منوچهر متكى: اتحاديهى اروپا بايد حق غنىسازى را برسميت بشناسد
۱۳۸۵ اردیبهشت ۲۳, شنبهاتحاديهى اروپا روز جمعه اعلام داشت كه قصد دارد پيشنهاد جديدى به ايران بدهد و پس از تصويب اين پيشنهاد در اجلاس وزيران خارجهى كشورهاى عضو اين اتحاديه آن را براى تصويب به شوراى امنيت ببرد. در اين ميان منوچهر متكى، وزير امور خارجهى ايران روز شنبه در حاشيهى كنفرانس سران هشت كشور بزرگ اسلامى در جزيرهى بالى در اندونزى گفت كه اتحاديهى اروپا بايد حق ايران در غنىسازى اورانيوم را برسميت بشناسد.
به گزارش خبرگزارى فرانسه، متكى افزود، ابتكارعملهايى كه حق ايران در استفاده از فنآورى هستهاى را نپذيرند، براى ايران چندان جالب نيستند. وزير امور خارجهى ايران اظهار داشت، اروپايىها نبايد همان اشتباه گذشتهى اوت ۲۰۰۵ را تكرار كنند كه در مذاكرات خود پيشنهاداتى را دادند كه ايران را به توقف غنىسازى فراخوانده بود.
به گزارش خبرگزارى «ايسنا»، محمود احمدىنژاد، رئيس جمهورى اسلامى ايران در حاشيهى كنفرانس هشت كشور بزرگ اسلامى در جزيرهى بالى در اندونزى به پرسشهاى خبرنگاران پاسخ گفت و در زمينهى برنامهى اتمى ايران و مذاكرهى مستقيم با آمريكا اظهار داشت: ”ما اهل گفتوگو با همه كشورها به جز اسرائيل هستيم. ما براى گفتوگو نيازى به پيششرط نداريم، اما اگر كشورى بخواهد زور بگويد و با تهديد عمل كند، هيچ عاقلى در مورد حق خود مذاكره نمىكند.”
در تمجيد و در نكوهش نامهى احمدىنژاد به بوش
احمدىنژاد در اندونزى دربارهى نامهاى كه به بوش نوشته بود نيز در پاسخ به خبرنگارى گفت: ”نامهاى كه داديم رابطهاى با بحث هستهاى و رابطه با آمريكا ندارد. اين نامه باز كردن يك فضاى جديد روى سياستمداران است و پايهگذارى مبانى و ادبيات سياسى كه بر اساس توحيد و عدالت است.”
وى در مورد نامهاش به بوش افزود: ”حرف ما روشن است اگر آنها حق ملت ما را به رسميت نمىشناسند و بداخلاقى مىكنند و ما به آنها مىگوييم بداخلاقى نكرده و ما را به رسميت بشناسيد، كجاى اين حرف فلسفى است.”
در رابطه با نامهى احمدىنژاد به بوش آيتاله جنتى، دبير شوراى نگهبان و خطيب نمازجمعهى تهران نيز ابراز نظر كرد و اين نامه را فوقالعاده خواند و آن را از الهامات خداوندى دانست.
به گزارش خبرگزارى «ايسنا» جنتى در سخنان خود خطاب به نمازگزاران گفت: ”اين نامه واقعا نامهی عجيب و غريبی است. به نظر من بايد اين نامه را بچهها همه بخوانند، در مدارس و دانشگاهها خوانده شود، صدا و سيما مكرر بخواند و در آينده نيز در كتابهای درسی قرار داده شود. اين نامه چيز سادهای نيست، دارای پيام است و در دنيا كسی جرأت ندارد اينگونه مسائل و دغدغهها را بيان كند.”
ولى محمد قوچانى، سردبير روزنامهى «شرق» در سرمقالهى روز شنبهى اين روزنامه با ديدى كاملا متفاوت و در نكوهش از اين نامه از جمله مىنويسد: ” چرخ روزگار رئيس جمهورى را به ما عطا كرده كه نه سياستمدارانه و نه فيلسوفانه كه پيامبرانه سخن مىگويد!”
وى ضمن مقايسهى موقعيت خاتمى و احمدىنژاد در مورد مذاكره با آمريكا مىنويسد: ”... آنچه پس از نامه احمدى نژاد رخ داد بمب خبرى نبود، آب سرد بود. به راستى واكنش سرد آمريكا (كه براى هر ايرانى تحقيرآميز و ناراحت كننده است) به نامه رئيس جمهور ايران (كه اكنون نماينده همه كسانى است كه به او راى داده يا ندادهاند) براى كارگزاران سياست خارجى و امنيت ملى ايران قابل پيشبينى نبود؟ ...”
داود خدابخش