1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آیا پایان اجرای پروژه "نورداستریم ۲" از منظر حقوقی ممکن است؟

۱۳۹۹ شهریور ۱۸, سه‌شنبه

پرونده مسمومیت ناوالنی، منتقد پوتین و از چهره‌های سرشناس اپوزیسیون روسیه پای پروژه "نورداستریم ۲" را به میان کشیده است. از ساخت خط لوله انتقال گاز روسیه تنها ۱۵۰ کیلومتر باقی مانده است. آیا خروج از این پروژه ممکن است؟

https://p.dw.com/p/3i9tA
آخرین گام‌های اجرای پروژه "نورداستریم ۲"
آخرین گام‌های اجرای پروژه "نورداستریم ۲"عکس: Imago Images/D. Sattler

شماری از سیاستمداران آلمان و از جمله سیاستمداران ائتلاف دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی از پایان اجرای پروژه خط لوله انتقال گاز روسیه به اروپا سخن گفته‌اند. سیاستمداران حزب سبزهای آلمان نیز که به طور کلی با هر پروژه‌ای که به انرژی فسیلی مربوط باشد، مخالفند.

اکنون پس از تایید مسمومیت آلکسی ناوالنی، منتقد حکومت پوتین با ماده سمی نوویچوک توسط وزارت دفاع آلمان و پزشکان بیمارستان شاریته برلین، بسیاری از سیاستمداران آلمان خواستار خروج این کشور از پروژه مشترک "نورداستریم ۲" شده‌اند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

این در حالی است که به باور برخی از کارشناسان، طرفداران پایان دادن به اجرای پروژه یاد شده نه به مسائل حقوقی آن توجه کافی کرده‌اند و نه نسبت به میزان خسارات مالی ناشی از آن اندیشیده‌اند.

لوتار لنتس، گزارشگر شبکه یک تلویزیون آلمان در استودیو برلین از جمله کسانی است که نسبت به احتمال خروج ساده آلمان از این پروژه با دیده تردید می‌نگرند.

سایت "تاگس‌شاو" وابسته به شبکه یک تلویزیون آلمان روز سه‌شنبه هشتم سپتامبر (۱۸ شهریور) گزارشی در این زمینه دارد.

به باور لوتار لنتس، نه دفتر صدراعظم آلمان و نه وزارت اقتصاد این کشور، تصور دقیقی از پیامدهای اقتصادی و حقوقی خروج از اجرای پروژه "نورداستریم ۲" ندارند.

او به سخنان اشتفان زایبرت، سخنگوی دولت آلمان اشاره کرده که اخیرا گفته است در حال حاضر اظهار نظر دقیق درباره احتمال و پیامدهای خروج از پروژه یاد شده ممکن نیست و نیاز به زمان بیشتری دارد.

موانع خروج از پروژه

مهم‌ترین مانع برای پایان دادن به همکاری در اجرای پروژه "نورداستریم ۲" امتیاز ساخت آن است. لوتار لنتس اشاره می‌کند که مجری اصلی این پروژه در آلمان، دولت این کشور نیست که بتواند در مورد اجرا یا توقف آن تصمیم بگیرد.

این پروژه از سوی شرکت‌های خصوصی اجرا می‌شود. مضاف بر آن اینکه، این تنها شرکت‌های آلمانی نیستند که در اجرای این پروژه نقش بازی می‌کنند. ده‌ها شرکت اروپایی نیز در ساخت این خط لوله مشارکت دارند. در مجموع بیش از ۱۰۰ شرکت از ۱۲ کشور اروپایی در ساخت این خط لوله فعالیت می‌کنند که نیمی از آنها به گفته وزیر خارجه آلمان از این کشور هستند.

دولت آلمان می‌تواند بر اساس حقوقی، به قانون ناظر بر بازرگانی خارجی خود ارجاع دهد. اما در چنین حالتی، از منظر حقوقی باید ثابت کند که اجرای این پروژه مصالح ملی آلمان را به مخاطره می‌افکند و چنین کاری دشواری‌های خود را دارد.

از سوی دیگر، حتی اگر دولت آلمان بتواند اجرای این پروژه را متوقف کند، آنگاه باید زیان‌های کلانی که متوجه شرکت‌های آلمانی و اروپایی می‌شود را جبران کند.

۱۲ میلیارد یورو هزینه

پروژه "نورداستریم ۲" تا کنون هزینه‌ای بالغ بر ۱۲ میلیارد یورو داشته است. از مجموع ۱۲۰۰ کیلومتر طول این خط لوله، بیش از ۱۰۵۰ کیلومتر آن ایجاد شده است. از این رو، از منظر اقتصادی قابل تصور نیست که این پروژه‌در آخرین کیلومترها متوقف شود.

خانم آنلنا بربوک، رهبر حزب سبزهای آلمان به شبکه اول تلویزیون آلمان گفته است که شرکت‌هایی که وارد این پروژه شده‌اند می‌دانسته‌اند که این پروژه بحث‌انگیز است و می‌تواند به لحاظ حقوقی دوباره با مشکل روبرو شود. از طرفی این پروژه با مصالح و منافع حفظ محیط زیست سازگار نیست و "همین حالا هم می‌توان به ضمیمه‌ها و شرایط زیست محیطی قرارداد نگاه کرد و توقف پروژه مبنای زیست محیطی واقعی‌تری پیدا کند."

در این در حالی است میشائیل هارمز، یکی از کارشناسان و مشاوران اقتصاد آلمان، متوقف کردن اجرای پروژه "نورداستریم ۲" را یک "سناریوی وحشتناک" خوانده است.

به باور هارمز، هرگاه مصلحت‌های سیاستی و اقتصادی زیاد با هم قاطی بشوند و تفکیک بین آنها شناور شود، نتیجه کار مطلوب نخواهد بود.

لوتار لنتس با اشاره به تحریم‌های پیش‌بینی شده از سوی دولت آمریکا بر این باور است که بهترین کار برای دولت آلمان در شرایط کنونی، دنبال کردن سیاست صبر و انتظار است.

به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

به باور او، تحریم‌های دولت ترامپ در ارتباط با اجرای پروژه "نورداستریم ۲" به خودی خود منجر به توقف اجرای این پروژه شده است.

لنتس می‌گوید از آنجا که تحریم‌های آمریکا شامل شرکت‌های بیمه و همچنین شرکت‌های ارائه کننده خدمات فنی پس از ایجاد این خط لوله می‌گردد، این پروژه می‌تواند حتی بدون دخالت آلمان نیز به شکست بیانجامد. در چنین حالتی، این آمریکا خواهد بود که باید زیان و خسارات ایجاد شده را تامین نکند و نه دولت آلمان.