مدرسه برای کودکان سوری در لبنان همانند یک درمان است
مدرسه همانند یک خانه دوم برای کودکان سوری در لبنان است. اما همه آنها در آنجا امکان درس خواندن ندارند و باید با سنین پایین کار کنند. از فروختن دستمال تا واکس زدن کفش، جزو فعالیتهای آنان در خیابانها بیروت است..
دانش آموزان سوری در مدرسهای در بیروت لبنان در حال خواندن یک آهنگ. فعالیتهای مدرسهای به عنوان درمان برای این کودکان عمل میکنند. به گفته شارلوت برتال، فعال سازمان غیردولتی فرانسوی Yalla! Pour les enfants syriens (برای کودکان سوری)، آنها داستانهای جنگ را میشنوند و میدانند که پدران و مادرانشان برای مثال پول ندارند. اما در اینجا، در مدرسه، میتوانند خودشان باشند - یعنی تنها یک کودک.»
یک دختر ۱۴ ساله دفتر کلاس انگلیسی خود را ورق میزند. او دوست دارد که در آینده یک هنرمند شود. هدف درازمدت مددکاران هم این است که این کودکان سوری برای مدارس دولتی لبنانی آماده شوند؛ اما تا حدی که این امر از نظر مالی امکانپذیر باشد. این دختر ۱۴ ساله میگوید که بدون مدرسه زندگیاش بی معنی است.
دیانا، دختر ۱۱ سالهایی است که در اینجا در کلاس درس ریاضی نشسته است. به گفته معلم آنها که خود سوری است، درس خواندن برای این کودکان سخت است، زیرا والدین آنها در خانه امکان کمک کردن به آنها را ندارند.
کودکان در غذاخوری مدرسه عدسی میخورند؛ این تنها غذایی است که میتوانند در روز بدست آورند. این مدرسهای بدون هیچگونه جهتگیری سیاسی است که به همراه سازمان غیر دولتی Yalla! Pour les enfants syriens راهاندازی شده است.
مدرسه برای این کودکان همانند یک خانه دوم میماند. برخی خانوادهها در ساختمانها در زیر پلهها یا حتی در پشتبامها زندگی میکنند.
اینجا کلاس انشانویسی و "نگارش خلاقانه" است. شارلوت برتال، فعال سازمان غیردولتی فرانسوی Yalla! Pour les enfants syriens میگوید که چنین کلاسهایی به معلمان این امکان را میدهند که آنها نیازهای روانکاوی این کودکان را بیابند و آنها را در صورت لزوم پیش روانپزشک بفرستند.
در اینجا یک پدر و مادر سوری در حال آموزش ریاضی به فرزندانشان هستند. پدر این خانواده میگوید که دلیل آوردن فرزندانش به اینجا این بود که میخواست آنها درس بخوانند و آموزش ببینند. این پدر در سوریه کشاورز بوده و اکنون در بیروت کار میکند. به گفته او، اگر برای بحران سوریه راه حلی پیدا نشود، این نسل از دست خواهد رفت.
یک کودک ۳ ساله سوری- ارمنی در آپارتمانی کوچک در بیروت که در آن ۱۰ نفر دیگر نیز زندگی میکنند. بسیاری از کودکان سوری تنها در خانه در جلوی تلویزیون بهسر میبرند. به گفته شارلوت برتال، از ۴۰۰ هزار کودک سوری تنها ۹۰ هزار به مدرسه میروند؛ این مشکل بزرگی است که باید توسط سازمان ملل و دیگر سازمانهای کمکی غیر دولتی حل شود.
این دو نوجوان سوری پول خود را از طریق کفش واکس زدن درمیآورند. آنها از سال ۲۰۱۱ تا کنون به مدرسه نرفتهاند. مسئولین مدرسه به آنها گفتهاند که اگر خود را به عنوان پناهنده ثبت کنند، میتوانند در لبنان به مدرسه بروند. اما پدر آنها به علت درمان بیماریش باید به سوریه برود. اما اگر رژیم متوجه پناهنده بودن آنها شود، او دیگر نمیتواند به سوریه برود؛ به همین خاطر فرزند او نیز به مدرسه نمیرود.
نریمان ۷ سال است و در خیابانهای بیروت با فروش دستمال به مشتریان رستورانها پول در میآورد. او قبل از اینکه با خانوادهاش به بیروت بیاید در سوریه به کلاس دوم میرفت. این دختر کوچک دستمالها را از عمویش دریافت میکند و باید روزانه تا ساعت ۶ بعد از ظهر حدود ۱۲ هزار پوند لبنانی (حدود ۶ یورو) کسب کند. او هر روز بدون سرپرست در خیابانهای بیروت بهسر میبرد.
این مدرسهای است که توسط یک سازمان غیر دولتی در ساختمان یک بار در بیروت تاسیس شده است. به گفته معلمان این مدرسه، این کودکان آنقدر استرس و ترس تجربه کردهاند که دیگر هیچ چیز برایشان مهم نیست.