1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

حكم دادگاه لاهه در مورد صربستان

۱۳۸۵ اسفند ۷, دوشنبه

دادگاه بين‌المللى لاهه، صربستان را از ايفاى نقش مستقيم و همدستى در قتل عام اهالی بوسنى‌هرزه‌گوين در سال‌هاى ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ تبرئه كرد. ديوان كيفرى لاهه همچنين اعلام كرد، دولت صربستان مى‌توانست با اعمال نفوذ بر صرب‌هاى بوسنيايى جلوى اين نسل‌كشى را بگيرد كه در اين امر كوتاهى كرد.

https://p.dw.com/p/A5Af
عکس: AP

دادگاه بين‌المللى لاهه حدود يك سال است كه رسيدگى به پرونده‌ى نسل‌كشى در بوسنى‌هرزه‌گوين را در دستور كار خود قرار داده است. رسيدگى به اين پرونده به درخواست بوسنى‌‌هرزه‌گوين انجام شد. بوسنى‌هرزه‌گوين، صربستان و مونته‌نگرو را كه پيش از اين از جمهورى‌هاى يوگسلاوى به حساب مى‌آمدند متهم به دخالت در نسل‌كشى سربرنيتسا در سال‌هاى ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ كرده است.

دادگاه بين‌المللى لاهه كشتار سربرنيتسا را نسل‌كشى ناميد. دادگاه اعلام كرد دولت صربستان مى‌توانست با تأثير مثبت بر روى صرب‌هاى بوسنى از نسل‌كشى آن زمان جلوگيرى كند، ولى چنين اقدامى نكرد. با وجود اين دادگاه، صربستان را از اتهام دخالت مستقيم و هم‌دستى در كشتار بوسنى‌هرزه‌گوين مبرا دانست.

دادگاه لاهه همچنين با اشاره به استقلال مونته‌نگرو اعلام كرد، اتهاماتى كه بوسنى‌هرزه‌گوين در اين خصوص به مونته‌نگرو زده قابل قبول نيست.

اين نخستين بار است كه در دادگاه كيفرى بين‌المللى كه وابسته به سازمان ملل است در مورد صحت اتهام به كل يك كشور تصميم‌گيرى مى‌شود. دادگاه لاهه بايد تصميم مى‌گرفت، آيا صربستان كنوانسيون ژنو در مورد جلوگيرى از نسل‌كشى را نقض كرده است يا نه. اين كنوانسيون بعد از جنگ جهانى دوم و بخصوص بعد از كشتار ميليونى يهوديان در اين جنگ منعقد شد. كنوانسيون جلوگيرى از نسل‌كشى حذف گروهى خاص از مردم بر اساس دلايل نژادى و مذهبى را منع مى‌كند. به موجب اين كنوانسيون اشخاص متهم به نسل‌كشى به دادگاه‌هاى صالح كشورى كه جرم در آنجا ارتكاب شده و يا به دادگاه كيفرى بين‌المللى جلب خواهند شد.

در بهار سال ۱۹۹۲ جنگ داخلى در بوسنى‌هرزه‌گوين شروع شد. در اين جنگ بيش از ۱۰۰ هزار نفر، بيش از همه مسلمانان و بعد از آن صرب‌ها و كرووات‌ها جان خود را از دست دادند. تنها در سربرنيتسا حدود هشت‌هزار مسلمان كشته شدند. مسلمانان پس از حمله‌ به سارايوو مركز بوسنى‌هرزه‌گوين اميد داشتند تا جامعه‌ى بين‌الملل دخالت كرده و از آنها حمايت كند. اميد مسلمانان در آن زمان ناكام ماند و پروسه‌اى كه بايد آن زمان به انجام مى‌رسيد تا امروز ادامه يافت.