«محمد بنا چاره‌ای جز بازگشت به کشتی فرنگی ندارد»
۱۳۹۱ مهر ۲۴, دوشنبه
دویچه وله: چند پرسش در مورد کشتی فرنگی ایران که در المپیک لندن بسیار موفق بود، مطرح است؛ مثلا اینکه آیا محمد بنا، سرمربی موفق تیم ملی کشتی فرنگی، به کارش ادامه می‌دهد یا خیر؛ یا اینکه کشتی ایران تعلیق می‌شود یا خیر. شما کلاً وضعیت را چه طور می‌بینید؟
رحیم علی آبادی: در رابطه با کشتی فرنگی باید بگویم که کلاً سیستم فدراسیون در حال حاضر موقتی است و انتخابات فدراسیون کشتی انجام نشده. از سوی دیگر مشکل فقط مشکل مالی نیست و مشکل مدیریت هم وجود دارد. رسول خادم به عنوان مدیر تیم‌های ملی، چه آزاد و چه فرنگی، الان جایگزینی برای آقای محمد بنا در رده سنی بزرگسالان در نظر نگرفته. وی اما در رابطه با پشتوانه‌سازی جوانان و نوجوانان، مربی‌ها را انتخاب کرده و کارها را پیگیری می‌کند.
الان برای آقای محمد بنا مقدور نیست به فعالیت خود ادامه دهد. هنوز زمان معینی برای انتخابات فدراسیون کشتی کشور در نظر گرفته نشده؛ رئيس جدید برای فدراسیون کشتی مشخص نشده؛ همچنین کشتی‌گیران مدال‌آور المپیک ۲۰۱۲لندن هم هنوز تکلیف‌شان مشخص نیست. هیچ کس نمی‌داند که تمرین کجا برگزار می‌شود. روی این حساب هنوز فدراسیون هم در این مورد تصمیم‌گیری نکرده. حرف و حدیث هست و آقای محمد بنا می‌گوید تا وضعیت فدراسیون هنوز مشخص نشده، او هم نمی‌تواند بیآید.
آیا این احتمال اصلاً وجود دارد که محمد بنا دوباره به کشتی فرنگی ایران بازگردد؟
محمد بنا چاره‌ای جز این ندارد. محمد بنا عاشق کشتی‌ست. او نمی‌تواند دور از کشتی بماند. منتهی این نکته را نباید فراموش کرد: یک زمانی امتیازهایی به مربی و سرمربی می‌دهند که بعدها دیگر ممکن است این زمان و این امکانات برایش فراهم نباشد. اگر ما در دوران بحران، در دوران سختی‌ها و کمبودها کار کردیم و توانستیم این جوان‌ها را جمع کنیم، آن موقع هنر کردیم. بعید به نظر می‌آید که دیگر امکاناتی مانند ۹ماه اردو و ۸سال فعالیت وجود داشته باشد. این شرایط در یک مقطع زمانی فراهم بود.
اما امروز اگر مسئولین راست می‌گویند باید در شرایط مشکل فعلی کار کنند. در زمان جنگ شرایط به چه صورت بود؟ در زمان جنگ ملی‌پوشان کشتی به یاد دارند که سهمیه‌شان بیشتر از یک خورش قیمه نبود. حالا زمان بحران است. ما داریم زمان سختی را می‌گذرانیم. اگر بنا باشد که این زمان مثل گذشته، مثل زمان آقای یزدانی خرم زمان وفور نعمت، باشد، خب این طور کار کردن مشکل نیست.
رسانه‌های ورزشی به نقل از محمد بنا نوشته‌اند چنانچه آقای خطیب خودش را از مسئولیت سرپرستی فدراسیون کشتی ایران کنار کشد، شاید آقای بنا دوباره به کشتی ایران بازگردد. این موضع‌گیری را شما چه طور ارزیابی می‌کنید؟
من به فرد کاری ندارم. این سیستم به این صورت بوده که آقای خطیب یا هر فرد دیگری کارهایی که می‌خواستند انجام داده. چطور شده که الان مثلاً می‌گویند او نباید باشد؟ خب این یک شرایط اداری دارد. انتخاباتی بگذارند، استان‌ها و هیئت‌ها فعالیت کنند، بعد رئیس فدراسیون را انتخاب کنند و شروع به کار کنند. ما به فرد کار نداریم. هر کسی باشد.
آقای محمد بنا گفته اگر آقای یزدانی خرم برود، من هم می‌روم. خب این که نمیشود. آقای یزدانی خرم یک زمانی بوده، خب، آقای محمد بنا فعالیت داشته و بعد از رفتن هم که ماند و کار کرد و نتیجه هم گرفت و زحمت هم کشید و دستش هم درد نکند. اما ما نباید همدیگر را تخریب کنیم.
