اولریش پیک و پیام نوروزی باراک اوباما
۱۳۸۸ فروردین ۱, شنبه
اولریش پیک خبرنگار شبکه اول تلویزیون آلمان (ARD) است. او در هنگام حمله به افغانستان (۲۰۰۱)، آغاز جنگ عراق (۲۰۰۳) و زلزله بم (۲۰۰۳ / ۲۰۰۴ - ۱۳۸۲) به عنوان گزارشگر این شبکه در مناطق یادشده حضور داشته است. وی از سال ۲۰۰۶ به‌عنوان گزارشگر شبکه اول تلویزیون آلمان برای ترکیه، ایران، یونان و قبرس، در دفتر این شبکه در استانبول فعالیت می‌کند.
پیک سفرهای بسیاری به کشورهای مسلمان خاورمیانه، آسیای مرکزی، پاکستان، افغانستان و ایران داشته است. وی در گفت‌وگوی با شبکه اول تلویزیون آلمان، نظر خود را در مورد پیام نوروزی اوباما به مردم ایران، واکنش‌های مردم و دولت ایران و پی‌آمدهای مثبت پایان دشمنی ایران و آمریکا بیان کرده است.
به اعتقاد پیک، موضع‌گیری اصلی ایران در برابر پیام اوباما، در آغاز فصل پائیز خواهد بود، به دلیل این‌که در ماه ژوئیه انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار می‌شود و رئیس جمهور جدید در ماه اوت بر سر کار می‌آید. ایران تا آن زمان صبر خواهد کرد. به گفته وی، صحبت بر سر پایان یک دشمنی است؛ دشمنی‌ای که سه دهه ادامه داشته و خود عامل مشروعیت بوده است. ابتکار اوباما در میان اصولگرایان ایران تحرکات بسیاری در پی خواهد داشت که البته نشانه‌ها و نتایج آنها بلافاصله بروز نخواهند کرد.
به نظر اولریش پیک، موضع‌گیری‌هایی مبنی بر آمادگی تهران برای نزدیکی به آمریکا نشان داده خواهند شد، موضع‌گیری‌هایی که با یک "اما" همراه هستند و انتظار اقدامات عملی از جانب ایالات متحده را دارند.
خبرنگار شبکه یک تلویزیون آلمان معتقد است که ایران مدت‌هاست احترامی از آمریکا ندیده و از ظرفیت‌های ویژه این کشور استفاده نشده است. وی طرح نیروهای بین‌المللی برای همکاری با ایران در حل مسئله افغانستان را مثال می‌زند که به نقش ایران باز می‌گردد؛ نکته‌ای که هرگز به آن توجه نشده است.
«۸۰ درصد مردم ایران طرفدار رابطه‌ای خوب»
به نظر اولریش پیک، حدود دو سوم مردم ایران منتقد دولت خود و البته منتقد رفتار آمریکا هستند. ۸۰ درصد ایرانیان می‌خواهند روابط خوبی با ایالات متحده داشته باشند، همزمان اما می‌گویند: ما ایرانی هستیم و سیاستی مطابق میل خود می‌خواهیم.
به گفته وی، اوباما با پیام خود توپ را به زمین محافظه‌کاران ایران فرستاده است، اقدامی‌که آنان را مجبور به حرکت و موضع‌گیری می‌کند و این بسیار مهم است؛ زیرا جمهوری اسلامی عامل ناآرامی‌ها در برخی نقاط خاورمیانه است و تقابل با آمریکا را تقویت می‌کند.
خبرنگار شبکه یک تلویزیون آلمان در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود به پی‌آمدهای مثبت پایان دشمنی‌ها میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده برای ایران اشاره می‌کند. به اعتقاد او، در این صورت، ایران از دو جهت سود خواهد بود: نخست از لحاظ سیاسی: با پایان دشمنی‌ها، ایران با توان واقعی خود و به‌عنوان یک قدرت واقعی در منطقه حضور خواهد داشت. نکته‌ای که البته خوشایند اسرائیل نیست.
پایان دشمنی‌ها از نظر اقتصادی نیز برای ایران مهم است. بدین ترتیب روابط اقتصادی این کشور با تمام دنیا عادی می‌شود. ایران دارای دومین ذخایر گاز و چهارمین ذخایر نفت خام دنیاست که البته با توجه به بحران مالی جهانی و تحریم‌های اقتصادی، نمی‌تواند با تمام ظرفیت از آنها استفاده کند.
بزرگ‌ترین معضل ایران، مشکل اقتصادی است. ۳۰ درصد جمعیت این کشور بیکارند، تورم بالای ۲۰ درصد است و ۲۰ درصد مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند؛ آماری که روز به روز در حال افزایش است. پیک این‌ها را مشکلات عمده مردم می‌داند.
آمریکا و مسئله هسته‌ای ایران
به نظر اولریش پیک، مادامی‌که توقف برنامه‌های هسته‌ای ایران، پیش‌شرط گفت‌وگوها پیرامون این موضوع باشد، مسئله حل نخواهد شد. ایران - به حق - با استدلال به قرارداد منع گسترش سلاح‌های اتمی، می‌گوید که با فعالیت‌های هسته‌ای خود، هیچ معاهده بین‌المللی‌ای را نقض نمی‌کند. تا زمانی که دلیلی مبنی بر استفاده نظامی این کشور از انرژی هسته‌ای به‌دست نیاید، تهران می‌تواند فعالیت‌های خود را با این استدلال توجیه کند.
به گفته پیک: «ما این‌که پاکستان بمب هسته‌ای دارد را پذیرفته‌ایم. پاکستان پشتیبان طالبان بوده و به اعتقاد من کشوری به مراتب خطرناک‌تر از ایران است. غرب باید به برنامه هسته‌ای ایران بپردازد. البته اگر این کشور به بمب اتمی دست یابد، این تلاش بیهوده خواهد بود.»