دانشمندی كه قربانی ازدواج شد؛ دوم مه ۱۹۱۵
۱۳۹۸ اردیبهشت ۱۲, پنجشنبه
هر سال در آلمان دو جايزه به ياد و نام او به پژوهشگران شيمی اعطا می‌شود.
از يهودی‌تباران آلمانی‌زبانی بود كه در مِلك پدری در نزديكی برِسلاو در جنوب غربی لهستان كنونی زاده شد.
پدرش كارشناس شيمی بود و پیرامون توليد كود شيميايی پژوهش می‌كرد و هرچه در توان داشت برای آموزش عالی دخترش در رشته شيمی انجام داد.
آگاهی كمی كه از روی نامه‌های او از زندگی خصوصی‌اش در دست است، او را در آغاز انسانی پرشور، شوخ‌طبع، خودآگاه و دشمن سرسخت هرگونه جنگ و ستیز نشان می‌دهد.
به دوستی می‌نويسد:
"سوگند می‌خورم كه هرگز چيزی نگويم و ننويسم كه خلاف باورهايم باشد و هميشه بكوشم دانش در خدمت حق و حقيقت باشد و اين چنين كرامت علم را نشان دهم".
۳۰ ساله بود كه به عنوان نخستين زن در امپراتوری آلمان زير نظر استاد راهنمايش ريشارد آبِگ در رشته شيمی با رساله "چگونگی حل مواد شيميايی در فلزات"، دكتری گرفت. كشف‌های او امروزه در ساخت بخش‌هايی از متورهای الكتريكی به كار می‌روند.
رئيس دانشگاه برِسلاو در مراسم دفاع او از رساله‌اش گفت:
«اميدوارم اين كار باعث اوجگيری ورود زنان به دانشگاه نشود، بلكه آنها در كانون گرم خانواده باقی بمانند».
۳۱ ساله بود كه به هوای كار و تدريس در آلمان با استاد شيمی فريتز هابِر ازدواج كرد ولی همسرش تنها به او اجازه داد در مدرسه‌ها در رشته صنايع غذايی سخنرانی و تدريس كند و عملا او را خانه‌نشين كرد تا آنجا كه سه بار به علت افسردگی تحت درمان قرار گرفت.
۴۴ ساله بود كه تنش ميان او و همسرش بالا گرفت: هابِر با آغاز جنگ جهانی اول، نخستين بمب‌های شيميايی را برای آلمانی‌ها ساخت و خود در پرتاب آنها در جبهه غرب شركت كرد و به خاطر توفيق در ميدان كارزار، در خانه خود جشن گرفت.
همسرش در حضور مهمانان با او به سختی عتاب کرد و فعالیت علمی او را "به گند كشيدن علم" خواند. او همان شب با تفنگ شوهر خود را از پای در آورد.
نويسنده آلمانی زابينه فريدريش زندگی او را به صورت رمانی ساخته و پرداخته و در چند شهر آلمان خيابان‌هايی به ياد این زن دانشمند نامگذاری شده‌اند.
كلارا ايمِروار در ۴۴ سالگی در پايتخت آلمان درگذشت.