پیروزی راست‌ها در اتریش تشکیل دولت ائتلافی را سخت کرده است
۱۴۰۳ مهر ۹, دوشنبه
پیروزی حزب پوپولیست و راستگرای "آزادی اتریش" (FPÖ) به رهبری هربرت کیکل، اتریش را با چالش دشواری برای تشکیل دولت روبرو کرده است. در همین زمینه الکساندر فان‌در‌بلن، رئیس‌جمهور اتریش از حزب سبزها در وین گفته است که در تشکیل دولت دقت خواهد کرد تا ارکان اساسی دموکراسی لیبرال کشور محترم شمرده شوند."
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
حزب راستگرای "آزادی اتریش" (FPÖ) در انتخابات اخیر، برای نخستین بار به قدرتمندترین حزب این کشور تبدیل شده و همزمان، حزب سوسیال‌دموکرات اتریش (SPÖ) متحمل شکست تاریخی شده است.
بیشتر بخوانید: انتخابات اتریش؛ حزب راست پوپولیست پیشتاز است
به گفته کارشناسان، اتریش پس از مشخص شدن نتایج این انتخابات با دشواری بسیاری در تشکیل دولت مواجه خواهد شد. فان‌در‌بلن، رئیس‌جمهور اتریش در سخنان خود با اشاره به مواردی همچون "حاکمیت قانون، تفکیک قوا، حقوق بشر و اقلیت‌ها، رسانه‌های مستقل و عضویت در اتحادیه اروپا" یادآور شد که "این‌ها ستون‌هایی هستند که ما رفاه و امنیت خود را بر اساس آن‌ها بنا کرده‌ایم."
او همچنین افزود که شخصا گفتگوهایی سیاسی در اتریش را پیش خواهد برد و تلاش خواهد کرد که دریابد "چه سازش‌های پایداری ممکن است وجود داشته باشد. چه کسی با چه کسی می‌تواند کار کند و چه اهدافی برای اتریش دارد."
رئیس‌جمهور اتریش گفت: «این موضوعات در آینده مشخص خواهند شد.»
بر اساس آمارها در انتخابات مجلس ملی اتریش، حزب راستگرای "آزادی اتریش" (FPÖ) به رهبری هربرت کیکل ۲۹٫۲ درصد آرا را به دست آورد که نسبت به سال ۲۰۱۹ افزایش ۱۳ درصدی داشته است.
محافظه‌کاران "حزب مردم اتریش" (ÖVP) به رهبری صدراعظم کنونی، کارل نهامر در مقابل با کاهش چشمگیری مواجه شده و با ۲۶٫۵ درصد، کاهش ۱۱ درصدی را شاهد بوده است.
همچنین حزب سوسیال دموکرات (SPÖ) و نیز حزب سبزها نیز شاهد کاهش آراء خود بوده‌اند. از آنجا که هیچ‌کدام از احزاب اتریشی به تنهایی بیش از ۵۰ درصد آرا را کسب نکرده‌اند، این احزاب اکنون باید مذاکراتی در جهت تشکیل دولت ائتلافی را آغاز کنند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
این احزاب اکنون باید سایر احزاب از جمله حزب رئیس‌جمهور این کشور را برای تشکیل یک دولت ائتلافی متقاعد کنند. بر اساس قانون اساسی اتریش، رئیس‌جمهور این کشور صدراعظم را منصوب می‌کند. با این حال، الزامی وجود ندارد که الزاما قوی‌ترین حزب در پارلمان، ریاست دولت را به عهده بگیرد.