تأکید اتحادیه اروپا بر کنترل داروها برای مصرف بیماران خردسال

البته بعضی وقتها بهتر است که این کار را نکنید چون حتی اگر حالتان هم خوش نباشد از خوردن بعضی از داروها پشیمان مى‌شوید. در بروشورها داروها که اگر تولید خارج از کشور باشند کمی قابل اطمینان ترند، در مورد اثرات جانبی دارو هشدار داده شده است. داروهایی که اغلب باید دور از دسترس بچه‌ها نگهداری شوند و گذشته از آن بسیاری از آنها حتی داروهای که برای بچه‌های بیمار، بخصوص نوزادان تجویز میشوند برای کودکان مناسب نیستند. حتی در اروپا!

اتحادیه اروپا در طرحی که آغاز سال جاری میلادی به تصویب رسید تمامی کارخانه‌های دارو سازی را موظف کرده است، هنگام گرفتن مجوز تولید مدارکی ارائه کنند که نشان دهد دارو بر روی بچه‌ها هم تست شده و برای مصرف کودکان مناسب یا غیر مناسب است.

دکتر زیگفرید توماس از پزوهشکده کنترل دارو در آلمان می‌گوید: «صدور مجوز برای داروهایی که برای بیماریهای معمول کودکان تجویز مى‌شوند هیچ مشکلی ندارد. چون تعداد کودکانی که به این بیماریها مبتلا میشوند زیاد است و تست دارو، هم ساده است و هم زود به جواب می‌رسد. مسئله بر سر بیماریهایی است که کمتر شایع هستند. کار کردن بر روی داروی مناسب برای درمان این دسته از بیماریها هم سخت است و هم پر هزینه.»

اینطور که مشخص است بار مسئولیت تجویز این داروها، تا به حال تنها بردوش پزشکان بوده است: یا استفاده از داروی که برای کودکان تست نشده و مجوز نگرفته، یا نپذیرفت مسئولیت بیمار خردسالی که شاید بدون این دارو جان سالم به در نبرد.

پروفسور یوآخیم باس، رئیس کلینیک کودکان شهر مونستر مى‌گوید: «در مورد بیماری‌های سخت مثل سرطان، پزشکان دسته جمعی تصمیم می‌گیرند و بر اساس تصمیم جمع و اطلاعاتی که در اختیار دارد دنبال راه درمانی مناسب می‌گردند. در آلمان در مورد نود و پنج درصد کودکانی که سرطان دارند اینطور تصمیم گیری مى‌شود.»

برای پیدا کردن راه درمانی مناسب این دسته از بیماریها پزشکان از داروهای تركیبى استفاده مىکنند. یعنی تیم پزشكى سعی مى‌کند در کوتاهترین زمان ممکن با تست داروهای مختلف بر روی بیمار، ترکیبی از چند دارو پیدا کنند که با بدن کودک بیشتر سازگار است. البته پیدا کردن دوز مناسب هر کدام از این داروها، در مورد هر بچه متفاوت است. پزشکان غیر از این راه چاره‌ای ندارند. دارویی که برای مصرف کودکان مجوز نگرفته دوز مصرفش هم مشخص نیست.

مشکل اصلی بچه‌های زیریک سال هستند که اگر بدنشانن دارو را تحمل نکند هیچ امیدی باقی نمی‌ماند. تعیین دوز مشخص دارو برای بچه، بسیار سخت است. مقدار دارو به وزن کودکی که در حال رشد است بستگی ندارد بلکه باید این را در نظر گرفت که دارو چطور جذب اندام های درونی خواهد شد و چه عواقبی به دنبال خواهد داشت. سوالی که پیدا کردن پاسخ آن برای بیمارانی که هنوز در سنین رشد هستند ساده نیست.

پروفسور باس در مورد قانون تازه اتحادیه اروپا متذکر می‌شود: «کارخانه های داروسازی موظف شده‌اند داروهای تازه‌ای را که تولید مىکنند بر روی کودکان هم تست کنند که آیا دارو اصلا فایده‌ای برای بیماران خردسال دارد یا نه؟ اگر امیدی وجود داشته باشد آن وقت می‌شود با برنامه ریزی مشخص ترکیب اولیه دارو را قبل از تولید، برای مصرف کودکان بیمار تغییر داد.»

داروهای جدید بعد از اینکه برای مصرف بزرگسالان مجوز تولید گرفتند باید در گروههای سنی مختلف کودکان هم تست شوند. از آنجایى كه این احتمال وجود دارد با اجراى این قانون برخی از داروها گرانتر شوند، قانون تازه تبصره‌ای دارد که بر اساس آن نرخ هیج کدام از داروهای تازه تولید شده، پس از اینکه بر برای کودکان هم تست شدند، نباید بیشتر از دو دهم درصد افزایش قیمت داشته باشد.