احزاب کردستان خواستار اعتصاب عمومی در سوم بهمن شدند
۱۴۰۳ بهمن ۱, دوشنبه
شش حزب سیاسی کردستان ایران با انتشار فراخوانی مشترک، از مردم کردستان خواستند روز چهارشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۳ (۲۲ ژانویه) در اعتراض به صدور و تایید حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی دست به اعتصاب عمومی بزنند. این احزاب تاکید کردند که اعتصاب عمومی راهکاری مدنی برای جلوگیری از اجرای احکام اعدام و نجات جان زندانیان سیاسی است.
در فراخوان مشترک احزاب کردستان ایران کە نسخە آن برای دویچەولە فارسی نیز ارسال شدە، آمده است: «ما احزاب سیاسی کردستان ایران از همە مردم مبارز کردستان می‌خواهیم کە روز چهارشنبە سوم بهمن ماە در همە کردستان اعتصاب عمومی برای جلوگیری از حکم اعدام فرزندان‌مان برگزار و تمامی مراکز کار، بازارها و تحصیل تعطیل شوند. بدین صورت قدرت اتحاد مردم برای دستیابی به یک هدف سیاسی و بشردوستانه فوری نشان دادە شود.»
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
این احزاب با اشاره به مشکلات اقتصادی و نبود آزادی‌های سیاسی در ایران، تاکید کردند که جمهوری اسلامی به جای پاسخگویی به خواست‌های مردم، برای فعالان سیاسی حکم اعدام صادر می‌کند. آنها اعتصاب عمومی را "راهکاری مدنی و مسالمت‌آمیز برای نشان دادن اتحاد مردم و جلوگیری از اجرای احکام اعدام" دانستند.
در ادامه فراخوان آمده است که "این اقدام پیشگیرانە فرصتی برای نجات دادن جان انسان‌ها و در عین حال جلوگیری از غم و اندوە بیشتر برای خانوادەها است".
در بیانیە شش حزب سیاسی کردستان ایران با اشارە بە کارزار "سه‌شنبه‌های نه برای اعدام" آمده است: «این جنبش همچنین صدایی است برای زندانیان سیاسی مبارز که هر سەشنبه در بیش از ٣٠ زندان ایران با اعتصاب شجاعانە خود شعار "نه به اعدام" را سر می‌دهند.»
کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" یک حرکت اعتراضی هماهنگ توسط زندانیان سیاسی در ایران است که از بهمن‌ماه ۱۴۰۲ آغاز شده و تاکنون ادامه دارد. طی این کارزار هر هفتە در روز سه‌شنبه شماری از زندانیان اعتصاب غذا می‌کنند. اصلی‌ترین درخواست اعتصاب‌کنندگان لغو کامل اعدام و شکنجه در ایران است.
حزب دموکرات کردستان ایران (حدکا)، حزب کومله کردستان ایران، حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)، پارت آزادی کردستان (پاک)، کومله زحمتکشان کردستان و سازمان کردستان حزب کمونیست ایران از جمله امضاکنندگان این فراخوان هستند.
هم‌زمان حزب کمونیست کارگری ایران و جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) نیز در بیانیەهای جداگانه مردم را بە اعتصاب در روز سوم بهمن فراخواندەاند.
موج گسترده اعتراضات داخلی و خارجی علیه احکام اعدام
به موازات انتشار این فراخوان، موج گسترده‌ای از اعتراضات به تایید حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی در داخل و خارج از ایران به راه افتاده است. بیش از ۳۴۰۰ نفر از هنرمندان، نویسندگان، فعالان سیاسی و مدنی با امضای بیانیه‌ای مشترک خواستار لغو حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی شده‌اند.
زهرا رهنورد، از رهبران جنبش سبز نیز در بیانیه‌ای کوتاه خواستار لغو فوری حکم اعدام پخشان عزیزی و آزادی او شد. او تصریح کرد، حاکمان وظیفه دارند با آزادی پخشان عزیزی، شروعی برای باز کردن درهای زندان‌ها و بازگرداندن همه کنشگران به آغوش جامعه داشته باشند.
روز چهارشنبه ۲۶ دی نیز گروهی از فعالان زن کُرد با برگزاری تجمعی مقابل استانداری استان کردستان، خواستار لغو حکم اعدام پخشان عزیزی و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی شدند. معترضان با در دست داشتن تصاویر پخشان عزیزی و سر دادن شعارهایی علیه اعدام، بیانیه‌ای را قرائت کردند که در آن حکم صادره را غیرمنصفانه و مغایر با ارزش‌های انسانی دانستند.
پیشتر نیز جمعی از علما و ماموستایان اهل سنت کُرد با انتشار بیانیه‌ای، صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، وریشه مرادی و دیگر زندانیان سیاسی را محکوم و خواستار توقف اجرای این احکام شده بودند. انجمن صنفی معلمان کردستان و گروهی از فعالان سیاسی و مدنی کُرد نیز در بیانیه‌های جداگانه‌ای صدور و تأیید حکم اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی و سایر زندانیان سیاسی را محکوم کرده بودند.
پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی کُرد، در مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در تهران بازداشت شد. او پس از تحمل بیش از ۴ ماه بازداشت در سلول انفرادی، در مرداد ۱۴۰۳ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام "بغی" و "عضویت در گروه‌های معارض" به اعدام و ۴ سال حبس محکوم شد. این حکم اخیراً در دیوان عالی کشور تایید شده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
وریشه مرادی، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) در مرداد سال گذشته در سنندج بازداشت و در آبان ماه امسال به اتهام "بغی" به اعدام محکوم شد. گفته می‌شود مبنای اتهام بغی، "حضور او درشمال سوریه (روژاوا) و جنگ علیه داعش" بودە است.
اعتصاب عمومی در شهرهای کردنشین در اعتراض به سیاست‌های جمهوری اسلامی سابقه‌ای طولانی دارد. در طول خیزش سراسری "زن، زندگی، آزادی" نیز شهرهای کردنشین در استان‌های آذربایجان‌غربی، کردستان، کرمانشاه و ایلام بارها شاهد اعتصابات عمومی چند روزه بودند.