برگزارى انتخابات آزاد در كنگو؛ نخستين گام در راه دمكراسى
۱۳۸۵ مرداد ۹, دوشنبهرئيس كميسيون برگزارى انتخابات در كنگو مىگويد، تنها زمانى كه همه شهروندان خود را پيروز اين انتخابات بدانند، آنگاه موفقيت اين انتخابات حتمى است. آنگاه كنگو در راه دمكراسى قدم برداشته و پايان جنگ فرارسيده است. حق با اوست، اما همه مشكلات نيز در همينجا نهفته است، زيرا بخشى از اپوزيسيون انتخابات را تحريم كرد. اما بدتر از آن، اين است كه مردم احساس باخت در اين انتخابات داشته باشند، همانطور كه نود درصد آنها در فقر مطلق زندگى میكنند. همه اميد آنها به اين انتخابات و نتيجه آن بسته شده است. آنها میخواهند كه در صلح زندگى نمايند و از سرمايههاى طبيعى كشورشان بهرهمند شوند. اما نبايد انتظار بهبودى اوضاع دركوتاه مدت را داشته باشيم. بنظر میرسد كه با هجوم ۱۰ هزار كانديد براى پانصد كرسى مجلس و ۳۲ كانديد براى پست رياست جمهورى، هنوز هم مناصب سياسى در كنگو پر منفعت باشند. چه تعداد از كانديداها در كشورى كه از هنگام استقلال يعنى در سال ۱۹۶۰ حتى يك بار هم انتخابات آزادانه در آن صورت نگرفته و همواره جنگ و هرج و مرج در آن حاكم بوده، میدانند كه دمكراسى واقعى يعنى چه؟
اما به موفقيت برگزارى انتخابات در پايتخت تنها نبايد چشم دوخت، بلكه شرق كنگو كه اپوزيسيون در آن قدرت دارد و مركز تلاقى علائق همسايگانى چون رواند، اوگاندا و آنگولا نيز هست، داراى اهميت است. آنها خواستار بازگشت صلح به منطقه نيستند، زيرا در شرايط جنگى است كه آنها میتوانند از ذخائر طبيعى اين كشور استفاده نمايند. جنگ در كنگو كه از سال ۱۹۹۶ تا سال ۲۰۰۳ دوام يافت و به قيمت جان چهار ميليون نفر تمام شد، يك جنگى داخلى نبود، بلكه يك جنگ آفريقائى بود.
حال اتحاديه اروپا با يكصد هشتاد ميليون يورو نيمى از هزينه برگزارى انتخابات را متقبل شده است و حضور نيروهاى سازمان ملل و اين اتحاديه جلوى برخى از سياستمداران و جنگ سالاران را در مورد اعلام پيروزى در انتخابات خواهد گرفت. كنگو در ماههاى آتى در راه دشوار تشكيل مجلس و انتقال قدرت به آن قرار میگيرد، تازه آن هنگام است كه در اين كشور میتوان به بازسازى راهها، آموزش و پرورش و رساندن كمكهاى درمانى پرداخت. و تازه آن موقع است كه شركت كنندگان در انتخابات خود را برنده واقعى احساس خواهند كرد. برگزارى انتخابات اولين مرحله است و در مراحل بعدى نيز به كمكهاى اتحاديه اروپا نياز است.