تنها رئيس جمهور دموكرات مصر
۱۳۹۸ شهریور ۶, چهارشنبه
علی محمد نجيب در خرطوم پايتخت سودان شمالی كنونی كه در آن زمان با مصر متحد بود زاده شد.
۱۶ ساله بود كه به مدرسه نظام در قاهره رفت و يك سال پس از آن افسر ارتش مصر و سودان شد.
۲۱ ساله بود كه مصر استقلال يافت و او در كنار خدمت نظام، در دانشگاه علوم سياسی و حقوق خواند و زبانهای انگليسي، فرانسوی و آلمانی را فرا گرفت.
۳۷ ساله بود كه مأمور افزايش و بهينهسازی جنگافزارهای سلطنتی شد و با ديدن پادشاه تنپرور (ملک فؤاد) به نيروهای مخالف او پيوست اما از آنجا كه افسر ارتش بود در آغاز كار به شاه وفادار ماند.
۴۸ ساله بود كه در نخستین جنگ اعراب عليه اسرائيل شركت كرد و پس از سه بار جراحت به مصر بازگشت و به "جنبش افسران آزاد" كه توسط جمال عبدالناصر تأسيس شده بود پيوست تا كشور را از دست فساد و یکهتازی رژيم سلطنتی نجات دهد.
۵۱ ساله بود كه به همراه "افسران آزاد"، با حمایت اخوانالمسلمين كودتای نظامی كرد و نظام جمهوری را در كشور برپا ساخت و اصلاحات ارضي، پيشرفت فنآوری و افزايش توليد داخلی و درآمد مردم را هدف "انقلاب مصر" اعلام كرد.
۵۱ ساله بود كه به عنوان نخستين رئيس جمهور مصر كوشيد بر خلاف ناصر و يارانش، نظام دموكراسی پارلمانی را در كشور استوار كند اما ناصر بدون آگاهی و اجازه رئيس جمهور، اخوانالمسلمين را ممنوع كرد و از اینجا كشمكش قهرآميز را در كشور به راه انداخت.
اگرچه عبدالناصر مجبور شد برای مدت كوتاهی رئيس جمهور مستعفی را بازگرداند ولی پس از سوءقصد به جانش توسط اخوانالمسلمين، نجيب را به همدستی با آنان متهم و از كار بركنار و گرفتار حصر خانگی كرد و ديكتاتوری نظامی را در مصر برپا ساخت.
نجیب ۷۰ ساله بود كه توسط انورالسادات اعاده حيثيت شد ولی ديگر به جهان سياست بازنگشت و حتا در زندگينامهای كه از خود به جا گذاشت، اقدام مخالفان خود را توجيه كرد.
علی محمد نجيب در ۸۳ سالگی در پايتخت مصر درگذشت.