گزارش افشاگرانه تایمز در مورد "باجدهی" ایتالیا به طالبان
۱۳۸۸ مهر ۲۳, پنجشنبهگزارش افشاگرانهی روزنامهی تایمز، چاپ لندن در مورد باجدهی دولت ایتالیا به طالبان با واکنش تند مقامات ایتالیایی روبرو شده است. به گزارش اشپیگل، وزیر دفاع ایتالیا مقالهی منتشره در تایمز را "زباله" خوانده و اعلام کرده است که دولت ایتالیا از این روزنامه شکایت خواهد کرد.
تام کولان که سالهای زیادی به عنوان خبرنگار برای روزنامهی تایمز در افغانستان کار میکند در گزارش خود آورده است که "مقامات امنیتی ایتالیا در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ میلادی، دهها هزار دلار به طالبان رشوه دادهاند." آنها از طالبان خواسته بودند "تا بر ضد سربازان ایتالیایی که در این کشور مستقر بودند، حملهی انتحاری صورت ندهند." منابع اطلاعاتی خبرنگار تایمز برای تهیهی این گزارش چند فرماندهی بلندپایهی ناتو بودهاند که از آنها به صورت ناشناس نقل قول شده است.
حمله علیه سربازان فرانسوی
آنگونه که از گزارش بر میآید، در ابتدا سازمان اطلاعاتی آمریکا از طریق استراق سمع به پرداخت چنین رشوههایی به طالبان پی برده و به طریق دیپلماتیک از دولت رم میخواهد تا در این باره توضیح دهد. اقدام دولت ایتالیا انتقاد فرماندهان عالیرتبهی ناتو را نیز به همراه داشته است.
این انتقادها زمانی بیشتر بالا میگیرد که مشخص میشود ارتش ایتالیا پس از ترک قرارگاه خود در افغانستان، مقامات ارتش فرانسه را در جریان مبادلهی مالی خود با طالبان نگذاشته است.
سربازان فرانسوی پس از آنکه ایتالیا در سال ۲۰۰۸ این قرارگاه را که در شمال کابل واقع شده، ترک میکنند، به عنوان جانشین کنترل منطقه را بدست میگیرند. به این ترتیب آنها فرض را بر آن گذاشتهاند که این منطقه نسبتا آرام و بدور از خشونت است.
مدت کوتاهی پس از آن، ارتش فرانسه در یک حملهی برنامهریزی شده از سوی طالبان، ده نفر از سربازان خود را از دست میدهد. این حمله آن زمان سنگینترین حمله علیه نیروهای فرانسوی در افغانستان از ابتدای ورود آنها به این کشور محسوب میشد.
نیروهای بینالمللی مستقر در افغانستان همواره به رهبران محلی و ریشسفیدان پول پرداخت میکنند تا به این ترتیب در وهلهی اول حمایت آنها و سپس اطلاعاتی را در مورد ستیزهجویان مخالف خود به دست آورند. اما با این همه رشوه دادن مستقیم به طالبان بدعت جدیدی در افغانستان به شمار میرود که سئوالات حقوقی فراوانی را نیز به همراه دارد.
پیشینه
بنابر گزارش اشپیگل، کارشناسان متخصص در امور افغانستان، اطلاعاتی را که در گزارش روزنامهی تایمز آمده معتبر دانستهاند. به گفتهی این افراد این امر مرسومی است که سازمانهای اطلاعاتی و بیش از همه سازمان جاسوسی آمریکا، سی آی ای، بدون صحبت با سران ارتش کشورهایی که در منطقه مستقر هستند، هدفهای خود را دنبال و حتی ارتباطاتی را با رهبران دشمن ایجاد کنند.
سازمان اطلاعاتی ایتالیا پیش از این نیز یک بار دیگر مورد انتقاد واقع شده بود. این انتقاد به فشار شدید ایتالیا به دولت افغانستان باز میگشت. ایتالیا در آن زمان از کابل خواسته بود تا برای آزادی یک روزنامهنگار ایتالیایی از چنگ طالبان، چند زندانی طالبان را آزاد کند.
در یک مورد دیگر نیز که در سال ۲۰۰۷ روی داد دو مأمور اطلاعاتی ایتالیا دستگیر شدند. در آن زمان در محافل سیاسی این مسئله مطرح شد که این دو نفر در تلاش بودهاند تا به فرماندهان طالبان رشوه دهند. در هر حال این رویداد بدون توضیح باقی ماند.
SN/MM