ناصر چشم‌آذر که از مشهورترین آهنگسازان و تنظیم‌کنندگان موسیقی در عرصه پاپ ایران بود، در ۱۰ دی ماه ۱۳۲۹ در اردبیل در خانواده‌ای موسیقی‌دوست متولد شد.
پدرش، اسماعیل چشم‌آذر از نوازندگان تار بود و برادر بزرگترش، منوچهر چشم‌آذر نیز از چهره‌های سرشناس آهنگسازی و تنظیم موسیقی است.
هنگامی که پنج سال داشت همراه با خانوادهاش به تهران آمد. از همان کودکی در نزد پدرش اسماعیل چشم‌آذر که از نوازندگان مشهور موسیقی آذربایجان بود به یادگیری موسیقی پرداخت.
استعداد و پشتکار او در یادگیری موسیقی و ساز آکاردئون راه او را برای ورود به ارکستر آذربایجانی رادیو ایران در سن ۱۲ سالگی هموار ساخت.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
او از همان نوجوانی با موسیقی‌های فولکلوریک اقوام گوناگون ایران چون ارمنی و آسوری آشنا شد و همراه خوانندگان و برای برگزاری کنسرت به کشورهای عربی و اروپایی سفر کرد و تجربه اندوخت
چشم‌آذر که خالق بسیاری از آثار خاطره‌انگیز موسیقی پاپ ایرانی است، در آمریکا در چند دوره به تحصیل موسیقی جاز و ساخت موسیقی فیلم پرداخت. او همچنین در ایران در نزد اساتیدی چون مرتضی حنانه و ملک اصلانیان به شاگردی پرداخت و ارکستراسیون و هارمونی و سازشناسی را آموخت.
ناصر چشم‌آذر در دوره پهلوی سرپرستی ارکسترهای مختلف رادیو و تلویزیونی را بر عهده داشت اما شهرت او بیش از همه به خاطر آهنگ‌هایی بود که در دهه ۱۳۵۰ بر روی ترانه‌های هنرمندان معروف پیش از انقلاب چون گوگوش، عارف، هایده، مهستی، داریوش، پوران، ستار، رامش و لیلا فروهر ساخته بود.
پس از انقلاب اسلامی در ایران نیز سه آلبوم موسیقی بی کلام به نام‌های "باران عشق"، "باران شادی" و "طلوع عشق" را منتشر و آلبوم اول را به مادرانی که فرزندانشان را در جنگ ایران و عراق از دست داده بودند، تقدیم کرد.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
او همچنین خالق موسیقی فیلم‌ها و سریال‌هایی چون "خواهران غریب"، "قصه‌های مجید"، "هامون"، "تاراج"، "قارچ سمی"، "خواب و بیدار" و "آتش‌بس" بود.
ناصر چشم‌آذر بامداد جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ در ۶۷ سالگی بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
پادکست این هفته را بشنوید و مثل همیشه برای رساندن نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود از طریق ایمیل ava.persian@dw.com با ما تماس بگیرید.
در پادکست‌های هفتگی ترانه‌ها و آهنگ‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که کمتر شنیده‌اید. اگر "دیروزی" هستید با آواهای امروزی و اگر "امروزی" هستید با آواهای دیروزی بیشتر آشنا می‌شوید.