مبارزه ميان مرگ و زندگى در مناطق زلزله زده
۱۳۸۴ مهر ۱۹, سهشنبهامدادگران با تمام قوا در نواحى مرتفع شمال پاكستان به يافتن انسان هايى مشغولند كه در زير آوار گرفتار آمده اند. بسيارى از زلزلهزدگان به دارو، خواربار و پتو احتياج دارند، اما ذخيره امدادگران محدود است و به همه نمى رسد. در كوههاى هيماليا هر ساعتى براى مجروحان و آسيب ديدگان زمين لرزه ويرانگر روز شنبه ى گذشته، نبردى ست ميان مرگ و زندگى.
در شهر مظفرآباد در كشميرِ پاكستان، مردم بى خانمان و زلزله زده به فروشگاه هاى شهر كه بسته اند، حمله كرده و اجناس آنها را با خود برده اند. حتى پمپ بنزين هاى شهر نيز در امان نيستند. بر مبناى آمار داده شده از سوى مسئولان امور در اين شهر دست كم ۱۱ هزار نفر به قتل رسيده اند.
گفتنى ست كه شهر مظفرآباد، تا قبل از زمين لرزهى روز شنبه، قلب بخش پاكستانى نشين كشمير به حساب مى آمد. جمعيت اين شهر بيش از ۱۰۰ هزار نفر بود. اين شهر اكنون بزرگترين قبرستان پاكستان گشته است. خانه اى را در مظفرآباد نمى توان يافت كه سقفش بر جاى مانده باشد. از هر دو خانه يكى ويران گشته و ديگر مردم شهر و نيروهاى امدادگر تقريبا اميدى به نجات ِ در زير آوار ماندگان ندارند. يكى از امدادگران جهانى كه از تركيه براى كمك به منطقه آمده در اين مورد مى گويد:
”از ديروز تا حالا هفت نفر و زنده بيرون كشيده ايم. اما تعداد كشتگانى كه از زير آوار بيرون آورديم خيلى بيشتر بودند. در حال حاضر هر چه سعى مى كنيم، مصدوم زنده اى رو در زير آوار پيدا نمى كنيم. فقط جنازه هايى هستند كه بيرون مى كشيم.”
به نظر مى رسد كه هزارها و يا ده ها هزار جسد هنوز در زير آوار مدفونند. در كنار جاده ها اجساد بر روى هم ريخته شده اند و كسى اقدامى براى دفن آنها نمى كند. بوى اجساد در قسمت هاى وسيع شهر به مشام مى رسد. شهرى كه اگرچه در ارتفاع ۲۲۵۰ مترى واقع شده، روزهايى گرم دارد.
امداد گر ترك نگران اين شرايط است:
”متاسفانه مردم اجساد رو دفن نمى كنند و اونها رو در خانه ها و فروشگاه ها جمع آورى مى كنند. اين در حاليه كه هوا گرمه و امكان زيادى داره كه به زودى بيمارى همه ى شهر رو فرا بگيره.”