آقای عبدالله چمن گلی [مربی تیم کشتی فرنگی ایران در رده سنی جوانان] به جمع بهترین مربی‌های کشتی فرنگی ایران پیوسته. البته چمن گلی هم قهرمان آسیا بوده، مدال‌آور بوده و در ضمن مدیریت را تحصیل کرده و الان هم سرمربی است و تیم‌اش هم با آن شرایط آمده و چهارم شده. منظور این که ما به فرد کار نداشته باشیم، بیآییم کار کنیم.
همان طور که در ابتدا اشاره کردم خطر تعلیق کشتی ایران از سوی فدراسیون جهانی کشتی نیز همچنان وجود دارد. علی‌اکبر دودانگه، مربی تیم ملی کشتی آزاد جوانان ایران، چندی پیش در یک مصاحبه به دویچه وله گفت که «ما کاری به مقررات و آیین‌نامه‌های فدراسیون جهانی کشتی نداریم و راه خودمان را می‌رویم». اما مشکل همین‌جاست. ظاهرا برای مقامات کشتی ایران هنوز روشن نیست که باید پیرو مقررات فدراسیون جهانی کشتی باشند. بر این اساس انتخابات هیئت رئیسه فدراسیون باید به صورت دموکراتیک برگزار شود. مشکل فدراسیون کشتی ایران هم تا به حال همین بوده و خطر تعلیق هم به همین دلیل کشتی ایران را تهدید می‌کند.
ببینید ما داریم خودزنی می‌کنیم. هیچ موقع غریبه نمی‌تواند کاری برای ما بکند. اگر کاری بشود، این خودی‌ها هستند که برای خودی‌ها می‌کنند. کسی نمی‌تواند برای ما تعیین تکلیف کند. منتهی ما کارها را بیش از اندازه بزرگ می‌کنیم، کش می‌دهیم و رسانه‌ای می‌کنیم. جالب اینجاست که امتیازاتی هم به کسانی می‌دهیم که نباید بدهیم و بعد نمی‌توانیم جمع‌شان کنیم.
ما در چارچوب خانوادگی همه‌ی مسائل را حل نمی‌کنیم. نباید به این صورت باشد. باید انتخابات فدراسیون به طور منظم برگزار شود و رئيس جدید فدراسیون انتخاب شود. پس از آن ساختار کادر فنی و تیم‌ها معین خواهد شد و دیگر کسی حرف و حدیثی ندارد.
اما محور انتقاد دقیقاً همین‌جاست که بعضی‌ها قبول ندارند که اشخاصی که برای جامعه کشتی ایران غریب هستند، مسئولیت و سمتی را در فدراسیون کشتی به عهده بگیرند و اشخاصی مانند شما و دیگر پیشکسوتان و افتخارآفرینان خانواده‌ی کشتی ایران خارج از گود بمانند.
ببینید، ما در فدراسیون کشتی غریبه نداریم. کسی را انتخاب می‌کنیم و می‌‌گویم مدیر تیم‌های ملی‌ست، عزیز ماست، قهرمان جهان است. اما این شخص بایست ترکیب تیم خودش را مشخص کند تا به نتیجه برسد. امروز من اگر در فدراسیون کشتی باشم، از لحاظ فیزیکی کاری نمی‌توانم بکنم؛ اما از لحاظ فکری می‌توانم کمک کنم.
به عنوان مثال در یک مقطع زمانی کوتاه آقای سوخته سرایی را به خدمت گرفتند. اما آن کار نتیجه نداد. هیچ برنامه جامعی در نظر گرفته نشد که در چارچوب آن بزرگان خانواده کشتی ایران برگردند و برای پیشرفت کشتی فعال باشند. مشکل ما این است که هیچ چیزی سرجای خودش نیست.
شما رشته‌های ورزشی دیگر را هم ببینید. در دنیا امور آموزش ورزش را از مهد کودک و دبستان و دبیرستان آغاز می‌کنند. حال این را با سیستم آموزش و پرورش و وزارت ورزش ما مقایسه کنید؛ فرسنگ‌ها فاصله است.
در گذشته کسانی از مدارس و آموزشگاه‌ها به تیم ملی ایران می‌‌آمدند؛ یا مثلاً کارگرها. مسابقات کارگران که دیگر انجام نمیشود، مسابقات آموزشگاه‌ها هم برگزار نمیشود. مشکلات ما خیلی پیچیده است.