بنبست دارفور خطرآفرين است
۱۳۸۵ شهریور ۲۰, دوشنبهاخذه قرار گيرد.
سه سال است كه درگيرىهاى منطقهى دارفور سودان ادامه دارد و با وجود اين به نظر نمىرسد كه صلح و ثبات به اين زوديها بر منطقه حاكم شود. بحران دارفور تاكنون بيش از ۲ ميليون آواره و ۲۰۰ هزار كشته بر جاى گذاشته، با اين همه بيم آن مىرود كه اوضاع از اين هم بدتر شود. سازمان ملل متحد با توجه به اوجگيرى خشونت و خطرات رو به گسترش براى سازمانهاى امدادى نسبت به احتمال وخيمتر شدن اوضاع هشدار مىدهد.
هلنه كائوكس از دفتر كميسر عالى ملل متحد براى پناهندگان (آنكر) UNHCR مىگويد: تنها در ماه ژوئيه هشت تن از كاركنان سودانى ما كشته شدند. ربودن سرنشينان خودروها و حمله به دفاتر سازمانهاى بينالمللى بطور مرتب اتفاق مىافتد و طبيعى است كه اين امر همكاران ما را با خطرى روزافزون روبرو كرده است.
وخامت اوضاع امنيتى در جنوب سودان به حدى است كه كاركنان دفتر كميسر عالى ملل متحد براى پناهندگان اغلب اوقات بدلايل امنيتى با هلىكوپتر تردد مىكنند و روزبروز از تعداد مأموريتهاى سازمان ”پزشكان بدون مرز“ در منطقه كاسته مىشود. يكى از اعضاى اين سازمان مىگويد: هر چه كه مىگذرد مشكلات رساندن كمكهاى حياتى و دارويى به منطقه بيشتر مىشود. در دو ماه گذشته حملات بقدرى شدت يافت كه در برخى از نقاط، پروژههاى ما بنا بر دلايل امنيتى متوقف شد.
در حال حاضر بزرگترين بخش كمكهاى امدادى به سودان متوجه اردوگاههاى آوارگان است. به رغم تعهد دولت سودان براى پذيرفتن مسئوليت ادارهى اين اردوگاهها، مسئوليت عمده اين كمپها بر عهدهى سازمانهاى امدادى بينالمللى است. به بيان ديگر، بيش از دو ميليون سودانى به كمكهاى بينالمللى وابستهاند و همين كمكها نيز با تغييراتى كه در راه است ممكن است به مخاطره افتاده و مردم، تنها گريزگاه خود را نيز از دست بدهند.
در حال حاضر حدود ۷۰۰۰ سرباز اتحاديهى آفريقا در منطقهى بحرانزدهى دارفور مستقرند. در اواخر ماه جارى يعنى ماه سپتامبر مأموريت اين سربازان در دارفور به اتمام مىرسد. شوراى امنيت سازمان ملل متحد پيش از اين با صدور قطعنامهى ۱۷۰۶ اعزام نيروهاى حافظ صلح به منطقه را به تصويب رساند، ولى دولت سودان نه با حضور نيروهاى اتحاديهى آفريقا موافقت مىكند و نه حافظان صلح ملل متحد را مىپذيرد. اين است كه خطر ايجاد يك خلاء بزرگ امنيتى منطقه را تهديد مىكند.
بسيارى از كارشناسان ضرورى مىدانند كه فشار بينالمللى بر دولت سودان افزايش يابد، چرا كه در اين صورت ممكن است بتوان از بنبست كنونى بيرون آمد واگرنه ممكن است، بدليل اوضاع حساس منطقه خطر به كشورهاى مجاور نيز راه پيدا كند.