غلامعلی پورعطایی متولد ۱۳۲۶ در منطقه محمودآباد تربت‌جام و بازنشسته آموزش و پرورش بود و از کودکی به خوانندگی و نوازندگی علاقه داشت.
در سال ۱۳۴۴ به سبب شهرت در نوازندگی و خوانندگی به تهران دعوت شد تا در تالار رودکی، مجامع هنری مختلف، سفارتخانه‌های اروپایی و رادیو و تلویزیون به اجرا بپردازد. در همان دوره دوتارزنی او در چند مراسم شاهنامه خوانی نیز از اجراهای به یادماندنی‌اش شد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
غلامعلی پورعطایی در گفتگویی درباره دوتار گفته بود: «دوتار ساز دل است. هیچ‌کس از عبارت دوتارنوازی استفاده نمی‌کند و همه می‌گویند؛ دوتارزنی. دوتار را می‌زنند، ولی بقیه سازها را می‌نوازند. دوتار یک جور فریاد است اما این زدن به معنای خشونت نیست. بیشتر جوشش و عصیان روح است. روال دوتارزدن اینگونه است که از یک دعوا شروع می‌شود و به آشتی ختم می‌شود.»
پورعطایی همچنین در بیش از ۱۸ فیلم و سریال به کارگردانی هنرمندان مختلفی هم‌چون واروژ کریم مسیحی و بهرام بیضایی نیز ایفای نقش کرده بود.
یکی از ماندگاترین آثاری که او اجرا کرده بود، قطعه "نوایی نوایی" است که تاکنون از سوی خوانندگان بسیاری بازخوانی شده و قطعه انتخابی ما در این قسمت پادکست "آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز" است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
پورعطایی در ماه‌های آخر عمرش مبتلا به عفونت ریه شد و ۱۲ مهر ۱۳۹۳ در سن ۶۷ سالگی درگذشت.
پادکست این هفته را بشنوید و مثل همیشه برای رساندن نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود از طریق ایمیل ava.persian@dw.com با ما تماس بگیرید.
در پادکست‌های هفتگی ترانه‌ها و آهنگ‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که کمتر شنیده‌اید. اگر "دیروزی" هستید با آواهای امروزی و اگر "امروزی" هستید با آواهای دیروزی بیشتر آشنا می‌شوید.