نبود حق برخوردارى از درمان پزشكى در سوئد براى مهاجران غيرقانونى
۱۳۸۵ شهریور ۱۶, پنجشنبهدر حاليكه براى نمونه در اسپانيا مهاجران غيرقانونى هم حق استفاده از درمان رايگان را دارند، ممكن است كه در سوئد سلامتى و جان فرد بخاطر آنكه مهاجر غيرقانونى است به خطر بيافتد. چون حتى در موارد حاد هم ضمانتى وجود ندارد كه مهاجر غيرقانونى بتواند از مداوا بهرهمند شود.
سوئد كشورى است مشهور به اينكه در آن مرد و زن از حقوق برابر برخوردارند و درآمد ماهانه مردم آن بالاست. سوئد براى بسيارى از پناهجويان و مهاجران همچون بهشتى است نويدآور زندگىاى آرام و مطبوع. اما اگر درخواست پناهندگى كسى در سوئد رد شود، ديگر خبرى هم از رفاه نيست. چون كسى كه در سوئد حق اقامت نداشته باشد، حتى از حق درمان پزشكى هم بىبهره مىشود. اينگلا هولمرتس از اعضاى صليب سرخ سوئد اين وضعيت را غيرقابل تحمل مىداند. مىگويد: ” بديهى است كه هر كس در سوئد نيازمند درمان است بايد از اين حق برخوردار باشد. بسيار ناراحتكننده است كه اين حق در سوئد به عنوان حقى بشرى به رسميت شناخته نشده است.“
با اين همه اگر مهاجرى غيرقانونى به طور اضطرارى نياز به درمان پيدا كند، حق استفاده از كمك فورى را دارد. اما تصميمگيرى در اين باره كه چه موردى اضطرارى است بر عهده پزشك معالج است. چون اوست كه در نهايت بايد تصميم بگيرد كه بيمار مراجعهكننده را مداوا كند يا نه.
اما بسيار پيش مىآيد كه اگر موردى هم باشد كه اضطرارى تشخيص داده شود، كسى كه اجازه اقامت ندارد مجبور به چشمپوشى از مداوا مىشود. كريستينا لنتس از سازمان پيكوم PICUM براى كمك به مهاجران غيرقانونى در اروپا مىگويد كه در سوئد مراقبت از سلامتى خرج زيادى دارد: ”مشكل در سوئد اين است كه بيمار بايد پول ويزيت پزشك را بپردازد. در ضمن مهاجران غيرقانونى مجبورند كه بيش از ساكنان عادى كشور پول بدهند.“
اما در اكثر موارد مانعى ديگر وجود دارد كه باعث مىشود مهاجر غيرقانونى به پيش پزشك نرود. و آن اينكه مهاجر غيرقانونى مىترسد كه كشفاش كنند و او را به زور به كشورش بازگردانند.
با وجود اين در سوئد پزشكانى هم وجود دارند كه به شغل خود به عنوان وسيلهاى براى خدمت به انسانها نگاه مىكنند. بسيارى از اين پزشكان به طور پنهان و بدون دريافت ويزيت به معالجه بيماران غيرقانونى مىپردازند. در بيمارستان سالگرن يوتبورى همه بيماران را بدون استثنا مداوا مىكنند. بر خلاف آنچه در قانون پيشبينى شده است، در اين بيمارستان كسى ملزم نيست كه پيش از مداوا پولى بپردازد. كرستين نيلسون، پزشك بيمارستان سالگرن مشكل را قوانين سوئد مىداند. او در اين مورد مىگويد: ”در سوئد قوانين گوناگونى در اين رابطه وجود دارند كه با هم همخوانى ندارند. قانون مداواى بيماران و مقررات مهاجرت هر كدام براى خود عمل مىكنند. اما ديگر وقت آن رسيده است كه اين دو را با هم هماهنگ كنيم. ما بايد بتوانيم همان طور كه به عنوان طبيب سوگند خوردهايم عمل كنيم، يعنى هر كسى را كه به ما به عنوان بيمار مراجعه كند مداوا كنيم.“