دروغ انبار میکنند». "خواص بیبصیرت" عنوانی است که بعد از حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در ایران، آیتالله خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران نسبت به رهبران معترض به نتیجه این انتخابات به کار برده بود.
اوج اتهامزنیها در برنامه دیروز، امروز، فردا
مهدی کروبی در این نامه به یکی از برنامههای تلوزیون دولتی ایران به نام "دیروز، امروز، فردا" اشاره کرده که با دعوت از "دو تن از چهره های شناخته شده" "اتهامزنیهای" یکهفته اخیر را "به اوج" رسانده است. با وجود آنکه در این نامه، اسمی از دعوتشدگان به این برنامه تلوزیونی نیامده است، اما احتمالا منظور از "دو تن چهره شناخته شده"، حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان و محمدحسین رحیمیان نماینده رهبرجمهوری اسلامی ایران در بنیاد شهید است.
هفته گذشته این دو در برنامه تلوزیونی "دیروز، امروز، فردا" با موضوع "کالبدشکافی فتنه ۸۸" شرکت کرده بودند. آنها اتهاماتی از جمله "انجام جنایتی بزرگ" را به مهدی کروبی، میرحسین موسوی، محمد خاتمی، غلامحسین کرباسچی و... نسبت داده و خواستار "محاکمه آنهایی که جنایت کردهاند" شده بودند.
در بخشی از این برنامه تلوزیونی حسین شریعتمداری با اشاره به صحبتهای محمدحسین رحمانیان رو به مجری این برنامه میگوید: «اگر اجازه دهید من به اعتبار حرفهام برای صحبتهای آقای رحیمیان یک تیتر انتخاب کنم و آن اینکه "اگر حضرت امام (آیتالله خمینی) بودند دقیقا همان کاری را میکردند که آقا (آیتالله خامنهای) کردند. چون امام آنقدر صبر کرد تا ماجرای منتظری برملا شد، ماجرای بنیصدر برملا شد و...."
مهدی کروبی در نامه خود یکی از اتهامات نسبت داده شده به "سران جنبش" در این برنامه را، "تعریف دولتهای خارجی، اپوزیسیون ومنافقین از آنها" دانسته و در جواب این اتهام، سوالی مطرح و پرسیده است: «از آنها می پرسم چگونه است که واکنشها و موضعگیریهای برخی رسانهها و چهره های خارجی از برخی اقدامات شما، به سند افتخاری در دستتان و سوژهای برای تبلیغاتتان تبدیل می شود؟ از طرف ديگر واکنش و موضعگیری رسانهها و چهرههای خارجی از دیگران سند وابستگی آنها شناخته می شود؟ مگر قبل از پیروزی انقلاب امام (آیتالله خمینی) در نجف و پاریس مصاحبه نمی کردند که اولین مصاحبه ایشان با لوموند فرانسه در نجف بود؟ چطور رادیو کمونیستهای ایرانی كه در آلمانشرقی از حرکت بزرگان انقلابی تمجید می کرد، ابراز خوشحالی می کردیم؟ آیا با این خوشحالی میبایست سردمداران انقلاب وابسته به کمونیستها میشدند؟»
اگر آیتالله خمینی زنده بود
در بخش دیگری از این نامه، مهدی کروبی به صحبت یکی از شرکتکنندگان در برنامه "دیروز، امروز، فردا" اشاره کرده که گفته بود، "اگر آیتالله خمینی زنده بود با "سران فتنه" همانگونه برخورد میکرد که با "کمویستها"، "منافقین مسلح" و... رفتار کرد". مهدی کروبی با اشاره به اینکه برای "پاسخگویی به اتهامات معرکه گیران" مجالی در "رسانه ملی" نیست، عنوان کرده که اگر آیتالله خمینی زنده بود، "اصلاً کار انقلاب به جایی نمی رسید که رسانه ملی، مطبوعات، خطبههای نماز جمعه، نطق های نمایندگان مجلس انحصاری شود. تعدادی اتهامزن در آن معرکه بگیرند و برای چهره های انقلابی تعیین تکلیف کنند.»
