۱۵ کشور آسیایی و آسترالیا روی منطقه تجارت آزاد توافق کردند

۱۵ کشور از آسیا و حوزه پاسیفیک می‌خواهند در سال آینده میلادی یک توافقنامه گسترده تجارتی را به امضا برسانند. این مطلب را رؤسای حکومت های این کشورها در پایان اجلاس سران انجمن ملل جنوبشرق آسیا در بنگکاک پایتخت تایلند اعلام کردند.

آنها گفته اند که چین، جاپان، کوریای جنوبی، ۱۰ کشور عضو انجمن ملل جنوبشرق آسیا و همچنان کشورهای آسترالیا و زیلاند نو، روی مسایل مرکزی این توافقنامه، مثل دسترسی به بازار برای شرکا، به توافق رسیده اند.

هندوستان، که در مذاکرات شرکت داشت، هنوز نخواسته است در این توافقات سهم داشته باشد، زیرا به اساس اعلامیه نهایی، هنوز اختلاف‌نظرهای بزرگی با دیگر کشورها داشته است. اما توافق به عمل آمده است که این پر جمعیت ترین دموکراسی جهان هر زمانی که بخواهد می‌تواند عضو پیمان گردد.

موضوع جنجال‌برانگیز: صادرات از چین

پیمان طرح شده تجارت آزاد آسیا-پاسیفیک، در صورتی که هندوستان هم به عضویت آن درآید، یک سوم تولید ناخالص جهانی و تقریباً نیمی از جمعیت جهان را در بر خواهد داشت. به قول رسانه های هندوستان، یکی از نکاتی که حکومت در دهلی جدید روی آن تردید نشان داده، تولیدات زیاد از کشور چین است.

مذاکرات بر سر پیمان تجارت آزاد آسیا-پاسیفیک در نتیجه منازعه تجاری میان ایالات متحده امریکا و چین، تحرک بیشتری کسب کرد. به ویژه وقتی دونالد ترامپ اندکی پس از احراز مقام ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا، توافقنامه تجاری کشورهای حاشیه اوقیانوس آرام را، که مذاکرات روی آن قبلاً موفقانه با پایان رسیده بود، لغو اعلام کرد، حالا کشور های عضو پیمان تجارت آزاد آسیا-پاسیفیک می‌خواهند از این خلاء استفاده کنند. این پیمان اولتر از همه برای چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، یک موفقیت بزرگ پنداشته می‌شود.

ترامپ "نشست خاص سران" را دعوت می‌کند

تا کنون معلوم نیست که این پیمان تجارت آزاد چه زمانی در سال ۲۰۲۰ به امضا خواهد رسید. رابرت اوبراین، مشاور امنیتی حکومت ایالات متحده امریکا در این میان اعلام کرده است که ترامپ می‌خواهد این ده کشور عضو انجمن ملل جنوبشرق آسیا را در آغاز سال آینده میلادی به یک "نشست خاص سران" به ایالات متحده امریکا دعوت کند.

در نشست سران در بنگکاک موضوع اختلافات ارضی بر سر ساحاتی در بحیره جنوب چین نیز به بحث گرفته شد. در این رابطه چین و گروه ملل جنوبشرق آسیا برای تصویب مقررات رسمی تلاش کردند.

چین بزرگترین بخش این ساحه بحری غنی از مواد خام را، که مهمترین مسیر رفت و آمد کشتی ها نیز است، جزو قلمرو خود می‌داند. کشور های فیلیپین، ویتنام، مالیزیا، برونئی و تایوان نیز ادعای مالکیت آن را دارند.

(dpa, rtr) / si, af