آلمان در راه کاهش گازهای آلایندهی هوا
۱۳۸۶ شهریور ۲, جمعهوزرای کابینه روز پنجشنبه (۲۳ اوت) در نشستی در قصر مزبرگ در براندنبورگ به برنامهی گستردهی کاهش گازهای گلخانهای رأی مثبت دادند. وزیر محیط زیست آلمان زیگمار گابریل (حزب سوسیال دموکرات آلمان) و وزیر اقتصاد این کشور، گلوس (حزب سوسیال مسیحی آلمان) در آخرین دقایق بر سر این برنامه به تفاهم رسیدند. گابریل این برنامهی جامع را یک " جهش در سیاست حفاظت از جو" نامید. بر اساس گفتههای او، پیش از ماه دسامبر دربارهی تصویب یک یا دو قانون جامع دربارهی "برنامههای جوی و انرژی" در بوندستاگ (مجلس آلمان) مشورت خواهد شد.
پشتیبانی از راههای تولید انرژی سازگار با محیط زیست
آلمان قصد دارد که تولید دیاکسید کربن را تا سال ۲۰۲۰ تا ۴۰ درصد در مقایسه با سال ۱۹۹۰ کاهش دهد. برنامههای حمایتی و مشوقانه و قوانین وضعشده باید سبب شوند که بخش اقتصاد از یک سو و شهروندان از سوی دیگر بیش از پیش در مصرف انرژی صرفجویی کنند.
در چارچوب" برنامهی جامع جو و انرژی" پیش از همه از تولید انرژی با روشهای سازگار با محیط زیست در تأسیساتی که همزمان به تولید برق و گرما میپردازند پشتیبانی خواهد شد. برای پیاده کردن این برنامهی توامان نیرو و گرما، در آینده به ۷۵۰ میلیون یورو در سال نیاز است. سهم انرژیهای تجدیدپذیر در تولید برق باید از رقم ۲۳ درصدی آن در حال حاضر تا ۳۰ درصد در سال ۲۰۳۰ افزایش یابد. افزون بر این، حذف وسایل خانگی پرمصرف با حمایت وزارت محیط زیست، در" برنامهی جامع جو و انرژی" پیشبینی شدهاست.
تصمیمگیری دربارهی این طرح جامع بر عهدهی بوندستاگ است. تدابیر اتخاذ شده در این طرح باید هر دو سال بازبینی شوند.
موفقیت بزرگ
وزیر محیط زیست آلمان این برنامهی جامع را یک پیروزی بزرگ خواند و گفت: «گمان میکنم میتوان گفت که برای نخستین بار در تاریخ آلمان است که ما نه تنها به تشریح هدفها میپردازیم بلکه بر سر تدابیر و سازوکار لازم برای رسیدن به این اهداف هم موافقت میکنیم.» از سوی دیگر یکی از مسئولان سازمان WWF که یکی از بزرگترین سازمانهای بینالمللی حفاظت از محیط زیست است معتقد است که بار اصلی در این برنامه بر دوش مصرفکنندگان و مالیات دهندگان است و از تولید کنندگان بزرگ برق سخنی به میان نیامده است.
اهداف دستنایافتنی
اپوزسیون اما نظر دیگری دارد: به اعتقاد منتقدان اهدف این برنامه دستنایافتنیاند. رئیس فراکسیون سبزها خانم رناته کوناست، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان را سرزنش میکند که تنها "حرفها قشنگ" میزند و "تصاویر زیبا" ارائه میدهد. به عقیدهی او این طرح جامع پر است از ترس دربرابر لابیهایی مانند لابی انرژی. افا بالینگ شروتر نظریهپرداز محیط زیست چپها هم، پیش بینی میکند که اهداف این برنامه دستنایافتنی هستند.
در ۱۷ سال گذشته آلمان توانست میزان انتشار گاز دیاکسید کربناش در جو را تا ۱۸ درصد کاهش دهد. ۱۴ درصد این رقم مربوط است به تخریب صنایع آلمان شرقی پس از اتحاد دو آلمان. بر اساس " برنامهی جامع جو و انرژی"، آلمان باید تا سال ۲۰۲۰ یعنی تا ۱۳ سال دیگر به چیزی بیش از آنچه که در این سالها به آن رسیدهاست، دست یابد.
این همهپول از کجا؟
تأمین بودجه برای این برنامه یکی از نکاتی است که سبب شدهاست منتقدان با دیدی منفی به این برنامه بنگرند. آنان بر این باورند که وزیر دارائی آلمان، اشتاین بروک پروژهی تثبیت بودجه خود را با مخارج دراز مدت برای حفاظت از اقلیم به خطر نخواهد انداخت. پرسشی که مطرح میشود این است که آیا میلیاردها یورو که برای این برنامه باید هزینه شوند، طبق خواستهی وزیر محیط زیست، از طریق فروش سهم تولید دیاکسید کربن، سهمی که برای کشورهای گوناگون متفاوت است، جبران خواهد شد؟ مسلماً کنسرنهایی که این مسئله شامل حالشان میشود تمام نیروی خود را به کار خواهند بست که مانع از فروش این سهم شوند. این تنها نکته منفی نیست که منتقدان به آن استناد میکنند. آنان معتقدند که بخش حمل ونقل عمومی سهم چندانی در این برنامه ندارد. از سوی دیگر موفقیت این طرح مستلزم تغییرات زیادی است: نیروگاههای جدید، ماشینهای کم مصرف و سازگار با محیط زیست، خانههایی که از حداقل انرژی حداکثر بهره را ببرند و رفتار مصرفی دیگرگونه.
یک نفس راحت برای مهندسان و دانشجویان خارجی
یکی از مواردی که در نشست وزیران در بارهی آن بحث شد، مسئلهی کمبود نیروی متخصص در بخش صنعت بود.
وزیران بر سر این موضوع که باید برای ورود دانشجویان خارجی و مهندسان به بازار کار آلمان از تاریخ اول اکتبر سال ۲۰۰۷ قوانین دستو پاگیر کنار روند، موافقت کردند.
از فقر کودکان در آلمان تا مأموریت سربازان در افغانستان
از دیگر موارد بحث شده در این نشست فقر فزایندهی کودکان در آلمان و فراهم آوردن امکان تحصیل برای اقشار گوناگون بود. اینکه آلمان چگونه میتواند از جایگاه خود به عنوان کشور پیشتاز در صحنهی صادرات جهانی دفاع کند و چگونگی برخورد با پدیدهی پیر شدن جامعهی آلمانی از دیگر مواردی بودند که وزیران دربارهی آنان به بحث و گفتوگو نشستند. دربارهی مأموریت نیروهای آلمانی در افغانستان، همهی وزیران با همکاری بیشتر جامعهی جهانی بری آموزش نیروی پلیس بومی در افغانستان و سربازان این کشور همرأی بودند.