"فشار حداکثری ترامپ بر ایران بیتاثیر خواهد بود"
۱۳۹۸ اردیبهشت ۲۷, جمعهاعتبار جهانی سیاست خاور نزدیک آمریکا همواره کاهش مییابد. ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده ابتدا با این پرسش که آیا نیروهای آمریکایی از سوریه خارج میشوند یا نه سردرگمی ایجاد کرد و اکنون سیاست "فشار حداکثری" بر ایران که تنها بر نیروی نظامی استوار است و هیچ امکانی برای دیپلماسی نگذاشته، آب به آسیاب بحرانهای خاورمیانه میریزد.
ترامپ و مشاور امنیتیاش بولتون به خلیج فارس لشکرکشی کرده اند اما تندروهای ایران آنچنان عمل نمیکنند که باب میل واشنگتن باشد. آنها معتقدند که جنگ درنمیگیرد و اگر هم جنگی پیش بیاید آنها جا خالی نمیکنند. به این ترتیب سناریوی تهدید ترامپ بی اثر میشود.
مشکل شیوه عمل آمریکایی این است که مشروعیت کامل ندارد. عکسهایی که انتقال موشک به کشتیهای ایرانی را نشان میدهند دلیل کافی برای حمله های احتمالی از جانب ایران نیستند. اینها دلایلی را تداعی میکنند که دولت جورج دبلیو بوش برای جنگ علیه عراق در سال ۲۰۰۳ آورده بود.
تهدیدهایی آشنا
تهدیدهایی که از جانب ایران وجود دارد سالهاست که برای همگان آشناست و تغییری هم نیافته است. این، ایجاد توازن قوا در منطقه بود که باعث شد، در خلیج فارس آرامش برقرار باشد.
اکنون اما اقدامات آمریکا، یعنی ارسال ناو هواپیمابر به خلیج فارس، اعلام خبر تقویت نیروهای آمریکایی در منطقه و خروج دیپلماتهای آمریکایی از عراق، باعث برهم زدن توازن قوا شده است.
این اقدامات در حالی صورت میگیرند که هنوز هیچ نشانهای از تهدیدهای ایران در عراق علیه کشور سومی مشهود نیست. به همین دلیل وزارت دفاع آلمان وضعیت امنیتی در عراق را بررسی کرد و تصمیم گرفت که عملیات آموزشی نطامی خود در عراق را ادامه دهد.
چنین به نظر میرسد که عربستان سعودی و امارات متحده عربی تنها برنده وخامت اوضاع در خلیج فارس از جانب آمریکا هستند، کشورهایی که از اقدامات آمریکا استقبال میکنند و آمریکا هم در رابطه با جنگ آنها در یمن سکوت کرده است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
این کشورها از برنامه ترامپ برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران بهره میبرند، اما حملههای اخیر به نفتکشها در تنگه هرمز نشان دادند که تا چه حد صادرات نفت آنها ضربهپذیر است.
شکاف بین کشورهای غربی
یک سال است که ترامپ سیاست "فشار حداکثری" در برابر ایران را پیش میبرد بدون اینکه در رفتار و سیاستهای ایران تغییری ایجاد شده باشد. در عوض، خروج تکروانه ترامپ از برجام که بر خلاف میل اتحادیه اروپا صورت گرفت، در جبهه مشترک کشورهای غربی شکاف به وجود آورده است.
برجام نمونه خوبی برای موفقیت رفتار دیپلماتیک در برابر ایران بود. جامعه جهانی توانسته بود با تحریمهای کارساز و دیپلماسی قابل اعتماد ایران را به سازش وادارد. سیاست فعلی اما هیچ نفعی برای کسی ندارد.