توقیف اعتماد ملی صدها نفر را متضرر کرده است
۱۳۸۸ شهریور ۳, سه‌شنبه
مصاحبه با محمد جواد حق‌شناس، مدیر مسئول اعتماد ملی:
دویچه‌وله: نکات مشخص‌تری به نسبت دفعه‌ی اول به شما اعلام شد؟
پرس‌وجوهای امروز، ادامه تحقیقات جلسه اول بود. بیشتر حول و حوش مصاحبه آقای حسین کروبی با رادیو آلمان و نامه‌ای که آقای کروبی به آقای هاشمی نوشتند، سوال شد. بازپرس محترم هم پیگیر بودند که چگونه می‌توان ثابت کرد که به کسانی در زندان تجاوز شده است.
از من به عنوان مدیر مسئول روزنامه، درباره مطالب منتشرشده پرسیدند. من گفتم مسئولیت تمامی موارد در ۹۹۶ شماره روزنامه را می‌پذیرم. این را نیز اعلام کردم که روزنامه اعتماد ملی در طول انتشار، حرفه‌ای و فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی بوده است. افراد زیادی با گرایش‌های متفاوت از عماد افروغ تا علی مطهری یا نیروهای ملی مذهبی و اصلاح‌طلب و نخبگان دانشگاه در آن قلم زده‌اند. گفتم که ما این روزنامه را حزبی تلقی نمی‌کردیم و در طول انتشار نشان دادیم که به قانون مطبوعات و منافع ملی و روابط ابلاغی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد پایبند هستیم.
در اعتراض به توقیف اعتماد ملی از جمله آقای احمد توکلی اقدام کرده و نامه‌ای به آقای صادق لاریجانی نوشته‌اند. شما این موضع را چگونه تعبیر می‌کنید؟
اتفاقا همین را می‌خواهم بگویم که روز یکشنبه نیز بیش از ۵۰ نماینده مجلس نامه‌ای به آقای لاریجانی نوشته‌اند و به توقیف اعتماد ملی اعتراض کرده‌اند. این عده تنها از طیف اقلیت هم نبوده‌اند. کسانی چون علی مطهری، کاتوزیان یا آقای شهریاری، از چهره‌های شاخص اکثریت، هم این نامه را امضا کرده‌اند. پیرو این اعتراض، آقای توکلی نامه نوشته و حتی خواهان برخورد با مسببین این توقیف شده است. این نشان‌دهنده نوعی قانونگرایی نمایندگان مجلس است.
آیا در عین حال این نشان‌دهنده این نیز نیست که آقایان نتیجه گرفته‌اند که اگر حساسیت نسبت به این رفتارها نباشد، دیر یا زود چنین رویکردهایی گریبان خودشان را هم می‌گیرد؟
مطمئنا همینطور است. آقای توکلی خودش برای آزادی قلم و بیان متحمل زحماتی در رژیم گذشته شده است. امروزه دیگر بسیاری نمی‌توانند شاهد پایمال شدن حقوق مسلم مردم برای به کرسی نشستن یک تفکر خاص باشند. من حمایت افراد از حقوق جریان رقیب را نشانی از رشد فکری می‌‌دانم.
شما دورنمای رفع توقیف را چگونه می‌بینید؟ محاسباتی کرده‌اید که اگر مشکل به دراز کشید، همکاران چه کنند؟
ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا از طریق قضایی مسئله را حل کنیم. در دو روز گذشته شاهد نامه‌ای از همکاران روزنامه‌نگار بودیم که به بیکاری ۵۰۰ نفر در رابطه با توقیف اعتماد ملی اشاره کرده‌اند. ایجاد یک اشتغال برای دولت، نزدیک به صد میلیون تومان هزینه دارد و بیکاری ۵۰۰ نفر چیزی نیست که بتوان راحت از کنار آن گذشت. اعتماد ملی نشریه‌ای چند صدایی بود و تعطیلی آن در عین حال بار اجتماعی سیاسی و فرهنگی ویژه‌ای ایجاد می‌کند. به نظر می‌رسد تحمل چنین باری نیز به مصلحت و عقلانی نباشد.
همکاران شما از نظر گذران زندگی چه می‌کنند؟ تنخواهی وجود دارد که عجالتا به آنها پرداخت شود؟
به لحاظ مالی گرفتاری زیادی هست. جمعیت وسیعی حتی از نظر عملیاتی با روزنامه کار کرده که ضررهای زیادی دیده است. مثلا بخش چاپخانه یا بخش توزیع که نزدیک ۷۰۰ نفر راننده و کمک‌راننده داریم. در تهران نزدیک ۱۳۰۰ دکه روزنامه فروشی هست که از بسته شدن روزنامه ضرر کرده‌اند. با توجه به اینکه روزنامه به نوعی خودکفا بود و از طریق فروش و آگهی خود را اداره می‌کرد، دیگر امکان پرداخت حقوق همکاران برای ما نیست و آنها با ناامنی شغلی و بی‌پولی مواجه هستند.
مصاحبه‌گر: مهیندخت مصباح
تحریریه: بهنام باوندپور