اتحاديه اروپا و بحران خاورميانه در آينه مطبوعات
۱۳۸۵ تیر ۲۸, چهارشنبهمفسر روزنامه «نويه تزورشه تسايتونگ» در اين باره مینويسد:«همه مىدانند كه در بحرانهاى بزرگ بينالمللى، اتحاديه اروپا با مشكل يك زبان سخن گفتن روبرو است و معمولا علائق ملى از رفتار جمعى قوىتر هستند. در نشست اين بار وزراى خارجه اتحاديه اروپا نيز، گونه ديگرى نبود. وزراى خارجه با همه تلاشى كه بخرج دادند موفق شدند يك قطعنامه دسته جمعى به تصويب برسانند كه در آن بصورت رسمى از طرفين خواسته شده است به مخاصمات خاتمه دهند. خواست حفظ آرامش، كوچكترين مخرج مشتركى بود كه هيچ كس هم با آن مخالفتى نداشت. اما نبايد انتظار داشت كه اين خواست وزراى خارجه اروپا با موفقيتى همراه باشد. ارزيابى اين خواست كه اسرائيل را به «عكسالعمل متناسب» در مقابل حملات و تشنج آفرينى حزبالله و حماس فرامیخواند، اما قدرى مشكلتر است».
در نشست وزراى خارجه اتحاديه اروپا از خواستى كه در نشست سران هشت كشور صنعتى در مورد اعزام نيروهاى بينالمللى تامين امنيت به لبنان مطرح شد، پشتبيانى به عمل آمد، اما اعلام شد كه بايد قبل از آن جزئيات اين طرح از سوى سازمان ملل مشخص شود. با اين حال فرانك والتر اشتاين ماير وزير خارجه آلمان با واكشنى خوشتندارانه در اين زمينه گفت كه بر خلاف پارهاى از گزارشها، وزراى خارجه اتحاديه اروپا هنوز تصميم به شركت در ماموريتى از سوى سازمان ملل نگرفتهاند.
روزنامه «تورينگر آلگماينه» درشماره امروز خود به چنين تصميمى میپردازد و مینويسد:«چنين تصميمى میتواند نتايج سنگينى به همراه داشته باشد. در صورتى كه واقعا نيروى حافظ صلح اروپا در مرز بين لبنان و اسرائيل براى برقرارى صلح مستقر شود، آنگاه اجبارا پايش به مناقشات ديگر نيز كشيده خواهد شد. از هم اكنون سازمان الفتح در نوار غزه خواستار چنين نيروئى شده است. به همين خاطر هم واكنش اتحاديه اروپا در مورد بررسى اعزام نيروهاى كلاه آبى از سوى سازمان ملل، با خويشتندارى روبرو شد. ايتاليا و انگليس در نشست سران هشت كشور صنعتى اين ايده را مطرح كردند، اما قبول وظيفه مسئله ديگرى است. دولت جديد ايتاليا پس از اينكه به وعده انتخاباتى خود در مورد خروج نيروهايش از عراق عمل كرد، اكنون در مورد اعزام نيرو به لبنان، چگونه اين موضوع را توضيح خواهد داد».
اما مفسر روزنامه «فرانكفورتر روند شاو» از ايده استقرار نيروهاى بينالمللى در مرز بين لبنان و اسرائيل استقبال مىكند و در تفسير خود چنين مینويسد: «استقرار نيروهاى بينالمللى در جنوب لبنان در ميان همه آلترناتيوهاى ممكن، تنها برنامه ممكنى است كه میتواند امنيت را در مرز اسرائيل برقرار سازد. اما اين تنها آغاز راه براى عملى سازى قطعنامه ۱۵۵۹ سازمال ملل در مورد خلع سلاح گروههاى شبه نظامى در لبنان است. اما آنكه میخواهد حوزه فعاليت گروههاى مسلح اسلامى را محدود سازد بايد گام ديگرى نيز بردارد و آن تقويت نيروهاى ميانه رو است. شعله ور شدن آتش اين مناقشه يك بار ديگر نشان داد كه چقدر مذاكره و مديريت براى حل بحران از اهميت برخوردار است. در اين مورد دولت بوش كمكارى از خود نشان داد. اما بالاخره باز هم آخر اين هفته هنگامى كه كاندواليزا رايس وزير خارجه آمريكا به منطقه مسافرت نمايد، همه نگاهها متوجه خاورميانه خواهد شد. آنگاه اسرائيل حاضر به قبول آتش بس میشود، اما در اين معادله، حزب الله هنوز جائى ندارد».