روسیه در موضع تهاجمی

مناقشه‌ای که راه‌حل نظامی ندارد

روزنامه‌ی آمریکایی «نیویورک تایمز» درباره‌ی رویکرد کاندولیزا رایس، وزیر خارجه‌ی ایالات متحده در بحران میان گرجستان و روسیه می‌نویسد: «کاندولیزا رایس در کنار پشتیبانی از دمکراسی گرجستان نباید جای تردید بگذارد که مناقشه‌ی این کشور با روسیه راه‌حل نظامی ندارد. جنگنده‌ها و کشتی‌های نظامی آمریکا که اکنون رهسپار گرجستان هستند، حامل وسائل امداد هستند. ایالات متحده‌ی آمریکا و اروپا مدت‌ها این بحران مزمن را نادیده گرفتند. جرج دبلیو بوش می‌خواست هر دوطرف را راضی کند. او هنگامی که میخاییل ساکاشویلی رییس‌جمهوری گرجستان مسکو را تحریک کرد، مجیز او را گفت و هنگامی که پوتین همسایه‌ی خود را زیر فشار قرارداد، روی خود را برگرداند».

گسترش دامنه‌ی تاثیرگذاری مسکو

روزنامه‌ی ایتالیایی «لا رپوبلیکا» چاپ رم، در تحلیل منازعه‌ی قفقاز می‌نویسد: «اگر میخاییل ساکاشویلی رییس‌جمهوری گرجستان وجود نداشت، ولادیمیر پوتین او را اختراع می‌کرد. اینطور که به نظر می‌رسد، پدرخوانده‌ی روسیه در نخستین ساعات جنگ خبرهایی را که به گوشش ‌رسیده، باور نکرده است. هر چه باشد دشمن او ساکاشویلی با هر دو پا وارد تله شده و روسیه را در میدان نظامی به چالش طلبیده بود. پوتین در ظرف چند روز نه تنها منطقه‌ی بحرانی اوستیای جنوبی را زیر کنترل خود آورد، بلکه تهدید می‌کند که کل گرجستان را تا جایی که ممکن است کوچک کند. ولی پوتین پیش از هر چیز به آمریکا درس روشنی داد. برای نخستین بار از زمان فروپاشی اتحاد شوروی، امپراتوری روسیه در موضع تهاجمی قرار گرفته است. جنگ گرجستان نه تنها دامنه‌ی تاثیرگذاری مسکو را در منطقه‌ی قفقاز به گونه‌ای چشمگیر گسترش می‌دهد، بلکه باعث می‌شود که وزنه‌های جهانی که در پایان سده‌ی بیستم تثبیت شده به نظر می‌رسیدند، از نو تقسیم شوند».

روس‌ها اراده‌ی خود را تحمیل کردند

روزنامه‌ی اسپانیایی «ال موندو» چاپ مادرید، درباره‌ی رویکرد اتحادیه‌ی اروپا و ایالات متحده در جنگ قفقاز می‌نویسد: «علیرغم آتش‌بس، آرامش به گرجستان بازنگشته است. با این همه، وزیران خارجه‌ی اتحادیه‌ی اروپا متکبرانه چنین وانمود می‌کنند که مسکو پیشنهادهای نیکلا سارکوزی رییس‌جمهوری فرانسه را برای نقشه‌ی صلح پذیرفته است. ولی واقعیت این است که روس‌ها سخن خود را به کرسی نشاندند و اراده‌ی خود را تحمیل کردند. تسلط آنان بر قفقاز تایید شد. برای اتحادیه‌ی اروپا و ایالات متحده‌ی آمریکا تنها این امکان باقی می‌ماند که نقش خود را در این منازعه بهبود بخشند. آن‌ها می‌توانند روند پذیرش گرجستان در ناتو را شتاب بخشند و به مسکو نشان دهند که دخالت نظامی در یک کشور مستقل، بدون مجازات نمی‌ماند».

جبهه‌ی جنگ سرد در گرجستان

روزنامه‌ی ایتالیایی «لا استامپا» چاپ رم، درباره‌ی موضع آمریکا در منازعه‌ی نظامی قفقاز می‌نویسد: «ایالات متحده‌ی آمریکا می‌خواهد به کدام سو برود؟ چه پیامی را می‌توان از بازی سیاسی این کشور در گرجستان میان ظاهر و باطن دریافت کرد؟ اگر برپایه‌ی تمام اطلاعاتی که در دست داریم بخواهیم روی رویه‌ی آتی این قدرت بزرگ شرط‌‌‌بندی کنیم، باید بگوییم که آمریکا در این راستا حرکت می‌کند که محرمانه ولی روشن، جبهه‌ی فعالی از جنگ سرد در گرجستان ایجاد کند».

انزوا، تحریم یا تعهدات سازنده؟

روزنامه‌ی نروژی «آفتن‌پوستن» چاپ اسلو، درباره‌ی واکنش غرب نسبت به رویه‌ی روسیه می‌نویسد: «غرب، در چارچوب اتحادیه‌ی اروپا و ناتو، در این باره بحث می‌کند که در برابر روسیه، پس از کاربرد اغراق‌آمیز قهر نسبت به همسایه‌ای کوچک، چه رفتاری باید اتخاذ کرد. وجود چنین بحثی طبیعی است، زیرا نسخه‌ی آماده‌ای برای واکنش درست وجود ندارد. بار دیگر در این باره‌ بحث می‌شود که آیا باید در برابر روسیه سیاست انزوا یا شاید حتا تحریم را در پیش گرفت، یا این کشور را به پذیرش تعهدات سازنده فراخواند. این آخری، سیاست درست است، منتها با پیش‌شرط‌های روشن. باید برای روسیه روشن ساخت که نمی‌تواند در صحنه‌ی بین‌المللی طبق قواعد خود بازی کند».