جیرسرایی: باید از دسترسی مردم ایران به اینترنت حمایت کرد
۱۳۹۸ آبان ۳۰, پنجشنبه
بیژن جیرسرایی متولد تهران و نماینده ایرانی‌تبار حزب دمکرات آزاد (لیبرال) آلمان در مجلس فدرال این کشور است. او در گفتگو با دویچه وله از تماس نزدیک خود با مردم ایران میگوید و تأکید می‌کند که انتظار دارد دولت آلمان به صراحت از خواست معترضان ایرانی برای داشتن زندگی‌ای بهتر، آزادی و دمکراسی حمایت کند.
آقای جیرسرایی می‌دانید در ایران چه خبر است؟
من دوستان زیادی در ایران دارم، بخش بزرگی از خانواد‌ه‌ام در ایران هستند و با بسیاری تماس گرفتم تا ببینم چه خبر است. باید بگویم خیلی‌ها محتاطانه پاسخ می‌دهند و وضعیت کنونی را زیاد تفسیر نمی‌کنند. اما همه از وضعیت اقتصادی ناراحت هستند.
فکر می‌کنید آلمان چطور می‌تواند از معترضانی که حال در خیابان‌های ایران به شدت سرکوب می‌شوند، حمایت کند؟
من از هر فرصتی استفاده می‌کنم تا این موضوع را در مجلس فدرال آلمان مطرح کنم. ما این بحث را به زودی در کمیسیون خارجی و در صحن علنی مجلس مطرح می‌کنیم. این همان چیزی است که ما در مورد معترضان هنگ‌‌کنگی هم می‌گوییم: سرکوب مردمی که زندگی بهتر، آزادی و دمکراسی می‌خواهند محکوم است. خواست این مردم در راستای ارزش‌های ماست. من انتظار دارم که دولت آلمان با تظاهرکنندگان در ایران همبستگی نشان دهد و به وضوح به حکومت ایران بگوید که سرکوب آنها محکوم است. دنیای آزاد باید موضع روشنی اتخاد کند و برای حکومت ایران روشن کند که این رفتار را تحمل نمی‌کند.
برای حفظ ارتباط اینترنتی مردم ایران با جهان آزاد چه می‌توان کرد؟
من هنوز خودم هم متوجه نشدم که برقراری یا حفظ این ارتباط به چه امکاناتی از نظر فنی احتیاج دارد. اما می‌توانم بگویم که اگر چنین چیزی ممکن باشد، همانطور که سفیر آمریکا در آلمان هم گفته است، باید هر چه در توان داریم انجام دهیم تا این امکان را برای مردم ایران فراهم کنیم. ما نباید آنها را تنها بگذاریم. ما هرگز در مسائل داخلی ایران دخالت نمی‌کنیم، اما به عنوان نمایندگان مردم آلمان از حق مردم ایران برای داشتن ارتباط با جهان آزاد دفاع می‌کنیم.
بخشی از این وضعیت و کمبود امکانات، به دلیل تحریم‌هاست. فکر نمی‌کنید کم‌کاری اروپا در اجرای توافق اتمی هم در این وضعیت نقش داشته است؟
جامعه جهانی توافقی با ایران امضاء کرد که بسیاری را امیدوار کرد. ما در اروپا بر این باور بودیم که ایران از نظر سیاسی هم تغییر می‌کند، از انزوا بیرون می‌آید و به جامعه جهانی می‌پیوندد. البته ما آن زمان حساب این را نکرده بودیم که دولت ترامپ در آمریکا قدرت را در دست می‌گیرد. گمان هم نمی‌کردیم که ایران از این فرصت استفاده نکند. ایران می‌توانست از فرصت اقتصادی پیش آمده برای بهبود زندگی مردم در ایران استفاده کند. اما حکومت در درجه نخست در لبنان سوریه، عراق و افغانستان سرمایه‌گذاری کلان کرد.
من چند ماه پیش در بیروت بودم و از تجهیزات و امکاناتی که حزب‌الله در اختیار داشت حیرت کردم. تجهیزات شبه‌نظامیان حزب‌الله از ارتش لبنان بیشتر است. قدرت و نفوذ حزب‌الله از دولت مرکزی لبنان بیشتر است. کافی است بپرسید چه کسی هزینه‌های حزب‌الله را پرداخت می‌کند. خیلی راحت می‌گویند ایران. جنوب بیروت که می‌روید زیرساخت‌هایی که توسط حزب‌الله ساخته شده را می‌بینید مثل مساجد، بیمارستان یا مدارس که هزینه ساخت همه آنها را ایران به دلار به حزب‌الله داده است.
از همه اینها گذشته، نقش ایران در سوریه، جایی که ایران هزینه بسیار کلانی (برای حمایت از اسد) پرداخت کرده، یا در عراق، یمن یا افغانستان را هم نباید فراموش کرد.
تظاهرکنندگان در ایران بارها شعار داده‌اند که "نه غزه، نه لبنان" و به سیاست‌های خارجی حکومت ایران اعتراض کرده‌اند. اما بسیاری از فعالان حقوق بشر، خبرنگاران و کارشناسان می‌گویند توافق اتمی اجرا نشد تا نتیجه آن مشخص شود، چون ترامپ در انتخابات درون حزبی جمهوری‌خواهان در آمریکا پیروز شد و همه دست نگاه داشتند تا ببینند که او با توافق اتمی چه می‌کند. فکر نمی‌کنید که برجام در نهایت اصلأ عملی نشد؟
این اشتباه اتحادیه اروپا بود که این انتظار بزرگ را در ایران ایجاد کرد که می‌تواند به تنهایی برجام را اجرا کند. چنین انتظاری هرگز عملی نبود. درست است که اتحادیه اروپا قدرتمند است، اما شهامت اقدام علیه آمریکا را ندارد و یک‌صدا هم نیست. اروپایی‌ها نمی‌توانند از شرکت‌های خارجی یا شرکت‌های اروپایی برابر (تحریم‌های) آمریکا حمایت کنند، چون قدرت اقتصادی آمریکا بسیار بیشتر است. اروپایی‌ها نمی‌توانند بازرگانان و فعالان اقتصادی را مجبور کنند که در ایران سرمایه‌گذاری کنند یا با ایران همکاری تجاری داشته باشند. چون تحریم‌های آمریکا بسیار سخت است و کسانی که با ایران کار می‌کنند، بازار آمریکا را از دست می‌دهند. آنها می‌دانند اگر مبادلات تجاری با ایران داشته باشند، چه پیامدهایی برای تجارت‌شان خواهد داشت.
از آن گذشته برای همه طرف‌های امضاء کننده توافق اتمی از روز اول مشخص بود که این توافق نقص‌هایی دارد که باید به مرور برطرف شود. همه بر این باور بودند که باید به حکومت ایران اعتماد کرد و گام به گام جلو رفت. اما در عمل، ایران به توافق اتمی پایبند ماند، اما برنامه موشکی خود را ادامه داد و همچنان نقش غیرسازنده‌ای در منطقه بازی می‌کند.