گفتگو در باره وضعیت اقتصادی اروپا، بدون حضور آلمان؟
۱۳۸۷ آذر ۱۸, دوشنبهوقتی که گوردون براون نخست وزیر بریتانیا و نیکلا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه در کنار خوزه مانوئل باروسو رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا مقدمات اجلاس آتی اتحادیه اروپا را فراهم میسازند، آنگلا مرکل رهبر بزرگترین کشور اتحادیه اروپا در نشست آنان حضور ندارد. صدراعظم آلمان به این نشست دعوت نشده است.
هرچند طرف آلمانی گفته است که مذاکرات دوجانبه امری کاملا عادی است و اصلا موضوع عصبانیت در کار نیست، اما این کاملا روشن است که نشست لندن بدون دعوت از آنگلا مرکل نشان از افزایش انتفادها نسبت به سیاست صدراعظم آلمان دارد.
براون با ایراد جملاتی نظیر:« ما کاری می خواهیم انجام دهیم که قبل از ما هیچ کشوری انجام نداده»، میخواهد از خود چهره یک ناجی را ارائه دهد. او با تاکید بر اینکه ما برنامهای برای نجات بانکها ارائه کردهایم، مالیاتها را کاهش دادهایم و بزرگترین بسته نجات اقتصادی را تهیه کردهایم، بریتانیا را در مبارزه با بحران اقتصادی پیشروترین کشور میداند.
مهمترین متحد براون در این زمینه نیکلا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه و رئیس ادواری اتحادیه اروپا است. او بدون مراعات جوانب دیپلماتیک حتی گفت:«وقتی آلمان در حال فکر کردن است، فرانسه عمل میکند». البته گفته شد که روز یکشنبه گذشته سارکوزی و مرکل یک گفتگوی طولانی و دوستانه تلفنی داشتهاند.
براون و سارکوزی در مرکل نقش یک ترمز را میبیند و از این میترسند که با توجه به درهمتنیدگی اقتصاد، برنامه آنها به نفع آلمان تمام شود بدون اینکه برلین پولی در تن اقتصاد بحران زده تزریق کرده باشد.
اما صبر دولت آلمان دلائل خاص خود را دارد. نخست اینکه به نسبت فرانسه ساختار اقتصاد آلمان بیشتر برپایه اقشار میانی استوار شده است. در عین حال نقطه ثقل اقتصاد بریتانیا بیشتر بر بخش مالی و مستغلات میگردد ولی در آلمان اینگونه نیست. از سوی دیگر پر اشتاین پروک وزیر دارائی آلمان بارها تاکید کرده است که علاوه بر بستههای کمک در عرصه ملی، اگر قرار باشد درسطح اتحادیه اروپا طرحی ارائه شود، آلمان بزرگترین سهم را برعهده میگیرد.
بالاخره اینکه برلین علاقهای به بالابردن بدهی دولت ندارد. این درحالی است که بدهی دولت لندن در سال جاری به ۸ درصد تولید ناخالص ملی خواهد رسید. موضوعی که حتی دیوید کامرون رهبر حزب محافظه کار نیز نسبت به آن هشدار میدهد.
آینده نشان میدهد حق با چه کسی است. اگر بسته کمکهای اقتصادی براون جواب بدهد، او خواهد گفت که ارزش بالا آوردن بدهی را داشت. اگر این اقدامات جوابگوی بحران نباشند، خانم مرکل احساس تائید خواهد کرد. اما آنچه که امروز مشخص است اینکه، بر فاصله بین مرکل و براون افزوده شده است.