پاکستان در امر مبارزه عليه طالبان فاقد طرح است

امروز این امر برای جامعه بین المللی بیش تر از پیش آشکار تر گردیده است که مبارزه علیه تروریسم در افغانستان زمانی به موفقیت قرین خواهد شد که ریشه های آن در آنسوی مرز ها میان افغانستان و پاکستان - در مناطق قبایلی - ریشه کن گردد. اما سوال این است که چرا حکومت پاکستان در امر مبارزه علیه افراطی های طالبان این قدر ناتوان است؟ گزارش زیر تا حدی به این سوال پاسخ می گوید.

مولانا فضل الله حکمران جديد سوات مي باشد. فضل الله که با مليشه هاي خويش به گروه طالبان پاکستاني تعلق دارد، به لقب "ملا راديو" نيز شهرت دارد، زيرا وي از سالها بدينسو داراي يک فرستندۀ راديويي غير قانوني است که از طريق آن افراطي ترين نوع برداشت از اسلام را در سوات تبليغ مي کند. طالبان نيز از اين راديو استفاده مي نمايند تا بدان وسيله قدرت و تاثير شان را اعمال کنند:

مثلا ً فضل الله در اخير هفته از طريق اين راديو لست افراد مورد پيگرد را قرائت نمود که در آن نام هاي 40 نفر، به شمول وزرا و نمايندگان ذکر شده بود که بايد به وسيلۀ طالبان به پاي ميز محاکمه کشانيده شوند. آنان بي اندازه در اين منطقه از قوت و قدرت برخوردار اند: زماني که ارتش شبانه به قرارگاه خويش موضع گيري مي کند، اين افراطي به کشتن مخالفين شان مي پردازند.

احمد رشيد، ژورناليست و نويسندۀ پاکستاني وکارشناس شناخته شده در سطح بين المللي در امور طالبان مي گويد:

"به نظر ميرسد که تمام درۀ سوات درين ميان در دست شبه نظاميان مي باشد، به استثناي يک تعداد از قرارگاه هاي نظامي که يکي ازآنها در شهر بزرگ منگوره قرار دارد.اما در روستا ها قدرت در دست شبه نظاميان ميباشد. آنها يک ضرب الاجل را تعين کرده اند که بر آن اساس بايد تا تاريخ 15 جنوري بايد تمام مکاتب دخترانه مسدود گردد. به نظر مي رسدکه اين امر عملي گرديده است: تمام مکاتب دخترانه در سوات که تا به حال تخريب نگرديده بودند، مسدود شدند. ارتش براي جلوگيري آن هيچ اقداماتي نکرد."

در سوات تخميناً 4 هزار طالب در برابر 4 لواي ارتش پاکستان که متشکل از 12 تا 14 هزاز سرباز هستند، در مقابل هم قرار دارند. با وجود آن هم واحد هاي نظامي بعد از جنگ هاي چندين ماهه قادر نبودند تا اين منطقه را از کنترول طالبان بيرون نمايند. دليل اين ناتواني در کجا نهفته است؟

احمد رشيد انتقاد مينمايد که ارتش پاکستان و حکومت تا هنوز فاقد طرحي جهت مبارزه موثر عليه شورشيان افراطي هستند.

"مشکل اين است که ارتش پاکستان نه براي مبارزه عليه شورشيان، بلکه براي جنگ معمول نظامي عليه هند آموزش ديده اند. امريکايي ها در شش ماه گذشته بطور پيهم پيشنهاد آموزش [در مبارزه عليه افراطي] را نموده کرده اند، اما ارتش تاکيد مي کند که هيچ نيازي به اين گونه آموزش ها در مبارزه عليه شورشيان نيست، زيرا تهديد اصلي از جانب هند است."

اما واقعيت اين است که از يک جهت فقدان قاطعيت در مبارزه عليه طالبان وجود دارد و از جانب ديگر به گفتۀ احمد رشيد ارتش پاکستان از توانايي لازم برخوردار نيست. او مي افزايد:

"متأسفانه آنچه که درمناطق قبايلي و در سوات قابل مشاهده است، اين است که ارتش حملاتي را آغاز نموده، بمب مي اندازد و به اين وسيله يک تعداد از مليشه ها و تعداد زيادي از افراد ملکي را به قتل ميرساند. اما بعداً توانايي آنرا ندارد تا منطقۀ اشغال شده را نگهدارد و اصلا ً در آنجا بازسازي را انجام نميدهد. نتيجه اين است که افراطي ها بار ديگر برمي گردند."