حسين كلانى و شكست تيم ملى ايران
۱۳۸۵ خرداد ۲۲, دوشنبهصداى آلمان: ارزيابى شما از بازياى كه چند دقيقهى پيش به پايان رسيد چيست؟
حسین کلانی: در ابتدا، سلام عرض میکنم به همهی شنوندگان و هموطنان عزیزم که در آنجا (آلمان) هستند، و متاسفم ازاین که نتیجهای که ما امروز گرفتیم، نتیجهای نبود که واقعا حق تیم ما باشد، برای اینکه تیم ما نسبتا خوب بازی کرد، اما متاسفانه در هافتایم دوم دچار یک رکودی شد و این رکود را من یکمقداری عدم تعویض بموقع بعضی از بازیکنها توسط مربی تیم تشخیص میدهم. البته من کارشناس نیستم و نمیتوانم راجع به مسایل فنی زیاد اظهارنظر کنم. درست است که من یکزمانی فوتبال بازی میکردم، اما من همان اندازه میدانم که تماشاچیهایی مثل من از پشت تلویزیون، بازی را میبینند. نهایتا اما آنچیزی که حس کردم، که یکمقدار هم جنبه احساسی مسئله هست، اینکه تیم ما امروز حقش پیروزی بود و متاسفانه اگر روال ِ آن حرکت و کاری که بچهها در هاف تایم اول شروع کردند، ادامه پیدا میکرد و میتوانستند آن را ادامه بدهند، نهایتا نتیجه خوبی میگرفتند. ولی متاسفانه با چندتا اشتباه فردی که انجام شد، که میبایستی بهرحال مربیان اینها را در بازیهای آینده به بچهها گوشزد بکنند، فکر میکنم در بازیهای آینده ما نتیجه بهتری بگیریم نسبت به این بازی.
صداى آلمان: آقای کلانی، با شناختی که شما از تیم ملی ایران دارید و نتیجهی این بازی، آیا فکر میکنید تیم ما به دور بعدی راه پیدا بکند؟
حسین کلانی: البته ببینید، من شناخت زیادی از تیم ملی پرتقال ندارم. ممکن است چند تا از بازیکنهایشان را بشناسم. با داشتن ستارههایی مثل فيگو یا رونالدو و یا چندتا بازیکن دیگری که هستند و بقیه، بهرحال آنها سبک و سیاق تیمشان، سبک و سیاق تیمهای آمریکای جنوبیست، سرعتى هستند، از تکنیک خوبی برخوردارند و شوتزن هستند. اینها ممکن است یکمقداری برای بچههای ما مشکلساز باشد.
اما امروز بچههای ما نشان دادند که میتوانند در مقابل این تیمها هم خوب مقاومت کنند و حتا برایشان مشکلساز باشند. شما قبول بکنید که اگر آن دو توپ اول ما وارد دروازه شده بود، خوب، بچههای ما با یک نتیجهی خیلی شگفتانگیزی تیم پرتقال و تیم مکزیک را شکست میدادند. علتش هم این بود، كه اگر توجه بکنید، واقعا تیم مکزیک اواخر هاف تایم اول، اصلا حرکت تیمی خودش را از دست داده بود و یک تیم تقریبا بدون هدف و بدون سبک شده بود داخل زمین.
متاسفانه ما هم آن سبک و سیاق خودمان را و آن حرکتی را که در شروع بازی داشتیم در هاف تایم دوم، در این چند دقیقهای که بچهها به علت آن رخوتی که بهرحال بعد از هاف تایم، همیشه نصیب بازیکن میشود، آن خستگیای که تا هفت ـ هشتـ ده دقیقهى اول، تا شروع هاف تایم بعدی میماند، این یکذره استمرار پیدا کرد و بچههای ما بازی را متاسفانه دادند به مکزیک. مکزیکى ها از یکیدوتا حمله و یکیدوتا اشتباه فردی ِ بازیکنهای ما سود بردند و نتیجه را آنجوری که دلشان میخواست به نفع خودشان گذراندند.
اما مربی تیم هم بايد یک مقدار در مورد تعویضها دقت كند. ما میبایستی در ۲۵ دقیقه آخر بازی حداقل سهتا یا دوتا تعویض را با هم میکرديم. اما متاسفانه این تعویضهای نیمبند نه تنها اثری روی تیم نگذاشت ، بلکه یک مقداری هم آن انسجام تیم را از بین برد. چون بازیکنی تا میآید جا بیفتد توی تیم، خوب، ده دقیقه گذشته، و اگر در ده یا پانزده دقیقهی آخر ِ بازی، بازیکنی را بیاورند توی بازی، به نظر من هیچ نمیتواند مثمر ثمر باشد.