1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

گزارش سازمان شفافيت بين المللي در باره فساد مالي در 180 کشور

۱۳۸۹ آبان ۴, سه‌شنبه

"ترانسپرينسي انترنيشنل" يا سازمان شفافيت بين المللي، هرسال يک گزارش را در باره فساد مالي نشر مي کند. اين گزارش هميشه باعث جلب توجه زيادي مي شود. يک دليل آن اعتباري است که اين سازمان از آن برخوردار می باشد.

https://p.dw.com/p/Po4H
نماد "ترانسپرينسي انترنيشنل" يا سازمان شفافيت بين المللي
نماد "ترانسپرينسي انترنيشنل" يا سازمان شفافيت بين المللي

"ترانسپرينسي انترنيشنل" يا سازمان شفافيت بين المللي به صورت منظم يک گزارش را با سه شاخص در باره فساد مالي نشر مي کند. مهترين شاخص در اين گزارش، شاخص احساس و برداشت از فساد مالي است. اين شاخص، برداشت از فساد مالي را در ميان کارمندان دولتي و سياست مداران در کشور هاي مربوطه اندازه گيري و نظر به آن دولت ها را درجه بندي مي کند. شاخص احساس و برداشت از فساد مالي که 13 مورد تحقيقاتي را در بر مي گيرد، به وسيله 9 نهاد مستقل بين المللي تهيه مي شود. اين موارد تحقيقاتي به وسيله نظر خواهي از افراد تجارت پيشه و تحليل گران خاص کشور هاي مربوطه به وجود مي آيند.

فساد مالي در 180 کشور به وسيله سازمان شفافيت بين المللي مورد بررسي قرار گرفته است. درجه بندي که نظر به شاخص هاي مختلف صورت مي گيرد، از درجه صفر يعني کشور هاي کاملاً فاسد تا درجه 10، يعني کشور هاي بدون فساد مالي را در بر مي گيرد.

در راس آن کشور هاي قرار دارند که در آنها ميزان احساس و برداشت نسبت فساد مالي به ويژه ناچيز است. در گزارش سازمان شفافيت بين المللي همه پرسي همگاني صورت نمي گيرد.

انتقاد کنندگان ازشاخص احساس و برداشت از فساد مالي اين سازمان انتقاد مي کنند که در اين درجه بندي فقط نام اشخاص فاسد درج مي شود و فساد مالي فقط در نزد اشخاص فاسد رده بندي مي شود، باوجود آنکه در يک مورد فساد مالي، هميشه هم دو جانب دخيل هستند و هم کسي که از فساد مالي منفعت به دست مي آورد.

از نظر اين انتقاد کنندگان، اين باعث مي شود، کشور هاي صنعتي که در لست شاخص احساس و برداشت از فساد مالي مورد بررسي قرار مي گيرند، فساد مالي کمتري را نشان مي دهند، در حالي که درجه بندي فساد مالي در کشور هاي رو به انکشاف خيلي بالا است. باوجود آنکه غالباً همين کشور هاي صنعتي مربوط به کشور هاي ثروتمند شمال اروپايي است که اصلاً قادر به پرداخت پول رشوه هستند.

آنچه که مربوط به افغانستان مي شود، واقعيت امر اين است که فساد مالي ورشوت ستاني و رشوت خوري در دستور روز قرار دارد. نظر به گزارش سازمان ملل متحد، از هردو فرد افغان، يکي از آنها مجبور به پرداخت رشوه است. به اين دليل حدود دو سوم افغان ها اعتماد شان را نسبت به نهاد هاي دولتي و نيز نسبت به امداد گران خارجي از دست داده اند. بيش از نيمي از جمعيت افغان ها به اين باور هستند که سازمان هاي بين المللي و نيز سازمان هاي غير دولتي انجو هاي فعال در افغانستان، آلوده به فساد هستند.

اربوتينا/مبلغ

ويراستار:انتظاري