1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

جزئیات تازه درباره جاسوس ایران؛ جاسوسی در میان جاسوسان

۱۳۹۷ دی ۲۶, چهارشنبه

یک روزنامه آلمانی جزئیات تازه‌ای از جاسوس احتمالی ایران در آلمان منتشر کرده است. این جاسوس در واحدی مشغول به کار بوده که "گفت‌وگوهای خصمانه" را شنود و فعالیت فرستند‌ه‌های دشمن را مختل می‌کند.

https://p.dw.com/p/3BeJj
 نیروهای ارتش آلمان نیروهای امنیتی افغانستان را آموزش می‌دهند
نیروهای ارتش آلمان نیروهای امنیتی افغانستان را آموزش می‌دهندعکس: Getty Images

روزنامه آلمانی "زود دویچه" جاسوس احتمالی ایران در ارتش آلمان را "جاسوسی میان جاسوس‌ها" خوانده است. این روزنامه نوشته است مظنون بازداشت شده عضو "گردان نبرد الکترونیک" ارتش آلمان مستقر در استان راینلند-فالتس بوده است.

متخصصان این گردان "گفت‌وگوهای خصمانه" را شنود می‌کنند و فعالیت فرستند‌ه‌های دشمن را مختل می‌کنند و از ارتباط رادیویی ارتش آلمان حفاظت می‌کنند.

فرد مظنون که عبدالحمید س. نام دارد متولد افغانستان است و ۵۰ ساله است. او در بخش "ارزیابی زبان" و به عنوان مشاور امور فرهنگ و مردم با ارتش آلمان همکاری داشته است.

زود دویچه نوشته است  مسئول "ارزیابی ‌‌زبان" از جمله مسئول ترجمه اطلاعات جمع‌آوری شده از محل مأموریت خود است. سایت اشپیگل یک روز پیشتر نوشته بود که فرد بازداشت شده به "اطلاعات حساس" از جمله اطلاعاتی در مورد مأموریت نیروهای آلمانی در افغانستان دسترسی داشته و از چند سال پیش با سرویس‌های اطلاعاتی ایران همکاری می‌کرده است.

روزنامه "زود دویچه" نوشته نشانه‌های جاسوسی ایران در ارتش آلمان سال ۲۰۱۷ میلادی به دست آمده است.

پس از آن عبدالحمید س. به عنوان مظنون در مرکز توجه قرار گرفته و مدتی طولانی تحت نظر بوده است تا اینکه سرانجام  ششم دسامبر ۲۰۱۸ دستور بازداشت او را صادر شده است. او سه‌شنبه (۱۶ ژانویه) به دادگاه فدرال آلمان فرستاده شده که مسئول بررسی پرونده اوست.

به گزارش سازمان امنیت داخلی آلمان، سازمان‌های اطلاعاتی ایران بر "جاسوسی و مبارزه با نیروهای اپوزیسیون در داخل و خارج از این کشور" متمرکز هستند و وزارت اطلاعات ایران ایفا کننده نقش اصلی در این زمینه است. سازمان امنیت داخلی ایران بر "علاقه مستمر به جمع‌آوری اطلاعات در زمینه سیاست‌ خارجی و امنیت" وزار‌ت اطلاعات جمهوری اسلامی تأکید کرده است.

فعالیت‌های سرویس اطلاعاتی ایران در اروپا از مدت‌ها پیش موجب نگرانی‌سازمان‌های امنیتی آلمان بود. چندین پرونده جمهوری اسلامی ایران به اتهام تلاش برای ترور مخالفان خود در اروپا همچنان باز است.

به گزارش سازمان امنیت داخلی آلمان، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی مسئول "جاسوسی و مبارزه با نیروهای اپوزیسیون در داخل و خارج از ایران" است
محمود علوی وزیر اطلاعات. به گزارش سازمان امنیت داخلی آلمان، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی مسئول "جاسوسی و مبارزه با نیروهای اپوزیسیون در داخل و خارج از ایران" استعکس: Ilna

احزاب اپوزیسیون مجلس فدرال آلمان پس از بازداشت یک فرد مظنون به جاسوسی برای ایران در ارتش آلمان اعلام هشدار کرده‌اند.

اشتفان تومائه، کارشناس مسائل داخلی حزب لیبرال در پارلمان آلمان (بوندس‌تاگ) گفته است: «اگر تأیید شود که یکی از نیروهای ارتش آلمان سال‌ها اطلاعات بسیار حساس در اختیار سرویس‌های اطلاعاتی ایران قرار داده، باید روشن شود که چرا فعالیت او تمام این سالها کشف نشده است.» 

اشتفان تومائه تأکید کرده است: «محدوده فعالیت‌های جاسوسی احتمالی و تأثیر آن بر مأموریت‌ نیروهای آلمانی مستقر در افغانستان، از نظر من مهمترین پرسش‌ها خواهند بود.» 

او خواستار ارائه توضیح ارتش به هیئتی در پارلمان شده است که مسئول کنترل فعالیت‌ سازمان‌های اطلاعاتی و رویدادهای ویژه، از جمله پرونده‌های جاسوسی از این دست است. این نمانیده لیبرال خود عضو این هیئت پارلمانی است.

 عبدالحمید س. به دلیل نوع کارش در ارتش آلمان به اطلاعات مهمی از جمله استقرار نیروهای آلمانی در افغانستان و احتمالا در دیگر مناطق دارای اهمیت برای سرویسهای امنیتی آلمان دسترسی داشته است.

ارتش آلمان از سال ۲۰۰۱ میلادی در افغانستان نیرو دارد. آنها پس از پایان مأموریت ناتو در افغانستان در سال ۲۰۱۴ میلادی، مأموریتی تکمیلی برای بازسازی و آموزش نیروهای امنیتی افغانستان آغاز کردند. تعداد نیروهای مستقر در افغانستان در حال حاضر کمتر از ۱۳۰۰ سرباز است. 

ماجرای جاسوسی برای ایران در ارتش آلمان بی‌تردید وزارت‌دفاع  این کشور را هم به خود مشغول کرده است.  به دلیل پیگری‌های نمایندگان اپوزیسیون در بوندس‌تاگ از چهارشنبه ۲۶ دی (۱۶ ژانویه) یک کمیسیون تحقیق برای بررسی برخی قراردادهای مشاوره به ارتش تشکیل شده است. برخی از این قراردادها بر اساس اطلاعات سازمان حسابرسی آلمان، هزینه بالایی برای مالیات‌دهندگان داشتند و شیوه امضای آنها میان وزارت‌دفاع و سازمان‌های مشاوره دهنده شفاف نبوده است.