آقای کروبی در ادامه پرسشهایی را مطرح کرده که هر کدام از آنها با عبارت :«اگر "امام" (آیتالله خمینی) زنده بود چه میکرد؟» شروع میشود. از جمله، «اگر امام زنده بود با قوه قضائیهای که در اختیار نیروهای امنیتی و اطلاعاتی قرار گرفته و جمعی از قضات آن تنها به ماشین امضایی برای احکام ناعادلانه تبدیل شده اند، چه می کرد؟» یا «اگر امام (آیتالله خمینی) زنده بود چه واکنشی به رواج خرافات در رسانه ملی و ادعاهایی همچون رویت هاله نور، سجاده خالی پهن کردن و ادعاهایی از این دست داشت؟»
آقای کروبی در ادامه سوالات خود با عنوان «اگر "امام (آیتالله خمینی) زنده بود چه میکرد؟" به وقایعی اشاره کرده که اگر رهبر اول جمهوری اسلامی ایران زنده بود آنها اتفاق نمیافتادند. از جمله، "تحقیر مجلس"، "ایستادن سپاهیان، بسیجیان، بیسیمبه دستان کنار صندوقهای رای"، "حمله به بیوت مراجع"، "عقدهگشایی چند مداح معرکهگیر در رسانه ملی و مطبوعات"، "ممنوعیت برگزاری مراسم ختم کشتهشدگان جنبش اعتراضی مردم ایران"، "حیف و میل گسترده بیتالمال، نهادینه شدن فساد و عدم پاسخگویی و شفافسازی درباره این هزینهها"، "محرومیت و تعلیق از تحصیل برای دانشجویان و اساتید، در یک کلام زیر گیوتین گذاشتن نهاد علم و دانش"، "زندانی کردن مادران، کتک زدن وحشیانه زنان و دختران در خیابان و بریدن احکام سنگین برای آنها"، "کشته شدن حداقل ۴نفر در بازداشتگاه کهریزک" و...
بازنمایی روی دیگر سکه حاکمیت
مهدی کروبی در نامه خود به نحوه برخورد رهبر اول جمهوری اسلامی ایران با خانواده "بمبگذاران نوژه" اشاره کرده که طی آن آیتالله خمینی "دستور داده خانواده این اشخاص با رفاه زندگی کنند" و ادامه داده است، «حال به مقایسه رفتار خود با خانواده بیپناه زندانیان سیاسی اخیر که نه کودتاچی بودند و نه برانداز، توجه داشته باشید.»
آقای کروبی با بیان گذشت ماهها از "اوج گرفتن جنبش اعتراضی مردم ایران"، نتیجه گذشت "این روزهای حامل اخبار تلخ و نگران کننده" را "مبارک" میخواند و مینویسد: « اما ماحصل آن بازنمایی روی دیگر سکه قدرت و حاکمیت در نظام اسلامی ایران بود. روی دیگر این سکه، بازتاب فساد و طغیانی است که امروز متاثر از قدرت، در همه شئون حکومتی قابل رویت است.»
در ادامه این نامه به "ترس و لرز آقایان" از "سرلشکر بیلشکر" اشاره شده که برای "پیچیدن نسخه آن هزینههای فراوانی صرف میکنند". "سرلشکر بیلشکر" عنوانی است که حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه دولتی کیهان در برنامه تلوزیونی "دیروز، امروز، فردا" به وضعیت امروز "سران فتنه" نسبت داد و عنوان کرد برای محاکمه آنها، «هیچ کس از سرلشکر بیلشکر» نمیترسد.
در پایان این نامه آقای کروبی به "صحبتها، نوشتهها و مصاحبههای" رسانههای دولتی ایران اشاره میکند که خواستار "محاکمه سران به اصطلاح فتنه" هستند. آقای کروبی مینویسد: «من از همین جا اعلام می کنم، بیدی نیستم که با این بادها بلرزم. کاملا از اين دادگاه استقبال می کنم و برای همه مواضعم ادله محکمی دارم. چرا که ۲۱ سال است با این قضیهها مدام به صورتهای مختلف درگیربودم و آرامشی هم نداشتم. من آماده ام دادگاه به هر صورت که باشد و برگزار شود. منتهی درخواستی دارم، اگر آقایان در ادعاهایشان صادق هستند دادگاه علنی باشد تا همه ملت که صاحبان اصلی کشورند حرفهای دو طرف را بشنوند و قضاوت کنند تا معلوم شود آیا ما برای بدست آوردن قدرت، جاه طلبی کردیم و برای تداوم چند روز بیشتر قدرت آشوب کرده ایم یا حاکمیت برای انحصار طلبی، رای و ارزش ها را کنار گذاشته است؟!»
HK/FW