اهداى هفتاد و هشتمين دوره جوايز سينمايى اسكار
۱۳۸۴ اسفند ۱۵, دوشنبه
جك نيكلسون، هنرپيشه معروف امريكايى، نام برنده جايزه بهترين فيلم را اعلام كرد و همه را در ناباورى نشاند: ”و اسكار به فيلم ”تصادف“ تعلق مى‌گيرد!“
فيلم ”تصادف“ به موضوع نژادپرستى و پيش‌داوريهاى موجود در لوس آنجلس امريكا مى‌پردازد. جايزه‌هاى اسكار براى بهترين فيلمنامه و بهترين مونتاژ نيز به همين فيلم تعلق گرفتند. پل هاگيس Paul Haggis كارگردان، تهيه‌كننده و فيلمنامه‌نويس فيلم ”تصادف“ در نطق سپاسگزارى خود گفت: ”من از كسانى تشكر مى‌كنم كه موقعى كه دوربين فيلمبردارى‌اى در كار نيست، دست به خطر مى‌زنند و زندگيشان را براى رسيدن به صلح، عدالت و روادارى مى‌گذارند.“
محبوبترين فيلم كه در هشت رشته نامزد دريافت جايزه اسكار شده بود، فيلم ”كوهستان بروكبك“ بود. اين فيلم هم سه جايزه برد: ”كوهستان بروكبك“ كه داستان عشقى ناكام ميان دو كابوى است، جايزه بهترين كارگردان، بهترين فيلمنامه اقتباسى و بهترين موسيقى را از آن خود كرد. آنگ لى كارگردان اين فيلم گفت: ”شخصيت‌هاى اصلى اين فيلم نه تنها به ما نشان دادند كه چقدر هم‌جنسگرايان در جامعه سركوب مى‌شوند، بلكه چقدر عشق بزرگ است.“
از فيلمسازان آلمانى در هاليوود تنها براى چند لحظه‌اى ياد شد، آن هم وقتى كه نام آنها را به عنوان نامزد دريافت جايزه اعلام كردند. آلمانی‌ها دست خالى از مراسم اسكار به خانه برگشتند.
همان طور كه انتظار مى‌رفت فيليپ سيمور هوفمن جايزه بهترين بازيگر مرد را بخاطر بازى نقش نويسنده ترومن كاپوتى در فيلمى به همين نام دريافت كرد. جايزه بهترين بازيگر زن را ريس ويترسپون براى بازى در فيلم ”دست از پا خطا نمى‌كنم“ برد، كه فيلمى است در باره زندگى خواننده امريكايى جانى كاش.
در رابطه با اهداى جوايز اسكار اين انتقاد شنيده مى‌شد كه اهداى اكثر جايزه‌هاى اسكار به فيلم‌هاى انتقادى سياسى و اجتماعى باعث شده كه آكادمى اسكار از طبقه متوسط امريكايی‌ها به دور باشد. در پاسخ به اين انتقاد جورج كلونى كه جايزه بهترين بازيگر مرد نقش مكمل را گرفته بود گفت: ”ما در هاليوود از امريكاى واقعى جدا افتاده‌ايم. شايد بد هم نباشد! ما در باره بيمارى ايدز حرف زديم، وقتى ديگران در باره آن فقط پچ‌پچ مى‌كردند. در باره حقوق شهروندى حرف زديم، موقعى كه كس ديگرى در اين باره حرف نمى‌زد. به هنرپيشه‌اى سياه‌پوست اسكار داديم، وقتى هنوز سياهپوست‌ها بايد ته سالن سينما مى‌نشستند. من افتخار مى‌كنم به اينكه بخشى از اين اجتماع خاص در جامعه امريكا باشم.“