اول آنتن، بعد ۰۰۰
۱۳۸۴ آبان ۲۴, سهشنبه�كت مخابرات براى رفع اين كاستىها به سادگى امكان پذير است؟
تلفن همراه نه فقط بدلايل كارى، نه تنها بخاطر تفنن، بلكه درعين حال براى جوانان وسيلهايست كه تنگناهاى ارتباطى از ميان برمیدارد. به خصوص كه از طريق sms میتوان حرفهاى ناگفته را بىدغدغه به طرف مقابل مخابره كرد. و يا در مواردى كه حركتهاى اعتراضى صورت میگيرد، آخرين خبرها بوسيله تلفن همراه از چند و چون اتفاقات رد وبدل میشود. با اين همه اين تلفنها داراى محدوديتها و اختلالات بسيار هستند و كسى نمیداند آيا وعده شركت مخابرات براى رفع اين كاستىها غيرعملى است يا به زودى امكان پذير است؟
مهندس محمود تجلى مهر متخصص مخابرات كه مدتى نيز از نزديك شاهد مشكلات سيستم مخابرات ايران بوده معتقد است كه یک مشکل مهم اشتباه در طراحی خود شبکه موبايل بوده است. محاسبهی اشتباه ظرفیتها و یکسری خطاهای اساسی كه در همان ابتدا شرکت مخابرات مرتکب شده. اشتباهاتى كه در حال حاضر هم براحتى قابل جبران نيستند. محمود تجلى مهر میگويد:
” تلفن همراه یک شبکهای ست که به صورت سیستم کاملا منسجم کار میکند. یعنی اگر ما اين شبکهای را طراحی بکنیم و بعد نصب و راه اندازی بکنیم، بعدا ایجاد تغییرات در آن مشکلات اضافی بوجود میآورد. شرکت مخابرات آن اوایل معتقد بود که ما باید همهی کارها را با نیروهای داخلیمان انجام بدهیم. خوب، این یک تفکر قدیمی ست و کاملا اشتباه است و براساس اینکه ما همهی کارها را خودمان میتوانیم انجام بدهیم آمدند کارهایی کردند که کاملا اشتباه بود. آنموقع نیروهای متخصص به اندازهی کافی نبودند و الان هم نیستند. آنموقع از کسانی استفاده کردند که واقعا دانشی برای اینکار نداشتند. اینکار کار پیچیدهای ست و همین مسئله باعث شد که حتا بقول خودشان بیشتر عملی برخورد بکنند به قضیه. یکی از مدیران شرکت مخابرات اتفاقا به من میگفت که ما یک آنتن را نصب میکردیم، بعد میدیدم که این تا کجا پوشش میدهد، آزمايشى!”
محمود تجلى مهر معتقد است كه همين مسئله باعث شده در تهران نقاط كور بسيار بوجود بيايد. زيرا شركت مخابرات آنتنها را در مکانهای نامناسب نصب کرده:
”یعنی واقعا آنتن را جایی نصب کردند که این اصلا با توجه به ساختمانهای بلند آنجا اصلا شانسی ندارد که آن محل را پوشش را بدهد یا آنتن را نصب کردند و بعدها آمدند اطرافش ساختمان سازی کردند و اینها را مجددا تطبیق ندادند با شرایط. مسئلهی دیگر ظرفیت آن سلول منطقهای هست که آن آنتن میتواند به اطراف خودش پوشش بدهد و اینها باید کاملا در ارتباط منطقه با سلولهای همسایهاش باشد و ظرفیت کامل نبود. مثلا فرض کنید در تهران در نمایشگاه بین المللی، الان هم همینطور هست. اگر شما در آنجا باشید، واقعا شانسی ندارید که بتوانید صحبت کنید. چون تمرکز خیلی بالایی بوجود میآید.”
