«اقدام به خودکشی در میان مهاجران در موریا افزایش یافته است»

دویچه وله: شرایط زندگی مهاجران در اردوگاه «موریا» در لیسبوس یونان چگونه است؟

مارتا روسو: موریا ظرفیت ۳ هزار و ۱۰۰ نفر دارد، اما در حال حاضر این کمپ میزبان ۸ هزار و ۸۰۰ نفر است؛ تقریباً سه برابر ظرفیتش. در نتیجه تمام خدمات دچار مشکل شده‌اند. به این معنی که به قدر کافی تشناب، حمام، داکتر و کمک‌های مورد نیاز وجود ندارند. همچنان دشواری‌های زیادی در قسمت بود و باش وجود دارد؛ افراد زیادی باید در خیمه‌های مشترک زندگی کنند.

دویچه وله: گزارش‌هایی وجود دارند که شماری از مهاجران در کمپ موریا اقدام به خودکشی کرده‌اند، چنین چیزی را شما تائید می‌کنید؟

مارتا روسو: براساس اطلاعات مراکز خدمات روان درمانی مان می‌توانیم بگویم که ۳۰ در صد مراجعین‌مان اقدام به خودکشی کرده و ۶۰ در صد دیگر نیز به این کار فکر کرده‌اند. این اطلاعات کلنیک ما است. ای آر سی کلنیک سلامت روانی دارد. ما با روانشناسان، کارمندان امور اجتماعی و روان درمانان کار می‌کنیم تا این‌که به افرادی که به خدمات روان درمانی نیاز دارند کمک کنیم. هرچند ظرفیت‌های خیلی زیادی برای پوشش تمام مهاجرانی که در «موریا» به سر می‌برند نداریم. مشکل بزرگ دیگر این است که افراد دچار آسیب‌های روانی، پس از آن که به روان شناسان‌مان مراجعه می‌کنند احساس خوبی دارند، اما زمانی‌که دوباره به کمپ موریا برمی‌گردند، شرایط زندگی در آن‌جا واقعاً نتیجه کاری را که از سوی رواشناسان انجام می‌شود دوباره خنثی می‌کند.

دویچه وله: حکومت یونان گقته که شماری از مهاجران را از جزیره لیسبوس به سایر مناطق انتقال می‌دهد، آیا تا هنوز این‌ کار صورت گرفته است؟

مارتا روسو: انتقال از جزیره به سایر مناطق صورت گرفته است. تازه‌ترین مورد به شمال یونان در اردوگاه‌های مختلف بوده و بعضی هم به هوتل‌ها منتقل شده‌اند. آی آر سی از این‌ کار استقبال می‌کند. اما این‌ کار باید پایدار باشد. نباید تنها زمانی که رسانه‌ها به آن توجه می‌کنند یا تعداد مهاجران بی حد می‌شود، این کار صورت گیرد. دولت یونان باید اطمینان بدهد که برای حل این مشکل همیشه به ویژه در سال پیشرو تلاش می‌کند و اتحادیه اروپا نیز در این میان باید همکاری کند.

دویچه وله: شرایط در این محلات جدید اقامت چگونه است؟

مارتا روسو: شرایط این کمپ‌ها از هم فرق می‌کنند. بعضی افراد به کمپ‌هایی انتقال داده می‌شوند که از خیمه تشکیل شده و شماری هم ممکن به کانتینرها فرستاده شوند. برخی از این محلات در شهر موقعیت دارند و شماری دیگر از شهر دور اند. ممکن است مردم به محلات دارای شرایط بهتر منتقل شوند. به هرحال زمانی که باران ببارد مجبور اند در خیمه‌ها باقی بمانند؛ هرچند به بیرون از موریا منتقل می‌گردند.

دویچه وله: آیا در مورد میزان مهاجران افغان در اردوگاه «موریا» آماری دارید؟

مارتا روسو: متأسفانه در مورد جمعیت [مهاجران افغان] در موریا اطلاعات مشخصی نداریم. چیزی که من می‌توانم بگویم این است که افغانستان سومین کشور مبدأ مهاجرانی است که به لیسبوس می‌آیند. مثلاً ۲۰ درصد از کل مهاجرانی که به یونان آمده‌اند افغان اند.

دویچه وله: پیشنهاد کمیته بین المللی نجات برای بهبود شرایط کمپ موریا و در کل مهاجران در جزیره لیسبوس یونان چیست؟

مارتا روسو: کار عمده‌ای که باید انجام شود، کاهش جمعیت است. مردم باید منتقل شوند. تعداد مردم نباید بیشتر از ظرفیت این مکان و میزان کمک‌ها باشد. برای انجام این کار دولت یونان باید ظرفیت محلات اقامت را در بیرون از جزیره افزایش دهد.

از سوی دیگر یونان به تنهایی نمی‌تواند مسئولیت این کار را به عهده گیرد. مردمی که وارد یونان می‌شوند می خواهند در اروپا پناهنده شوند، نه تنها در یونان. چیزی که ما به عنوان آی آر سی خواستار آن هستیم، راهکار تقسیم مسئولیت‌ها در داخل اتحادیه اروپا است. مردم باید مساویانه در میان کشورهای عضو تقسیم و پناه داده شوند.

مصاحبه کننده: ناصر احمدی

آلبوم عکس از آرشیف دویچه وله