پیشنهاد رئیس جمهوری پیشین اوروگوئه برای بحران سیاسی ونزوئلا

آژانس خبری کاتولیکی آلمان روز سه‌شنبه ۹ بهمن (۲۹ ژانویه) بخشی از سخنان خوزه موخیکا، رئیس جمهوری پیشین اورگوئه درباره بحران سیاسی ونزوئلا را بازتاب داده است. موخیکا در مصاحبه‌ای با سایت آنلاین روزنامه "اوبزروادور" نظر خود را درباره تحولات سیاسی ونزوئلا بیان کرده است.

موخیکا در این مصاحبه تشکیل یک دولت وحدت ملی را به عنوان راه حل بحران سیاسی ونزوئلا مطرح کرده است.

به باور موخیکا، همه بخش‌های جامعه ونزوئلا می‌باید در این دولت وحدت ملی مشارکت داشته باشند. افزون بر آن، او از برگزاری انتخابات دموکراتیک تحت نظارت سازمان ملل متحد جانبداری کرده است.

لازم به  یادآوری است که اکثر کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز خواستار برگزاری انتخابات آزاد در ونزوئلا شده‌اند. نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا با درخواست اتحادیه اروپا مخالفت کرده است.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

پیشنهاد موخیکا حکایت از آن دارد که خواست تجدید انتخابات در ونزوئلا محدود به کشورهای اروپایی نمی‌شود. رئیس جمهور پیشین اوروگوئه در عین حال "جنگ را بدترین گزینه" برای حل بحران سیاسی ونزوئلا نامیده است.

افزون بر آن، کنفرانس اسقف‌های کاتولیک مکزیک نیز از پیشنهاد آندرس مانوئل لوپز اوبرادور، رئیس جمهوری مکزیک برای میانجیگری در جنگ قدرت ونزوئلا استقبال کرده است.

آژانس خبری کاتولیک‌های آلمان به نقل از اسقف‌های مکزیک، دیالوگ و گفت‌وگو بین دولت و اپوزیسیون ونزوئلا را بهترین راه‌حل برای پایان دادن به بحران سیاسی و مناقشه در ونزوئلا دانسته است.

تاثیر بحران ونزوئلا بر کل آمریکای لاتین

بحران سیاسی ونزوئلا بر کل حیات سیاسی آمریکای جنوبی تاثیر می‌گذارد. از این رو، جنگ قدرت در این کشور باعث صف‌آرایی کشورهای منطقه پیرامون دو گزینه حمایت از نیکلاس مادورو و خوآن گوایدو شده است.

همین بحران سیاسی باعث شده است که شخصیت‌های سیاسی آمریکای جنوبی نیز درباره تحولات ونزوئلا ابراز نظر و اعلام موضع کنند. از آن جمله است، اظهارات رئیس جمهوری پیشین اوروگوئه، خوزه موخیکا. موخیکا پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری اوروگوئه تا سال ۲۰۱۵ هدایت سیاسی این کشور را برعهده داشت.

خوزه آلبرتو موخیکا کوردانو، رئیس جمهوری پیشین اورگوئه و یکی از شخصیت‌های سرشناس آمریکای جنوبی است. موخیکا پیش از به دست گرفتن زمام امور در اوروگوئه در جنبش رهایی‌بخش توپاماروس عضویت داشت. حضور او در مبارزات مسلحانه سال‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی علیه دولت اوروگوئه، نام او را در کنار نام افرادی همچون فیدل کاسترو و ارنستو چه‌گوارا قرار داده بود. در آن هنگام به زندان افتاد و ۱۵ سال از زندگی خود را پشت میله‌های زندان سپری کرد.