اما وعدههاى شركت مخابرات براى بهبود ارتباط با تلفن همراه تا چه اندازه عملى است و ظرفيت مخابرات ایران برای توسعهی شبکه مخابراتى اش در چه حدى است؟ چراكه در شرایط فعلی امكانات محدود است و به گفته محمود تجلى مهر در ایران امكان رقابت وجود ندارد:
”یعنی شرکتهای دوم و سومی وجود ندارند. الان شرکت تروكسل که مدت زیادی ست امتیاز گرفته است هنوز بنابه مسایل مختلف، از جمله مسئلهی سیاسی یا مسایلی که اصلا ربطی به این قضیه ندارند، نمیتواند شبكه اش را راه بیندازد. شرکت مخابرات یک شرکت دولتی ست و براساس سودآوری قوانين بازار کار نمیکند. البته این را هم باید گفت که شرکت مخابرات در حدود ۲۰ سال است که از بودجه دولتی هم استفاده نمیکند و از درآمد خودش همه کارها را انجام میدهد. اما همین نبودن رقابت، نبودن تعرفههای مختلف برای قشرهای مختلف مردم و در عین حال تاحدودى هم ارزان بودن و کیفیت پایین سرویسها، اینها همه با هم این مشکلات را بوجود آورده است.”
اما مسئلهی دیگر مسئلهی سوء مدیریت است و آنچه با معيارهاى بین المللی بعنوان و از ديد کسی که كارشناس اين رشته است:
”بی عرضگی غیرقابل تصور مدیران مخابرات که دست اندرکار هستند! اینها همه با هم این مسایل را ایجاد کرده که واقعا هرکاری را که بخواهند انجام بدهند در کیفیت بسیار پایینی انجام میدهند و دست آوردهايش را بزرگ جلوه ميدهند، یا اصلا نمیتوانند انجام بدهند.”
در مقایسهای بین امکانات فنی ایران و اروپا و اینکه چه محدودیتهایی در ايران وجود دارد محمود تجلى مهر بر اين نظر است كه استفاده از تلفن همراه در ایران فقط محدود به مکالمات و نوشتن sms است و در ايران هیچ نوع امکان انتقال DATA و استفاده اینترنتی وجود ندارد.
”اگر ما بخواهیم ایران را با اروپا مقایسه بکنیم واقعا دنیایی فاصله هست. ما اینجا الان نسل سوم تلفنهای همراه را به بازار ارائه دادیم و الان در بازار موجود هست. شما میتوانید در قطار بنشینید یا در ماشین خودتان با سرعت زیاد حرکت کنید و ارتباط سریع با اینترنت داشته باشید. الان دارند امکاناتی را بوجود میآورند که بتوانند تصویر متحرک، یعنی در واقع یک فیلم تلویزیونی را از این طریق انتقال بدهند.”
محمود تجلى مهر ميگويد كه تکنولوژی ايران متعلق به حدود ۲۰ سال پیش است و اگر بخواهند این امکانات جدید را ارائه بدهند باید نسل سوم تلفنهاى همراه را وارد بکنند که این ملتزم جایگزینی تمام سیستم موجود است. باید تمام زیرساختارها عوض بشوند. و این مستلزم هزینهی بسیار سنگینی ست.
”این را حداقل ما در اروپا که شاهدش بودیم هزینههایش به حدود میلیاردها دلار میرسد و زمانی میشود اینکار را کرد که طبیعتا آن شبکه بتواند درآمد خاص خودش را هم داشته باشد.”
اين درآمد از كجا بايد تامين شود؟
” این درآمد از بازار تامین میشود. ما الان مسئلهی جالبی که در ایران داریم اینست که این یک و خردهای میلیون تومان که یک ایرانی باید بدهد برای تلفن، به جیب شرکت مخابرات نمیرود و همین جای تاسف دارد. این پولها را دلالها و کسانی که در شعب کاذب خرید و فروش و در بازار احتکار هستند بدست میآورند. این مسئله هست که در ایران مسئولین نتوانسته اند حل اش بکنند. بنابراین، طبیعتا وقتی این درآمد به جیب شرکت مخابرات نمیرود آنها هم نمیتوانند برای استفادهی کیفیت بهتر از آن استفاده بکنند.”